Απέτυχαν οι ΗΠΑ στην Κορεατική Χερσόνησο εκτός και αν… Η (περίεργη) στάση της Ρωσίας και της Κίνας
ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ
Το μήνυμα του Μπάιντεν έχει αποδέκτη τον Ερντογάν: Σήμερα θρηνούμε τη Γενοκτονία 1,5 εκατομμυρίου Αρμένιων από τους οθωμανούς, δέσμευσή μας να μην το ξεχάσουμε ποτέ
Πότε ανακάλυψαν οι Έλληνες τον «Νέο Κόσμο»: Το αμερικανικό όνειρο, ο «αμερικανολόγος» Κοραής και οι διαχρονικές σχέσεις αγάπης και μίσους
Γράφει ο Αλέξανδρος Δρίβας
Τις περισσότερες φορές, όσο αξιόπιστες και αν είναι οι πηγές, βλέπουμε τις μπουρμπουλήθρες του αφρού, την επιφάνεια της θάλασσας της διεθνούς πολιτικής. Αυτό είναι λογικό καθώς αυτός είναι και ο βασικός λόγος που έχουμε απόρρητες πληροφορίες.
Η ίδια η στρατηγική υπακούει στον αιφνιδιασμό και στο να κρατιέται ο αντίπαλος στην ευρύτερη δυνατή ζώνη άγνοιας. Οι ΗΠΑ αν εξετάσουμε το χειρισμό της κρίσης της Κορεατικής Χερσονήσου εδώ και ένα μήνα, φαίνεται πως έχουν αποτύχει. Παρόλα αυτά, οφείλουμε να σκεφτόμαστε αιρετικά. Μήπως θέλουν να πετύχουν κάτι άλλο;
Η εξωτερική εξισορρόπηση των ΗΠΑ και η μεταφορά βαρών.
Οι ΗΠΑ έχουν δύο αξιόπιστους συμμάχους στην περιοχή της Βορειανατολικής Ασίας. Την Ιαπωνία και τη Νότια Κορέα. Οι δύο χώρες έχουν το ρόλο της μεταφοράς βαρών. Των βαρών των ΗΠΑ που επιδιώκουν μια υπερ τους εξισορρόπηση. Η Ιαπωνία και η Νότια Κορέα, έχουν κάθε λόγο να μεταφέρουν τα αμερικανικά βάρη για ίδιον όφελος, καθώς απειλούνται τόσο από τη Βόρεια Κορέα όσο και από την σινική προσπάθεια επιρροής.
Παρόλα αυτά, το δίλημμα στο οποίο έχουν περιέλθει και η Ιαπωνία και η Νότια Κορέα, υφίσταται και είναι σημαντικό. Ποιό είναι αυτό; Τυχόν αμυντική ισχυροποίηση της Ιαπωνίας και της Νοτίου Κορέας, θα προκαλέσει μια περιφερειακή κούρσα εξοπλισμών. Τόσο από την πλευρά της Πιονγκγιάνγκ όσο και από την πλευρά του Πεκίνου. Η Κίνα δεν μπορεί να ανεχτεί έναν εγκλωβισμό που θα ξεκινά από την Κορεατική Χερσόνησο και θα φτάνει στη Νότια Θάλασσα.
Πώς θα δικαιολογούταν μια καταφανής αμερικανική αποτυχία; Ο κόσμος της κατατριβής τρίτων.
Η συνωμοσιολογία και η εστίαση σε δεύτερες και τρίτες σκέψεις, είναι πάντα κακές συμβουλές για την στρατηγική. Παρόλα αυτά, κράτη που ατενίζουν τον κόσμο με 20ετείς κλίμακες, δεν γίνεται να δρουν τόσο άστοχα σε επικοινωνιακό επίπεδο. Ποιές είναι οι αμερικανικές αστοχίες και σε ποιά σκέψη μας οδηγούν;
Πρώτον, ο Αμερικανός πρόεδρος μίλησε για «φωτιά και οργή» σε περίπτωση που η Βόρεια Κορέα δε σεβόταν την περιφερειακή σταθερότητα. Κάθε απειλή, πρέπει να είναι πραγματοποιήσιμη. Έκτοτε, ο Κιμ Γιονγκ Ουν έχει προχωρήσει σε τουλάχιστον τρεις (γνωστές) δοκιμές και πολλαπλάσια βαρύτερες απειλές. Δεύτερον, μετά την τρίτη δοκιμή τρόμου της Βόρειας Κορέας, οι ΗΠΑ ενεργοποίησαν τον ΟΗΕ. Με όλον τον σεβασμό ως προς το παγκόσμιο όργανο που κρατά τις γενικές αρχές ειρήνης του πλανήτη, δεν είναι εκείνο που θα τρομάξει τον Κιμ Γιόνγκ Ουν. Αντίθετα, οι νέες κυρώσεις, πιο πολύ, έδωσαν λάδι στη φωτιά και το καθεστώς της Βόρειας Κορέας, προχώρησε λίγες μέρες μετά σε ακόμη μια δοκιμή, αφού πρώτα απείλησε οτι θα το πράξει. Γιατί λοιπόν τέτοια «λάθη»; Μπορούν να δικαιολογηθούν διαφορετικά;
Στόχος των ΗΠΑ είναι η αποτροπή εμφάνισης οποιασδήποτε περιφερειακής δύναμης που θα εκμεταλλευτεί τον έλεγχο επί της περιφέρειάς της, για να προχωρήσει στην πρωτοκαθεδρία των διεθνών υποθέσεων. Η Ασία είναι η ήπειρος που «φιλοξενεί» 5 πυρηνικές δυνάμεις (Κίνα, Ρωσία, Ινδία, Πακιστάν, Βόρεια Κορέα) και τις πιο δυναμικές οικονομίες του πλανήτη (π.χ Ινδία, Κίνα, Βιετνάμ, Νότια Κορέα, κτλ.). Πληθυσμιακά, ξεπερνά το ½ του συνολικού πληθυσμού του πλανήτη.
Επομένως, μπορεί ο στόχος των ΗΠΑ να είναι η ενθάρρυνση της αλαζονείας της Βορείου Κορέας (όπως θα έλεγε ο Σουν Τσου) η οποία πέφτωντας στην παγίδα της όξυνσης του ήδη τεταμένου κλίματος, να οδηγήσει όλες τις υπόλοιπες χώρες σε μια κούρσα εξοπλισμών, δημιουργώντας μια κατάσταση σαν αυτή της Ευρώπης πριν τον Α’ Παγκόσμιο Πόλεμο. Στην κατατριβή τρίτων, σημασία έχει η φθορά των εν δυνάμει ή εν ενεργεία αντιπάλων. Σε αυτήν την περίπτωση, οι ΗΠΑ θα δρούσαν ως υπερπόντιοι εξισορροπητές και εξασφάλιζαν μια σταθερότητα για την αμερικανική ήπειρο, μεταφέροντας το Κουτί της Πανδώρας στην Ασία.
Στα παραπάνω, ίσως επικολλάται καλύτερα και η απροθυμία της Ρωσίας να εμπλακεί ενεργά στην Κορεατική Χερσόνησο, αντιλαμβανόμενη πιθανή εμπλοκή της, σαν «παγίδα» για ζητήματα που είναι ζωτικής σημασίας για τη Μόσχα, όπως είναι αυτά της Ουκρανίας και της Συρίας.
Με βάση τα παραπάνω, η κρίση στην Κορεατική Χερσόνησο θα έχει μέλλον το οποίο είναι αβέβαιο καθώς δεν είναι δεδομένο οτι ακόμη και η «διπλωματία του διαβόλου» της κατατριβής τρίτων μπορεί να αποδώσει καρπούς όταν έχουμε να κάνουμε με έναν ψυχολογικά ασταθή δρώντα όπως ο Κιμ Γιονγκ Ουν και με ένα καθεστώς πλήρως απολυταρχικό -έχοντας αμέτρητο εσωτερικό πολιτικό κόστος να «κάψει» – και επομένως εντελώς απρόβλεπτο.
Τέλος, η πιθανή κατατριβή τρίτων που μπορεί να επιδιώκουν οι ΗΠΑ, στηρίζεται στο ρίσκο-υπόθεση εργασίας οτι ο οδηγός κλιμάκωσης της κρίσης (η Βόρεια Κορέα) δεν θα προβεί σε προληπτικό χτύπημα εναντίον των ΗΠΑ ή εναντίον των συμμάχων τους (Ιαπωνία και Νότια Κορέα).
- Αφιερωμένο στον ομογενή θείο μου Γιάννη που έφυγε από τη ζωή, αφήνοντας περηφάνεια και αναμνήσεις.