Ο «Φάκελος» του Παναθηναϊκού: Γιατί οι πράσινοι έφτασαν στο “χείλος του γκρεμού”
ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ
Αν αναζητήσει κάποιος τα ακριβή αίτια που ο Παναθηναϊκός έφτασε στο «χείλος του γκρεμού», μπορεί να πει και να αποδώσει ευθύνες σε πολλά πρόσωπα. Σε τέτοιες καταστάσεις, όταν ομάδες του βεληνεκούς του Παναθηναϊκού κινδυνεύουν με διάλυση, σαφώς και δεν είναι δυνατό να φταίει μόνο ένας…
Τα λάθη που έγιναν από τις 21 Μαΐου 2008, όταν ο Γιάννης Βαρδινογιάννης ανακοίνωσε την απόφασή του να επιτρέψει την είσοδο νέων μετόχων στην ΠΑΕ Παναθηναϊκός, δίδοντας το έναυσμα για την έναρξη της πολυμετοχικότητας, είναι πάρα πολλά. Η ημέρα εκείνη, πάντως, ήταν… η αρχή του τέλους!
Αυτό για το οποίο δεν θα μπορούσε κανείς και ποτέ να κατηγορήσει την οικογένεια Βαρδινογιάννη, στα 29 χρόνια που ασχολήθηκε με τον αθηναϊκό σύλλογο (1979-2008), ήταν η συνέπεια και η ομαλότητα που υπήρχε σε όλα τα επίπεδα. Από το οικονομικό, το διαχειριστικό, μέχρι τον τελευταίο υπάλληλο, άπαντες ένιωθαν μία τεράστια σιγουριά.
Κατά καιρούς στη διοίκηση που ασκούσε η οικογένεια Βαρδινογιάννη συμμετείχαν διάφορα μέλη της, από τον Βαρδή, τον Θόδωρο, τον Γιώργο (περισσότερο), μέχρι τον τελευταίο εκπρόσωπό της, το γιο του Βαρδή, Γιάννη Βαρδινογιάννη.
Το νταμπλ που πήρε ο Παναθηναϊκός το 2004 μετά από 8 χρόνια, δεν αρκούσε στον κόσμο. Οι αντιδράσεις όλο και αυξάνονταν προς το πρόσωπο του άλλοτε προέδρου της Super League, με τους οπαδούς να τον «κατηγορούν» ότι δε συμμετείχε στα «κέντρα αποφάσεων», για μη έλευση «μεγάλων» παικτών που θα έκαναν τη διαφορά, γενικά η αποχή της ομάδας από τους τίτλους έφερε αλυσιδωτές εξελίξεις.
Στο προσκήνιο Βγενόπουλος και πολυμετοχικότητα
Με τους Παύλο και Θανάση Γιαννακόπουλο να κλιμακώνουν την πίεσή τους, παρουσιάστηκε στο προσκήνιο η «Παναθηναϊκή Ενωτική Κίνηση», με επικεφαλής τον Ανδρέα Βγενόπουλο.
Προβάλλοντας τα λάθη του παρελθόντος και την αδυναμία της ομάδας να αντιμετωπίσει την «παράγκα», ο κόσμος τάχθηκε υπέρ τους, με αποκορύφωμα το συλλαλητήριο της 13ης Απριλίου 2008.
Χιλιάδες οπαδοί του Παναθηναϊκού ζητούσαν την άμεση αποχώρηση του Γιάννη Βαρδινογιάννη και της οικογένειας γενικότερα, από την ΠΑΕ. Ακόμη και επιφανείς φίλοι του «τριφυλλιού», ανάμεσά τους και παλαίμαχοι, συντάχθηκαν με το «όραμα» Βγενόπουλου και απαιτούσαν να μπει η ομάδα σε «νέα εποχή».
Ο «Τζίγγερ», αν και προσπάθησε να αντισταθεί, αποφάσισε τελικά να παραχωρήσει ένα μεγάλο ποσοστό των μετοχών που κατείχε, διατηρώντας, όμως, το πλειοψηφικό πακέτο.
Την Τετάρτη 21 Μαΐου, ο τότε ιδιοκτήτης του συλλόγου παραχώρησε συνέντευξη Τύπου στην Παιανία, στην οποία ανακοίνωσε την έναρξη της πολυμετοχικότητας. Όπως τόνισε, η ΠΑΕ θα προχωρούσε σε αύξηση του μετοχικού κεφαλαίου ύψους 80 εκατομμυρίων ευρώ, το οποίο θα αντιστοιχούσε στο 40% των μετοχών. Ο ίδιος θα διατηρούσε το 50% και ο Ερασιτέχνης το υπόλοιπο 10%.
Στο κάλεσμά του ανταποκρίθηκαν αρκετοί επιχειρηματίες, όχι, όμως, όσοι είχαν εκδηλώσει ενδιαφέρον σε πρώτη φάση. Μέτοχοι έγιναν ο Ανδρέας Βγενόπουλος, ο Παύλος Γιαννακόπουλος, ο Νικόλας Πατέρας, ο Αδαμάντιος Πολέμης, ο Γιάννης Ξυλάς, ο Γιώργος Νίκας, ο Μιχάλης Ζολώτας, ο Παναγιώτης Δάβαρης και ο Αλέξανδρος Έλληνας, ενώ, συγκεντρώθηκαν συνολικά 67 εκατομμύρια ευρώ.
