Θα ξέρουμε πότε θα μας έλθει τσουνάμι: Παραβιάστηκε η νομοθεσία αλλά τουλάχιστον θα …σωθούμε!




Του Κώστα Βενιζέλου

Οι Αμερικανοί και οι Βρετανοί συνεργάστηκαν για να δημιουργήσουν υποδομές για τις επικοινωνίες στην κυπριακή ΑΟΖ και στη Βάση Ακρωτηρίου. Για τον σκοπό αυτό, οι Αμερικανοί πόντισαν καλώδια στην κυπριακή ΑΟΖ και οι Βρετανοί έχουν αρχίσει να κτίζουν το κτήριο που θα φιλοξενήσει επί του εδάφους τις υπηρεσίες.

Αυτό θα γίνει στη Βάση Ακρωτηρίου. Σε όλο αυτό το σκηνικό η Κύπρος έχει διαδραματίσει τον ρόλο της χώρας-υπηρέτη. Απλά ενημερώθηκε και το υπουργείο Εξωτερικών, ενώ δεν ακολουθήθηκε η προβλεπόμενη από τη νομοθεσία διαδικασία. Εάν θα έπρεπε να ρωτηθεί η Κυπριακή Δημοκρατία (δεν ήταν υποχρεωμένοι, λένε οι Αμερικανοί, καν να ενημερώσουν) ή όχι, αυτό που κάνει ένα σοβαρό κράτος είναι να τηρεί τους νόμους και τους κανόνες λειτουργίας του. Στην περίπτωση της Κύπρου, λοιπόν, οι Αγγλοαμερικανοί έπρεπε να ζητήσουν άδεια. Γιατί, πέραν της πολιτικής διάστασης, υπάρχουν κι άλλες πτυχές, όπως η περιβαλλοντική.

Το υπουργείο Εξωτερικών, σε ανακοίνωσή του για το δημοσίευμα του «Φιλελεύθερου» της Κυριακής, αναφέρει πως υπήρξε συμφωνία που έγινε στο πλαίσιο της Στρατηγικής Συνεργασίας της Κυπριακής Δημοκρατίας με τις ΗΠΑ. Εάν ισχύει τούτο, οι Βρετανικές Βάσεις πού «κολλούν»; Υπάρχει και συμφωνία με τους Βρετανούς, στην οποία δεν αναφέρεται το ανακοινωθέν; Εγκρίθηκε, αναφέρεται, από το Υπουργικό Συμβούλιο (πότε;). Δεν αναφέρει, όμως, το ΥΠΕΞ εάν το θέμα συζητήθηκε πρώτα από την αρμόδια επιτροπή για τα καλώδια. Γιατί, σε αυτή την επιτροπή, συζητούνται όλες οι πτυχές από τα αρμόδια υπουργεία. Με βάση τη νομοθεσία, κανείς δεν μπορεί να ποντίσει ή να χρησιμοποιήσει ή να θέσει σε λειτουργία καλώδιο στην ΑΟΖ και/ή στην υφαλοκρηπίδα της Δημοκρατίας χωρίς άδεια από την αρμόδια πηγή. Με την αίτηση κατατίθεται και περιβαλλοντική έκθεση. Έχει κατατεθεί; Το υπουργείο Ενέργειας γνωρίζει, για παράδειγμα, εάν τα καλώδια αυτά επηρεάζουν άλλους σχεδιασμούς της Κυπριακής Δημοκρατίας;

Το θέμα δεν είναι εάν μέσα από τα καλώδια αυτά, τους αισθητήρες και τη συγκέντρωση των στοιχείων που θα τυγχάνουν επεξεργασίας από τους Αγγλοαμερικανούς, η Κύπρος θα προειδοποιείται για επερχόμενο…τσουνάμι, αλλά πώς θα χρησιμοποιούνται τα δεδομένα αυτά από ΗΠΑ και Βρετανία. Αυτό προφανώς είναι και το αντάλλαγμα που θα δοθεί στη Λευκωσία: Να ξέρει πότε θα μας έλθει τσουνάμι!

Επειδή, ενδεχομένως, όλα αυτά που έχουν συζητηθεί με τους Αμερικανούς είναι άλλου επιπέδου από αυτό που εμείς μπορούμε να αντιληφθούμε, θα πρέπει κάποιος να εξηγήσει και το εξής: Εάν είναι τόσο σημαντική η «συμφωνία» που επιτεύχθηκε γιατί, για παράδειγμα, το Ισραήλ, που διατηρεί καλύτερες σχέσεις με τις ΗΠΑ απ’ ό,τι η Κύπρος, απέρριψε αίτημα της Ουάσινγκτον να τοποθετηθούν καλώδια στην ΑΟΖ της χώρας αυτής;

Εάν, λοιπόν, η Κυβέρνηση έκρινε πως για πολιτικούς λόγους θα έπρεπε να διευκολύνει τους… συμμάχους της, τότε αυτό θα μπορούσε να το κάνει με διαφορετικούς όρους. Όχι παραβιάζοντας τη νομοθεσία. Στην πολιτική, όπως άλλωστε και στη ζωή, υπάρχει και η διαπραγμάτευση και σε μια συζήτηση για παραχώρηση διευκολύνσεων, άκρως σημαντικών για τους Αγγλοαμερικανούς, εγείρονται και θέματα ανταλλαγμάτων.

Δύσκολα, όμως, αλλάζουν προσεγγίσεις και λογικές δεκαετιών. Κι αυτό είναι μια πραγματικότητα.

Τέλος, τα κόμματα, αντί να αναλώνονται στην παραγωγή ανακοινώσεων, μπορούν να ζητήσουν ενημέρωση για τη… συμφωνία και, πρωτίστως, εάν έχει τηρηθεί η νομοθεσία.

Hellasjournal - Newsletter


%d bloggers like this: