Γιατί «ψεύτη» και «λαοπλάνε» Ανδρέα δεν είσαι εδώ, ώστε να δώσεις την απάντηση που αρμόζει στον Αλέξη;

Γράφει ο Ανδρέας Τσιλογιάννης

«Θα σε ξανάβρω στους μπαξέδες, 3 του Σεπτέμβρη να περνάς και τσικουδιά στους καφενέδες τα παλικάρια να κερνάς».

Η 3^η του Σεπτέμβρη, χιλιοτραγουδισμένη, άρρηκτα συνδεδεμένη με τη τσικουδιά ή τη ρακή αν βρεθείτε στα ανατολικά του νησιού μας, το παραδοσιακό ποτό της δημοκρατικής Κρήτης.

Η Κρήτη, το πράσινο, το δημοκρατικό νησί, έδινε, πάντα ιστορικές νίκες με μεγάλα – ασύλληπτα ποσοστά στον Ανδρέα Παπανδρέου, στο ΠΑΣΟΚ και διαχρονικά στους Αγώνες της Δημοκρατικής Παράταξης.

Βρισκόμαστε στο όχι και τόσο μακρινό 1979, αν και μεταξύ μας έχουν περάσει 38 χρόνια από τότε και μέσα σε μια εποχή όπου στα καλλιτεχνικά δρώμενα της χώρας κυριαρχεί έστω και για λίγο, η τάση και η μουσική σκηνή του «Νέου Κύματος».

Η Ελλάδα προσπαθεί να ξεπεράσει τα «μαύρα» χρόνια της δικτατορίας της «Χούντας των Συνταγματαρχών», «μπουσουλάει» στα πρώτα βήματα μιας νέας φοβικής στα αλήθεια εποχής, η οποία θα ονομαζόταν και θα καθιερωνόταν από τους δημοσιογράφους, το πολιτικό σύστημα αλλά και τον ιστορικό του μέλλοντος, ως η περίοδος της «μεταπολίτευσης».

Ο γνωστός ερμηνευτής Αντώνης Καλογιάννης μαζί με την ταλαντούχα νέα, μόλις δεκαεννέα χρονών τότε, Άλκηστις Πρωτοψάλτη, μέσα από τη μουσικό άλμπουμ «Γράμματα στον Μακρυγιάννη», του συνθέτη Ηλία Ανδριανόπουλου και σε στίχους του Μάνου Ελευθερίου, ερμηνεύουν το τραγούδι με τίτλο « Θα σε ξανάβρω στους μπαξέδες ».

Οι δημιουργοί του συγκεκριμένου τραγουδιού υμνούν την 3^η του Σεπτέμβρη, ως μέρα δημοκρατικών αγώνων.

Το 1843 ο Βαυαρός Βασιλιάς της Ελλάδας Όθωνας, αναγκάζεται να παραχωρήσει το πρώτο Ελληνικό Σύνταγμα στους εξεγερμένους Έλληνες.

Οι συντελεστές του δίσκου «Γράμματα στον Μακρυγιάννη», έχουν   συνειδητοποιήσει πως ήταν κοντά η νέα «αλλαγή» στο πολιτικό σκηνικό της χώρας, η οποία άργησε να έρθει, ήρθε δυο χρόνια μετά το 1981, άρα έπρεπε το 1979 να προλάβουν μουσικά την ιστορία της 3^ης του Σεπτέμβρη και να την αποδώσουν μουσικά και στιχουργικά στο ελληνικό κοινό.

Πέντε χρόνια νωρίτερα, στις 3 του Σεπτέμβρη του 1974, ο Ανδρέας Παπανδρέου, επιλέγει την ιστορική σημασίας ημερομηνία για τους δημοκρατικούς αγώνες στην Ελλάδα και αναγγέλλει την ιστορική διακήρυξη της «3^ης του Σεπτέμβρη».

Η ίδρυση του Πανελλήνιου Σοσιαλιστικού Κινήματος είναι γεγονός.

Η ιστορική διακήρυξη της 3^ης του Σεπτέμβρη παραθέτει στον Έλληνα και στην Ελληνίδα τις αρχές και τα χαρακτηριστικά που κατά τον Ανδρέα, τους υπογράφοντες της διακήρυξης αλλά και όσους ακολουθούσαν στο κατά βάση νεολαιίστικο κίνημα, την πολιτική «βίβλο» για τη λειτουργία και τη συνέχεια του τότε νεοϊδρυθέν Κίνημα, το ΠΑΣΟΚ, το οποίο διαδραμάτισε κυρίαρχο ρόλο στα πολιτικά δρώμενα της χώρας μας από το 1974 εως και σήμερα.

«Εθνική Ανεξαρτησία – Λαϊκή Κυριαρχία – Κοινωνική Απελευθέρωση».

Το τρίπτυχο των αρχών και των αξιών της διακήρυξης της 3^ης του Σεπτέμβρη του 1974 και του ΠΑΣΟΚ του Ανδρέα Γ. Παπανδρέου.

Ο Ανδρέας Γ. Παπανδρέου, είχε μόλις επιστρέψει στην Ελλάδα, για δεύτερη φορά, στις 16 Αυγούστου του 1974, από τη Στοκχόλμη της Σουηδίας, όπου ζούσε ως εξόριστος από τη Χούντα των Συνταγματαρχών, αναπτύσσοντας παράλληλα με την ιδιότητα του πανεπιστημιακού καθηγητή έντονη αντιδικτατορική δράση.

Στις 16 Αυγούστου του 1974, ο Ανδρέας, επιστρέφει έπειτα από πιέσεις των «συντρόφων» του ξανά στην Ελλάδα, ώστε αυτή τη φορά να ηγηθεί και να συστήσει τη μετεξέλιξη του Π.Α.Κ., του Πανελλήνιου Απελευθερωτικού Κινήματος το οποίο είχε ιδρύσει στην Στοκχόλμη και είχε λειτουργήσει ως κινητήριος μοχλός της αντιδικτατορικής δράσης.

Ο Ανδρέας Παπανδρέου αποφασίζει να επιστρέψει στην Ελλάδα μια μέρα μετά τον Δεκαπενταύγουστο του 1974, όταν και έχει ολοκληρωθεί το «ξεπούλημα» της Κύπρου από τους χουντικούς Συνταγματάρχες και τη δεξιά.

Οι Τούρκοι τον Δεκαπενταύγουστο του 1974 πραγματοποιούν την δεύτερη στρατιωτική παράνομη εισβολή στην Κύπρο, γνωστή ως «Αττίλας ΙΙ» και καταλαμβάνουν παρανόμως, μέχρι και σήμερα, το 38 % των εδαφών της Κύπρου.

Αναμφισβήτητα ο Ανδρέας Γ. Παπανδρέου, ο τρεις φορές εκλεγμένος Πρωθυπουργός της Ελλάδας, ανήκει στο «Πάνθεον» της πολιτικής ιστορίας της χώρας μας.

Ο Ανδρέας, στα πολιτικά του «ντουζένια» λατρεύτηκε από τον μισό πληθυσμό της χώρας.

Ο Ανδρέας «μισήθηκε» θανάσιμα, είναι αλήθεια , από τους σκληροπυρηνικούς ή τους κατ` ανάγκη θιασώτες της δεξιάς συντήρησης.

Άλλωστε, ως γνωστόν, ο Ανδρέας αρκετές φορές «χαλούσε» πολλά από τα σχέδιά της δεξιάς.

Έκανε πάρτυ την Κυριακή 18 Οκτωβρίου του 1981, την Κυριακή 2 Ιουνίου του 1985 και την Κυριακή 10^η Οκτωβρίου 1993, ημερομηνίες σταθμός για τη δημοκρατική παράταξη, μέρες σημαντικές, καθώς ήρθαν συντριπτικές νίκες του Ανδρέα απέναντι στη δεξιά των Καραμανλή – Ράλλη και τη δεξιά του «νατουραλιζέ», ή κατ` ανάγκη «δεξιού» Κωνσταντίνου Μητσοτάκη.

Οι «διαρροές» από πολιτικές συζητήσεις που έρχονται μέσα από τα «πάλαι ποτέ» «γαλάζια» καφενεία ανά την επικράτεια της χώρας, κάνουν λόγο πως ένα ποσοστό ψηφοφόρων της τάξεως άνω του 50 %, ψηφοφόροι που δήλωναν πολιτικοί «αντίπαλοι» αλλά και πολέμιοι της «σοσιαλιστικής» ιδεολογίας του Ανδρέα Παπανδρέου, τουλάχιστον, για μια φορά στη ζωή τους είχαν ψηφίσει ΠΑΣΟΚ και Ανδρέα.

Την Κυριακή 3 του Σεπτέμβρη 2017, του έβδομου κατά σειρά μνημονιακού έτους, συμπληρώθηκαν αισίως 43 χρόνια από την διακήρυξη της 3^ης του Σεπτέμβρη του 1974 και την ίδρυση του ΠΑΣΟΚ, του Ανδρέα.

Διαβάζοντας προσεκτικά το άρθρο του Έλληνα πρωθυπουργού κ. Αλέξη Τσίπρα, προσπάθησα ανεπιτυχώς να εξηγήσω τους λόγους που ο κ. Αλέξης Τσίπρας, «άτεχνα» προσπάθησε να αναρωτηθεί δημοσίως για το αν ο Ανδρέας Παπανδρέου ήταν «ψεύτης» ή «λαοπλάνος».

Αμέσως δημιουργήθηκαν οι παρακάτω ανησυχίες :

• Μυρσίνη, που μπορώ να αναζητήσω και να βρω τον ήλιο για να του πω μια καλημέρα ;
• Ποιο στα αλήθεια, είναι σήμερα το ΠΑΣΟΚ του Ανδρέα ;
• Γιατί «ψεύτη» Ανδρέα δεν είσαι εδώ ;
• Πόσο «ψεύτης» και πόσο «λαοπλάνος» ήταν τελικά ο Ανδρέας ;

Είναι αλήθεια πως για τον Ανδρέα και την 3η του Σεπτέμβρη του 1974 έχουν γραφτεί πολλές αναλύσεις, πολλά πολιτικά κείμενα από το 1974 ως και σήμερα.

Σίγουρα, ο ιστορικός, συνεχώς καταγράφει τις επιπτώσεις της τρίτης μέρας του Σεπτέμβρη του 1974 για την πατρίδα μας.

Υλικό υπάρχει μπόλικο, όμως υπάρχουν και τα εξής δεδομένα :

• Η 3^η του Σεπτέμβρη αν και φέτος έκλεισε τα 43 χρόνια ανήκει στη σύγχρονη πολιτική ιστορία της χώρας.
• Η 3^η Σεπτέμβρη του 1974 άνοιξε τον κύκλο της μεταπολίτευσης στην Ελλάδα.
• Ο Ανδρέας Παπανδρέου έφερε το ΠΑΣΟΚ, ακόμα και με άλλους Προέδρους στο τιμόνι του πολιτικού «τρένου», έξι φορές στην εξουσία (1981, 1985,1993,1996,2000, 2009).

Τελικά ο Ανδρέας ήταν «ψεύτης» ;

Για τον Ανδρέα απαντούσε έμπρακτα και πάντα ο ελληνικός λαός.

Καμία μεμονωμένη και κυρίως καμία αστοιχείωτη απάντηση δεκτή.

Ποιος μπορεί να ξεχάσει την ολική μεγάλη πολιτική επιστροφή του Ανδρέα Παπανδρέου το 1993, όταν στις εθνικές εκλογές της 18^ης Οκτωβρίου εκείνου του έτους, βάζει, επιτέλους, ένα τέλος στην καταστροφική πολιτική του Κωνσταντίνου Μητσοτάκη ;

Ο Ανδρέας Παπανδρέου το 1993 έχει βγει αθωωμένος από το «Ειδικό Δικαστήριο».

Το βρώμικο `89, ήταν το αποτέλεσμα της πολιτικής συμφωνίας και της σύμπραξης της Δεξιάς με την Αριστερά.

Όποτε το απαιτούν οι συνθήκες, τα δυο, μεταξύ τους άκρα, αριστερά και δεξιά, συνεργάζονται.

Ο Ανδρέας Παπανδρέου βγαίνει δικαιωμένος και από την ανυπόστατη λασπολογία που δέχεται από τη Νέα Δημοκρατία του Κωνσταντίνου Μητσοτάκη.

Στις πρόωρες εκλογές της 10^ης Οκτωβρίου του 1993, το 46,88 % του ελληνικού λαού ψηφίζει Ανδρέα Παπανδρέου και ΠΑΣΟΚ.

Ο Ανδρέας βάζει μια για πάντα στο χρονοντούλαπο της ιστορίας τη διακυβέρνηση Μητσοτάκη, δικαιωμένος «απαντάει» νικηφόρα και συντριπτικά στο βρώμικο πόλεμο που του είχε εξαπολύσει ο Κωνσταντίνος Μητσοτάκης ο «αγέρωχος», ο άσπονδος και ο διαχρονικά εχθρός του.

Αλέξη, ο Ανδρέας δεν ήταν «ψεύτης».

Ήταν, όμως, Αλέξη ο Ανδρέας «λαοπλάνος» ;

Πως στ` αλήθεια Αλέξη Τσίπρα μπορείς να χαρακτηρίζεις έναν άνθρωπο, έναν ηγέτη μιας χώρας «λαοπλάνο», όταν ο ίδιος έχει εκλεγεί τρεις φορές πρωθυπουργός, έχει κυβερνήσει έναν λαό για έντεκα χρόνια με ανεπανάληπτα ποσοστά που πλησίαζαν ή ξεπερνούσαν το 48 % του ελληνικού λαού.

Πως Αλέξη θα πεις «λαοπλάνο» τον άνθρωπο που έφερε στο «κάδρο» της χώρας τους ξεχασμένους και κυνηγημένους αριστερούς, τον άνθρωπο που αναγνώρισε την Εθνική Αντίσταση και τον άνθρωπο με τον οποίο συντάχθηκε ο κόσμος της σοβαρής αριστεράς ;

Πως, στα αλήθεια Έλληνες, μπορούμε να δεχθούμε τον ισχυρισμό ακόμα και αν αυτός προέρχεται από τον «αριστερό» πρωθυπουργό της χώρας και να κατηγορήσουμε ως «λαοπλάνο» τον άνθρωπο που κατέβασε έναν τρομαγμένο λαό από τα δένδρα, τον πολιτικό που έφτιαξε γέφυρες και δρόμους , φέρνοντας την άσφαλτο στα πιο απομακρυσμένα χωριά της χώρα;

Πως και κυρίως με ποιον τρόπο, μπορούμε να αποκαλέσουμε ως «λαοπλάνο» τον άνθρωπο που έκανε πράξη την εθνική συμφιλίωση ;

Είτε μας αρέσει είτε όχι, καθώς ως Έλληνες ψηφοφόροι, έστω και για μια τουλάχιστον φορά στη ζωή μας επιλέξαμε να ψηφίσουμε στην κάλπη το ΠΑΣΟΚ του Ανδρέα Παπανδρέου, πρέπει να παραδεχθούμε πως το ΠΑΣΟΚ του Ανδρέα τελείωσε στις 21 Ιουνίου του 1996.

Μεταγενέστερα το ΠΑΣΟΚ είχε το πολιτικό «brand name», ήταν όμως κόμμα καθοδηγούμενο από τον Κώστα Σημίτη, τον Γιώργο Παπανδρέου, τον Βαγγέλη Βενιζέλο.

Σήμερα μιλάμε και κάνουμε λόγο για το ΠΑΣΟΚ της κα Φώφης Γεννηματά, είτε παραμείνει ΠΑΣΟΚ, είτε μετεξελιχθεί σε νέο πολιτικό ενιαίο φορέα της μέσα -σε προσπάθεια σύστασης – κεντροαριστεράς.

Αλέξη Τσίπρα, ο Ανδρέας Γ. Παπανδρέου δεν ήταν ούτε «ψεύτης», ούτε «λαοπλάνος».

Ποτέ μα ποτέ δεν θα έπαιζε στα ζάρια το μέλλον ή την ασφάλεια της πατρίδας.

Υπάρχει, άλλωστε το 1987, μάθημα προς όλους η στάση του Ανδρέα Παπανδρέου απέναντι στην αδιαλλαξία, στην επιθετικότητα και στην επεκτατική λογική της τουρκικής εξωτερικής πολιτικής.

Ο Ανδρέας Παπανδρέου δίδαξε πως την τουρκική προκλητικότητα την αντιμετωπίζεις επιθετικά και χωρίς φόβο, έτοιμος ανά πάσα στιγμή να υπερασπιστείς την ακεραιότητα της πατρίδα σου ακόμα και αν χρειαστεί να επιτεθείς προκειμένου να διασφαλίσεις τα σύνορά σου.

Ο Ανδρέας Παπανδρέου, ποτέ μα ποτέ δεν θα δεχόταν επιτροπείες ή δεν θα έκανε δεκτή την αντίθετη απόφαση από τη βούληση του ελληνικού λαού, όποια και αν ήταν αυτή, προκειμένου να συνεχίσει ο ίδιος, με κάθε τρόπο να ηγείται μιας κυβέρνησης.

Ο Ανδρέας Παπανδρέου, ως πρωθυπουργός παραιτήθηκε μόνο εξαιτίας σοβαρών λόγων υγείας, τον Ιανουάριο του 1996 στο Ωνάσειο.

Ο Ανδρέας Παπανδρέου, δεν θα δεχόταν την συρρίκνωση του εισοδήματος του ελληνικού λαού.

Δεν θα μπορούσε να ανεχθεί και κυρίως δεν θα επέτρεπε τη φτωχοποίηση της ελληνικής κοινωνίας.

ΥΓ) Ο Ανδρέας δεν ήταν κεντροαριστερός. Ήταν μόνο Σοσιαλιστής. Μιλούσε για σοσιαλισμό, όχι για κεντροαριστερά.

Ο Ανδρέας Παπανδρέου δεν ίδρυσε κεντροαριστερό κόμμα, αλλά Σοσιαλιστικό Κίνημα λαού με πατριωτικά χαρακτηριστικά.

Υστερόγραφο 1
Μυρσίνη, μεταξύ μας, ο Ανδρέας «γούσταρε» και χόρευε ζεμπέκικο.

Άκουγε Ρίτα Σακελλαρίου, στο τσακίρ κέφι σηκωνόταν και χόρευε το τραγούδι «Αυτός ο άνθρωπος αυτός ».

Υστερόγραφο 2
Κυριάκο Μητσοτάκη, ο Ανδρέας «ένωνε», δεν είχε μπει στη λογική του «πολιτικού ρεβανσισμού», στοιχείο της πολιτικής σου οικογένειας ή στη λογική των «δύο άκρων».

Ποιος μπορεί να ξεχάσει την υπόθεση της πώλησης από την κυβέρνηση Κωνσταντίνου Μητσοτάκη της «ΑΓΕΤ Ηρακλής» στη μαφιόζικη ιταλική «Calcestruzzi»;

Με προσωπική παρέμβαση ο Ανδρέας Παπανδρέου βάζει τέλος στην υπόθεση και δεν οδηγεί τον πατέρα σου σε νέο «Ειδικό Δικαστήριο».

Πράξη πολιτική ανωτερότητας.

Κυριάκο, καλά κάνεις και δεν θέλεις να θυμάσαι τα `80ς στην Ελλάδα.

Στις 18 Οκτώβρη του 1980, την ημέρα των γενέθλιων του πατέρα σου ο Ανδρέας γινόταν Πρωθυπουργός. Άρχιζε η « Αλλαγή » στην Ελλάδα .

Υστερόγραφο 3
Αλέξη Τσίπρα, ο Ανδρέας Παπανδρέου δεν ήταν ούτε «ψεύτης», ούτε «λαοπλάνος».

Το όνομά του ήταν Ανδρέας Γ. Παπανδρέου. Δεν τον έλεγαν Αλέξη Τσίπρα.

Υστερόγραφο 4
Φίλος, από τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, με ρώτησε προ ημερών να του πω τη γνώμη μου, τώρα που λείπει ο Ανδρέας, ποιος είναι αυτός που θα δώσει τη λύση, και θα σώσει την πατρίδα μας βγάζοντάς την από την οικονομική κρίση και το πολιτικό αδιέξοδο.

Απάντησα πως την πατρίδα μας θα τη σώσει μόνο ο λαός και η δημοκρατία.

Σημείωση :
Στην πατρίδα μας και στη συγκεκριμένη πολιτική περίοδο που επικρατεί διχαστικά η λογική των δυο άκρων, η ιστορία διαστρεβλώνεται και αν βολέψει, που βολεύει, παραγράφεται.

«Η ιστορία, ποτέ μα ποτέ, δεν διαγράφεται».

 Η δημοκρατία μας, δυστυχώς, βρίσκεται στο απόσπασμα.

 Η Ελλάδα κύριε Αλέξη Τσίπρα, Έλληνα Πρωθυπουργέ, «ανήκει», σήμερα, στους Έλληνες ;

 Ο Ανδρέας Τσιλογιάννης είναι δημοσιογράφος και πολιτικός αναλυτής

@mail: [email protected]

Twitter : TsiloyannisAnd

Facebook : Andreas Tsiloyannis