Ασχολούμαστε με φούμαρα ενώ η πατρίδα χωλαίνει: Οι Τούρκοι παίζουν “λαούτο”, εμείς χορεύουμε ζειμπέκ!
ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ
του Νίκου Αντωνιάδη* – Νέα Υόρκη
Τελειώνει το Κραν Μοντάνα. Τζίφος. Πώς τα κατάφεραν πάλι οι Τούρκοι και ξεγλύστρισαν; Πώς ήρθε κι έφυγε ο Άιντε, καπαρδιστός, να μας “αποχαιρετήσει”, ισοπεδώνοντας μας όλους και βγάζοντας την Τουρκία “κούππα άπαννη” (που λέμε και στην Κύπρο);
Κι ενώ το μυαλό μου κάηκε από τις πολλές στροφές, τα ηνία πήρε το πληκτρολόγιο. Κι άρχισε να γράφει στους Νορβηγούς βουλευτές ρωτώντας τους αν θα δέχονταν στρατό και εγγυήσεις στη χώρα τους (σχετικό άρθρο) μιας και ο “δικός” τους, ο πιθανός συνάδελφος τους (αν εκλεγεί), ο Άιντε, αυτό μας ήθελε να κάνουμε!
Και νάσου, βλέπω κάποιο σημάδι ελπίδας. Ως από μηχανής Θεός, έρχεται ο Ευρωβουλευτής Κώστας Μαυρίδης να συνεχίσει από εκεί που έμεινε το χέρι μου: “Προχωρώ εγώ στο Ευρωκοινουβούλιο να αναδείξω τη στάση Άιντε και να τους ρωτήσω: Θα δεχόσασταν στρατούς και εγγυήσεις στις χώρες σας;” (σχετικό άρθρο).
Υπάρχει ελπίς, είπα. Αλλά….
… τα “Κόκκινα” μου ξανακοκκίνησαν την καρδιά. Όχι μόνο “θυμήθηκα” αλλά κάποιοι φρόντισαν να το κάνουν ακόμη πιο έντονο! Ένας, μισός έστω, ανεγκέφαλος (γιατί μου είναι αδύνατον να σκεφτώ πως κάτι τέτοιο είναι προϊόν προβοκάτσιας στην σκλαβωμένη μας πατρίδα), “φωτογράφισε” βλακείες, και πολλοί από εμάς, ως γνήσιοι βλάκες δώσαμε συνέχεια, κάνοντας του(ς) το χατήρι. Και περάσαμε ότι “Κόκκινα” βρήκαμε μπροστά μας χωρίς καν να μετρήσουμε τους χαρακτήρες του τουίτερ για να βρούμε την αλήθεια από το ψέμα! Γιατί ακόμη κι αν ήταν αλήθεια, δεν άξιζε, δεν αξίζει ούτε δευτερόλεπτο προσοχής!
Και να’ταν μόνο αυτό! Η ελπίς ξαναχάθηκε όταν έπεσε πάνω σε άλλα “Κόκκινα”, πιο “υγιεινά” τουίτερ. Με τον λαό να πονά, να πεινά και να “θαυμάζει” τους “πολιτικούς” μας να ανταγωνίζονται με “υγεία” και να μην κάνουν (φέτος) “διακοπές”, για το καλό μας!
Σας ευχαριστούμε όλους που σκέφτεστε το καλό μας. Νιώθω καλύτερα τώρα. Ήδη το κεφάλι “ηρέμησε” και το χέρι ξεκουράστηκε. Και το πιο σημαντικό, με τόση “μαγκιά” που γεμίσαμε, η Τουρκία τα έκανε πάνω της. Από το φόβο της πήρε το “λαούτο” της να κρυφτεί από την αδιαλλαξία, τους στρατούς και τις εγγυήσεις και άρχισε να το παίζει!
Κι εμείς, άξιοι “χορευτές” ενός “μάγκικου” ζειμπέκ!
Πώς την λένε, πώς την λένε καλέ αυτήν την τούρκικη λέξη που χρησιμοποιυύμε; Βοηθήστε με, το ξεχνάω! Κάτι από “α” ξεκινάει και έχει και δυο “σσ”;
- Σύμβουλος Πολιτικού Μάρκετινγκ και Επικοινωνίας
(Πολιτική Ανταγωνιστικότητα και Απόδοση)
Μέλος του Αμερικανικού Συνδέσμου Πολιτικών Συμβούλων (AAPC)
https://www.linkedin.com/in/nicolaosantoniades/