Νταμπλ και υπέρογκα χρέη
Όσοι πίστεψαν ότι η οριστική αποχώρηση της οικογένειας Βαρδινογιάννη από τον Παναθηναϊκό θα έφερνε την «άνοιξη» γελάστηκαν… παταγωδώς.
Τα όσα συνέβησαν από τότε έφεραν τον Παναθηναϊκό στο σημείο να «βαράει διάλυση». Η δράση των ανθρώπων που κρατούσαν τότε τις τύχες του ιστορικού συλλόγου στα χέρια τους, ήταν αυτή που τον έφερε να είναι χρεωμένος με 60 εκατ. ευρώ, ίσως και περισσότερα.
Ο Παναθηναϊκός είχε την «χρυσή ευκαιρία» εκείνη την εποχή να εκτιναχθεί και, όχι μόνο δεν το έκανε, αλλά αντίθετα κατάφερε να φτάσει σε σημείο οριακό για το μέλλον του.
Όπως αναφέρθηκε και πιο πριν, τα χρήματα που συγκεντρώθηκαν στο κάλεσμα του Γιάννη Βαρδινογιάννη ήταν 67 εκατ. ευρώ. Νωρίτερα, ο «Τζίγγερ» είχε προχωρήσει από μόνος του σε αύξηση μετοχικού κεφαλαίου της τάξης των 17 εκατομμυρίων, ώστε ο Παναθηναϊκός να μπει στη… νέα εποχή «καθαρός» οικονομικά από κάθε άποψη και χωρίς να χρωστά πουθενά και σε κανέναν.
Στα τρία χρόνια του πολυμετοχικού Παναθηναϊκού, τα 67 εκατ. ευρώ διαχειρίστηκαν σωστά; Ο Παναθηναϊκός μπήκε δύο χρονιές σε ομίλους του Champions League, τη μία προκρίθηκε και στους «16», ενώ μία χρονιά αγωνίστηκε στο Europa League.
Στο ίδιο διάστημα, ο Παναθηναϊκός έχει μέσο όρο διαρκείας πάνω από 20.000 εισιτήρια, με τις δύο χρονιές μάλιστα να τα ανεβάζει σε 25.000. Επίσης σε 20 ματς έγινε sold out σε γήπεδο 65.000 θέσεων (ΟΑΚΑ), ενώ θα πρέπει να συνυπολογιστούν σε αυτά και τα έσοδα από τις πωλήσεις εισιτηρίων, χορηγούς κ.α.
Εάν προσθέσει κανείς τα χρήματα, το νούμερο που βγαίνει ξεπερνά τα 150 εκατ. ευρώ. Εύλογο και το ερώτημα: πού πήγαν όλα αυτά τα χρήματα; Πώς κατάφερε ο Παναθηναϊκός στα τέλη του 2011 να μη μπορεί να «επιβιώσει», έχοντας προηγουμένως τέτοια δυσθεώρητα ποσά στη διάθεσή του;
Τα έξοδα στα τρία αυτά χρόνια εκτοξεύτηκαν, αλλά το χειρότερο είναι ο τρόπος που ξοδεύτηκαν. Κι αυτό είναι που πληρώνει και σήμερα ο Παναθηναϊκός. Με τα λεφτά εκείνης της εποχής θα μπορούσε να στηθεί μια υγιής ομάδα για τα επόμενα χρόνια, αντίθετα φτιάχτηκε μία ποδοσφαιρική ομάδα με… ημερομηνία λήξεως, τόσο από πλευράς συμβολαίων όσο και ηλικιακά, ενώ προερχόταν από το νταμπλ του 2010.
Πού πήγαν αυτά τα λεφτά;
Από την πρώτη χρονιά, τα έξοδα του ποδοσφαιρικού τμήματος εκτινάχθηκαν στα ύψη. Το ποδοσφαιρικό τμήμα έφτασε να κοστίζει άνω των 50 εκατ. ευρώ ετησίως, με παίκτες παγκοσμίου βεληνεκούς, όπως ο Ζιλμπέρτο Σίλβα και ο Τζιρμπρίλ Σισέ.
Την πρώτη χρονιά του πολυμετοχικού, σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία της ΠΑΕ, δαπανήθηκαν περίπου 25.5 εκατ. ευρώ για μεταγραφές και ανανεώσεις συμβολαίων (δεν συνυπολογίζεται εδώ και το κόστος συμβολαίων των ποδοσφαιριστών σε βάθος τριετίας).
Θα πει κάποιος: μα η πολυμετοχικότητα έγινε για να μπουν λεφτά στο σύλλογο. Σωστά. Εάν αναλύσει, όμως, κανείς το ποσό αυτό, δείχνει ότι τα ποσά που δόθηκαν στις ομάδες για αγορές ήταν 16.5 εκατ. ευρώ. Τα υπόλοιπα 8.5 εκ. που πήγαν;
Με βάση τα επίσημα στοιχεία εκείνης της εποχής, τα λεφτά αυτά διατέθηκαν σε διάφορες αμοιβές και δικαιώματα μάνατζερ!
Κάπως έτσι συνεχίστηκαν τα πράγματα τα επόμενα χρόνια, χωρίς κανένας να γνωρίζει πώς ξοδεύτηκαν τα 150 εκατ. ευρώ και μετά ο Παναθηναϊκός βρέθηκε ξαφνικά «κατεστραμμένος» οικονομικά.
Εποχή Αλαφούζου
Στις 11 Σεπτεμβρίου 2010 ο Γιάννης Αλαφούζος με δηλώσεις του στο ελληνικό Τύπο είχε τονίσει: «Δεν με έχει ενοχλήσει κανένας. Σας λέω όμως με σιγουριά πως δεν πρόκειται να μπω στην ΠΑΕ Παναθηναϊκός. Δυστυχώς στην εποχή που διανύουμε υπάρχουν άλλες προτεραιότητες. Είμαι Παναθηναϊκός και υποστηρίζω θερμά την ομάδα μου, αλλά αυτό δεν έχει σχέση. Δεν θα μπω στην ΠΑΕ», είχε σημειώσει τότε ο «MR SKAI».
Τελικά, όμως, η ιστορία έδειξε το αντίθετο. Περίπου δύο χρόνια μετά, ο γνωστός εφοπλιστής αναλαμβάνει τη σωτηρία του Παναθηναϊκού. Αφού ήρθε σε επαφή με τον Γιάννη Βαρδινογιάννη και του ανέλυσε τις λεπτομέρειες του σχεδίου σωτηρίας της ομάδας, εμφανίστηκε έτοιμος να αποδεχτεί την προσφορά του 54.7% των μετοχών της “πράσινης” ΠΑΕ.
Με βάση το σχέδιό του, ο κόσμος θα έπρεπε να έχει ενεργή συμμετοχή στο εγχείρημα αυτό. Η ίδρυση του «Σωματείου» προέβλεπε την εγγραφή των οπαδών, οι οποίοι θα μπορούσαν να αποκτήσουν μετοχές που θα ξεκινούν από 500 έως 1.000 ευρώ, ενώ υπήρχαν ηλεκτρονικές εγγραφές ανθρώπων κάθε ηλικίας, με συμβολική καταβολή ποσού 20 ευρώ.
Αυτό ήταν το πρώτο βήμα του Γιάννη Αλαφούζου, με την προοπτική στη συνέχεια να έπαιρνε στην κατοχή του το πλειοψηφικό πακέτο των μετοχών του Γιάννη Βαρδινογιάννη για να «έτρεχε» το πλάνο της λαϊκής βάσης.
Τα πράγματα δεν έγιναν έτσι όπως τα σχεδίασε ο ιδιοκτήτης του Παναθηναϊκού. Όπως αποκάλυψε ο ίδιος την Πέμπτη το βράδυ, μέχρι τώρα έχει βάλει από τον προσωπικό του λογαριασμό 42 εκατ. ευρώ στα 5.5 χρόνια που βρίσκεται στον Παναθηναϊκό.
Στο διάστημα αυτό ο Παναθηναϊκός πήρε ένα Κύπελλο (2014), αλλά ήταν μονίμως στη… σκιά του Ολυμπιακού, με συνεχείς φωνές και διαμαρτυρίες «για το κατεστημένο» του ελληνικού ποδοσφαίρου και την «εγκληματική οργάνωση».
Εμπιστεύθηκε τον Αντρέα Στραματσόνι, αλλά το χρέος την περίοδο 2015/2016 εκτοξεύθηκε με τις μεταγραφές παικτών και γενικά το «άνοιγμα» που έγινε για να επιστρέψει ο Παναθηναϊκός στην κορυφή.
Τα λάθη που έγιναν στο διάστημα που ο Γιάννης Αλαφούζος ήταν στα πράγματα ήταν «εγκληματικά». Η λέξη που χρησιμοποιούμε είναι ίσως η επιεικέστερη, αν αναλογιστεί κανείς ότι ο ίδιος ο μεγαλομέτοχος του συλλόγου σε συνέντευξή του πριν από σχεδόν 3 χρόνια είχε προβλέψει ότι μέχρι το 2016 το χρέος θα είχε εκμηδενιστεί.
Αυτό όχι μόνο δεν έγινε, αλλά έφτασε να εκτοξευτεί σε δυσθεώρητα ύψη, καθιστώντας το μέλλον της ομάδας αβέβαιο και τον ίδιο να μη μπορεί να σηκώσει άλλο το βάρος στις πλάτες του, κάτι που ομολόγησε στην χθεσινή του ανακοίνωση αποχώρησης.
Θέμης Τόγιας , ΑΠΕ-ΜΠΕ