Η απουσία ψυχραιμίας του Προέδρου: Με ξεσπάσματα, θυμούς και τσακωμούς πολιτική δεν ασκείται




Του Κώστα Βενιζέλου

ΜΕ τα ξεσπάσματα, τους θυμούς, τους τσακωμούς πολιτική δεν ασκείται. Επίσης, δεν ασκείται πολιτική για το εθνικό θέμα για εσωτερική κατανάλωση και εκ του ασφαλούς. Όπως εκ του ασφαλούς ήταν το… ξύλο που δόθηκε από τη Λευκωσία στον Έσπεν Μπαρθ Άιντε.

Τώρα που φεύγει (ο Άιντε) ανακάλυψε ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας ότι κινείτο σε βάρος μας, δεν έδινε τη σωστή, πραγματική εικόνα. Το γεγονός ότι ο Νορβηγός διπλωμάτης τον έσυρε, ακολουθώντας και τις επιθυμίες του Ακιντζί, σε δύο Νέες Υόρκες, δύο Μοντ Πελεράν και δύο Πενταμερείς, αυτό δεν έγινε με το ζόρι.

  • Όταν, όμως, όλα αυτά τα έλεγε ο Έλληνας υπουργός Εξωτερικών Νίκος Κοτζιάς υπήρχε στη Λευκωσία εκνευρισμός γιατί τους χαλούσε το πάρτι και την ατζέντα, που τότε ήταν διαφορετική από τη σημερινή. Η δημοσιοποίηση ή όχι των πρακτικών μιας συγκεκριμένης συνάντησης, στην προκειμένη περίπτωση του δείπνου το τελευταίο βράδυ της κατάρρευσης, ως κίνηση, συνδέεται με την αξιοπιστία του Προέδρου της Δημοκρατίας.

Η απόφαση, προσωπική ως φάνηκε, με οργίλο ύφος, στη διάρκεια εκδήλωση των Κερυνειωτών, λήφθηκε για να απαντήσει στον Άιντε αλλά και εσωτερικά στους αντιπάλους του, που τον αμφισβητούσαν για την εικόνα που έδινε ως προς τα επισυμβάντα στο Κραν Μοντάνα. Από τη μια ήταν η εκδοχή της Λευκωσίας, αυτή που έδινε ο Πρόεδρος, και από την άλλη του Άιντε, της Τουρκίας και άλλων. Η επιβεβαίωση της εκδοχής δεν μπορεί να γίνεται με μη συμφωνημένα πρακτικά. Εάν αμφισβητείται η εκδοχή, τότε αυτό που κυρίως αμφισβητείται είναι η αξιοπιστία της πλευράς που κινείται με βασικό χαρακτηριστικό την απουσία ψυχραιμίας και την έλλειψη σεβασμού προς τα διπλωματικά θέσμια.

Ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας κινείται παρορμητικά και πολλές φορές χάνει την ψυχραιμία του. Αυτά τα χαρακτηριστικά είναι πολύ κακοί σύμβουλοι σε διαπραγματεύσεις. Όπως κάκιστος σύμβουλος είναι ο πανικός. Οι χειρισμοί γίνονται διαβάζοντας τον αντίπαλο –και όχι στα κουτουρού– αξιολογώντας ψύχραιμα τα δεδομένα και γνωρίζοντας τα όρια των ενεργειών που μπορούν να γίνουν.

  • Στο Κραν Μοντάνα, όπως και μετά την κατάρρευση της Πενταμερούς Διάσκεψης, έγιναν από τη Λευκωσία χειρισμοί που μοιάζουν με σκοτσέζικο ντους. Από τη μια, φωνές, επιθέσεις, «σκληρή γραμμή» και, από την άλλη, υποχωρήσεις, που γίνονται ενδεχομένως για λόγους τακτικής, μένουν, όμως, ως κεκτημένο στη διαδικασία. Πέραν, βέβαια, του ότι είναι πρόδηλο πως η υιοθέτησή τους και η συμπερίληψή τους σε ένα πλαίσιο συμφωνίας θα οδηγήσει σε ένα δυσλειτουργικό μόρφωμα ή, ακριβέστερα, έκτρωμα. Συνεπώς, υπάρχει σαφώς μια διπλή εικόνα που αφορά τους χειρισμούς. Από τη μια, η διαχείριση των ξεσπασμάτων που κατά κανόνα καταλήγουν σε αναδίπλωση και, από την άλλη, η τακτική που διέπεται από διαχρονικές ιδεοληπτικές πρακτικές.

Είναι προφανές πως όλες οι κινήσεις από το Μοντ Πελεράν και εντεύθεν, τον περασμένο Ιανουάριο, συνδέονται από τρίτους και με τις επερχόμενες προεδρικές εκλογές στην Κύπρο. Είτε ισχύει αυτό, είτε όχι, είναι σαφές πως μέχρι τότε θα υπάρξουν κινήσεις στο Κυπριακό. Οι ουσιαστικότερες, ωστόσο, θα γίνουν μετά τις εκλογές γιατί, όπως λένε και οι τρίτοι, θα είναι το πεδίο πιο ελεύθερο. Ως προς τον Πρόεδρο Αναστασιάδη, που διαμορφώνει σχεδιασμούς επανεκλογής, είναι σαφές πως στις εκλογές του 2013, όταν μοίραζε πολλά… «δεσμεύομαι», αντίπαλός του ήταν μια διακυβέρνηση που ήθελε… να αποχωρήσει. Σήμερα ο μεγαλύτερός του αντίπαλος είναι ο ίδιος του εαυτός.

ΣΚΙΤΣΟ ΤΟΥ ΚΥΡΙΑΚΟΥ ΓΚΟΥΜΑ
ΣΚΙΤΣΟ ΤΟΥ ΚΥΡΙΑΚΟΥ ΓΚΟΥΜΑ

Hellasjournal - Newsletter


%d bloggers like this: