Πατρίδα δεν είναι μόνο ο τόπος που γεννηθήκαμε… Μπορεί να είναι ό,τι άγγιξε την καρδιά μας (βίντεο)




ΣΧΟΛΙΟ ΤΟΥ ΠΟΛΥ ΚΥΡΙΑΚΟΥ

Ό,τι τρέμει σαν πατρίδα μπορεί να μας χαρίσει συγκίνηση και περηφάνεια. Πατρίδα δεν είναι μόνο ο τόπος που γεννηθήκαμε. Μπορεί να είναι ό,τι άγγιξε την καρδιά μας. Πατρίδα μπορεί να είναι ο γιος μας, η κόρη μας, η μάνα μας, ο πατέρας μας.

Ό,τι γεννάει υπομονή και εγκαρτέρηση. Ό,τι αγαπάμε πιο πολύ κι απ’ τον ίδιο τον εαυτό μας. Και γιατί όχι, μπορεί να είναι κι ένα έρμο νησί το οποίο βρέθηκε να ανεμοδέρνει στα χίλια μύρια κύματα με οχτρούς και “φίλους” να “παρακολουθούν” ανέμελα χωρίς αντίδραση. Πατρίδα μπορεί να είναι η ίδια η Κύπρος. Η Θράκη. Η Μακεδονία. Το σπίτι μας που κάποιοι με το πιστόλι στον κρόταφο μας έκλεψαν με το έτσι θέλω.

— Ένα καινούριο τραγούδι γεννήθηκε με την αγάπη του συνθέτη Φύτου Στρατή και του ερμηνευτή Δώρου Δημοσθένους. Με την ενορχήστρωση του Αχιλλέα Γουάστορ.

Σας ευχαριστώ όλους.

Επιτρέψτε μου να το αφιερώσω στους ακούραστους φίλους μου απο τη Νέα Υόρκη που χρόνια τώρα ξέρουν πολύ καλά τι σημαίνει να τρέμεις σαν Πατρίδα.

Στον Νίκο Μούγιαρη, στον Φίλιπ Κρίστοφερ, στον Πανίκο Παπανικολάου, στη Φανή Χόλιτει, στον Σάββα Τσίβικο, στον Κωστάκη Τσέντα, στον Τάσο Ζαμπά, στον Κυριάκο Παπαστυλιανού, στον Ανδρέα Κωμοδρόμο, στον Μιχάλη Ιγνατίου, στον Πανίκο Παναγιώτου, στον Νίκο Ζίττη, στον Γιάννη Καλαφάτη, στον Βάσο Παπαγαπητό, στον Στάθη Ζαμπά, στον Σταύρο Καμηλάρη, στη Σοφία Κοτζιά, στον Σπύρο Ντόγκαρη, στον Σταύρο Σούσσου, στην Ισμήνη Μιχαηλίδη, στη Ντία Χριστοδουλίδου, στον Νίκο Τσακανίκα, στην Τασούλα Χριστοφίδη και σε όλους όσους – απο τη μακρυνή Αμερική – συνεισφέρουν ήσυχα και σιωπηλά σε ό,τιδήποτε όμορφο και Ελληνικό.

Hellasjournal - Newsletter


%d bloggers like this: