Εμείς στήνουμε συσσίτια διαχειριζόμενοι τη μιζέρια μας, οι άλλοι βρίσκονται στην 4η Βιομηχανική επανάσταση




Γράφει ο Δημήτρης Σκουτέρης

Μήπως ορισμένα στελέχη της Κυβέρνησης νομίζουν ότι εξαντλούν την υποχρέωσή τους στον Ελληνικό λαό με την οργάνωση «κράτους πρόνοιας», που οργανώνει κοινωνικά συσσίτια-κοινωνικά παντοπωλεία-κοινωνικά ιατρεία/φαρμακεία, απασχολεί μικρό αριθμό ανέργων  με 2μηνες ή 4μηνες ή και 8μηνες συμβάσεις, παρέχει δωρεάν υπηρεσίες στα  νοσοκομεία και στις  αστικές συγκοινωνίες στους ανέργους κλπ..κλπ;

Ο φτωχοποιημένος και εξαντλημένος από την παρασιτική οικονομική ελιτ και το παλαιό πολιτικό κατεστημένο ελληνικός λαός, είναι αλήθεια, ότι παίρνει τις ελάχιστες ανάσες, που όμως δεν επαρκούν για να τον επαναφέρουν στο προσκήνιο του κοινωνικού-οικονομικού γίγνεσθαι. Παραμένει στο περιθώριο, στα αζήτητα, παθητικοποιείται, γίνεται εύκολα χειραγωγήσιμος, παύει να αντιστέκεται, μεταπίπτει στη θέση του υπήκου από αυτή του πολίτη, επιλέγει την ιδιώτευση από αυτή του ενεργού συλλογικού υποκειμένου. Ακούει για φως στο τούνελ, αλλά δεν βλέπει καν το τούνελ.

Και πως να το δεί το τούνελ, όταν οι πολιτικοί και  πνευματικοί ταγοί του δεν θέλουν να αντιληφθούν τις κοσμογονικές αλλαγές που γίνονται. Δεν θέλουν ή και δεν μπορούν να εντάξουν την χώρα με όρους σχετικής αυτοδυναμίας στο νέο Παγκόσμιο καταμερισμό εργασίας. Μπήκαμε στην 4η Βιομηχανική επανάσταση, και πλην φωτεινών εξαιρέσων, οι πολιτικοί μας, αλλά και οι άνθρωποι της οικονομίας (επιχειρηματίες-επιμελητήρια-ερευνητικά και πανεπιστημιακά κέντρα) εξακολουθούν να λειτουργούν σε συνθήκες 20 ου αιώνα. Αραχνιασμένες, παλαιολιθικές ,ξεπερασμένες αντιλήψεις και ιδεοληψίες μοχθούν για να μην συμμετέχει το σύνολον της κοινωνίας στην νέα πραγματικότητα. Παραμένουν πιστοί στη διαχείριση της συνολικής μας μιζέριας. Δημιούργημα τους το Νεκροταφείο η Ελλάς, ενώ ο στόχος τους και στόχος μας θα έπρεπε να είναι το Εργοτάξιο η Ελλάς του 21 ου αιώνα. Οφείλουμε ως κοινωνία να προλάβουμε να επιβιβαστούμε στο τρένο της 4ης Βιομηχανικής επανάστασης ισότιμα και όχι ως λαθρεπιβάτες ή βουβοί και άπραγοι θεατές της νέας πραγματικότητας.

Η 4η Βιομηχανική Επανάσταση

Ο ιδρυτής του Φόρουμ του Νταβός Κλάους Σβαμπ (Klaus Schwab) αναφέρει:

  • Η 1η Βιομηχανική Επανάσταση χρησιμοποίησε το νερό και τη δύναμη του ατμού για να εκμηχανίσει την παραγωγή.
  • Η 2η χρησιμοποίησε τον ηλεκτρισμό για να δημιουργήσει την μαζική παραγωγή.
  • Η 3η χρησιμοποίησε την ηλεκτρονική και την τεχνολογία της πληροφορίας για να αυτοματοποιήσει την παραγωγή.
  • Τώρα μια 4η Βιομηχανική Επανάσταση χτίζει πάνω στην 3η, η ψηφιακή επανάσταση η οποία λαμβάνει χώρα από τα μισά του προηγούμενου αιώνα. Χαρακτηρίζεται από μια μίξη τεχνολογιών που θολώνουν τα όρια μεταξύ των φυσικών, των ψηφιακών και των βιολογικών σφαιρών».

Η λεγόμενη 4η βιομηχανική επανάσταση έχει ως πυρήνα της τον συνδυασμό της δύναμης της αυτο-εκπαίδευσης των ίδιων των μηχανών (Machine Learning), της επιστήμης των Δεδομένων(Data Science) και της Τεχνητής Νοημοσύνης (Artificial Intelligence) που αθροιστικά δημιουργούν τεράστιες προκλήσεις, ευκαιρίες αλλά και κινδύνους. Η 4η Βιομηχανική Επανάσταση συνδέεται με τους ταχύτατους μικροϋπολογιστές, την τεχνητή νοημοσύνη, το «Ίντερνετ των πραγμάτων»  τα αυτόνομα οχήματα (drones), τη νανοτεχνολογία, τη βιοτεχνολογία, την αποθήκευση ενέργειας, τους  κβαντικοούς υπολογιστές,, τους 3D εκτυπωτές, τη δυνατότητα αποθήκευσης απίστευτα μεγάλων ποσοτήτων δεδομένων. Αυτή η επανάσταση δίνει τη δυνατότητα για εξατομικευμένη μαζική παραγωγή προϊόντων (mass customization).

Οι Κινέζοι, για παράδειγμα, πρώτοι αυτοί, πέτυχαν με τη συνδρομή του κβαντικού δορυφόρου Micius (που είχαν θέσει σε τροχιά στις 16-8-2016), να εγκαινιάσουν (έστω και πειραματικά) την εποχή της παγκόσμιας κβαντικής επικοινωνίας.

Η κινεζική  μελέτη, που δημοσιεύτηκε στο περιοδικό Science, απέδειξε με επιτυχία την ικανότητα διανομής των εμπλεγμένων φωτονίων σε απρόσκοπτες αποστάσεις, από το διάστημα στο έδαφος, ανοίγοντας την πόρτα για την πρακτική εφαρμογή της αιχμής της επικοινωνίας. Ένα επίτευγμα που έχει τεράστια στρατηγική σημασία, στη γεωπολιτική,στην οικονομία, στην ιατρική,στις επικοινωνίες ευρύτερα. Αυτή η δορυφορική τεχνολογία ανοίγει φωτεινές προοπτικές τόσο για πρακτικές κβαντικές επικοινωνίες όσο και για θεμελιώδη πειράματα κβαντικής οπτικής σε αποστάσεις που προηγουμένως δεν ήταν προσβάσιμες στο έδαφος (δείτε ΕΔΩ).

Και …στην Ελλάδα ζούμε …ιστορικές στιγμές κατ εξακολούθηση!!!

Η Ελληνική απάντηση στα μέχρι σήμερα επιτεύγματα της  4η Βιομηχανικής Επανάστασης είναι η αντιφατικότητα των κινήσεων του πολιτικού προσωπικού. Μπερδεύουμε την πρόθεση με την επίτευξη του στόχου. Θα αναφερθούμε μόνον σε κυβερνητικές κινήσεις, δεδομένου ότι η κυβέρνηση κατά τεκμήριο, ως εκ της θέσης της, έχει και τις περισσότερες δυνατότητητες.

Από τη μιά υπάρχουν κυβερνητικές επιλογές, που εδράζονται σε σχέδιο και επιφέρουν ουσιαστικά αποτελέσματα (ενδεικτικά):

– το δόγμα της εξωτερικής μας πολιτικής που από το 2015 έχει εκφραστεί από τον ΥΠΕΞ καθηγητή Νίκο Κοτζιά –ιδιαίτερα για το ζήτημα της Κυπριακής Δημοκρατίας (ΕΔΩ).

-Τη Θεσμοθέτηση Υπουργείου Ψηφιακής Πολιτικής και την εκπόνηση Εθνικής Ψηφιακής Στρατηγικής με ορίζοντα το 2021.

– Την ίδρυση της  Ελληνικής  Διαστημικής  Υπηρεσίας  με τη  μορφή ανώνυμης εταιρείας και με την επωνυμία Εθνικό Κέντρο Διαστημικών Εφαρμογών (ΕΚΔΕ) μετά από πρωτοβουλία του υπουργού Νίκου Παπά. Κάποιοι πολιτικοί τυφλοπόντικες θέλησαν να λοιδωρήσουν την ευφυέστατη αυτή κίνηση μένοντας στην πολιτική αναπηρία της ψωροκώσταινας, αρνούμενοι να αντιληφθούν την υπεαξία του συγκεκριμένου πεδίου.

-Την ίδρυση του Ελληνικού Ιδρύματος Έρευνας και Καινοτομίας (ΕΛΙΔΕΚ), στόχος του οποίου είναι αφενός να υποστηρίξει το ακαδημαϊκό και ερευνητικό τοπίο της χώρας και αφετέρου να αποτελέσει τον μοχλό αντιστροφής του φαινομένου της μεγάλης φυγής στο εξωτερικό από τον Υφυπουργό Κώστα Φωτάκη.

Από την άλλη υπάρχουν κυβερνητικές κινήσεις , που στην ουσία ανακυκλώνουν τη μιζέρια μας, υποδηλώνουν έλλειψη στρατηγικού σχεδιασμού και οράματος, αναπέμπουν στην αντιμετώπιση προβλημάτων με βάση λογικές 20 ου και όχι 21 ου αιώνα, λογικές διαχείρισης ,στείρου πολιτικού επαρχιωτισμού. Ενδεικτικά και μόνον για τη νησιωτική πολιτική:

Χωρίς μελέτες του υδατικού ισοζύγιου των «άνυδρων» νησιών αγοράζονται και εγκαθίστανται, με την παρουσία (συνήθως) του κινητικότατου Υφυπουργού Νησιωτικής πολιτικής, μονάδες αφαλάτωσης. Η προσφιλής δικαιολογία της αγοράς και εγκατάστασης των μονάδων αφαλάτωσης  είναι να σταματήσει η υδροδότηση του κάθε νησιού από τα καραβάκια. Νομίζουν έτσι ότι επιτυγχάνουν τον στόχο; Και ποιός πρέπει να είναι ο στόχος της Πολιτείας; Να παρέχει το δημόσιο αγαθό, το νερό, στον τελικό καταναλωτή στην ζητούμενη ποσότητα αλλά και ποιότητα. Μπορούν να μας εξηγήσουν αν αξιοποιούν και τυχόν άλλες πηγές υδροδότησης; Έχουν διαμορφώσει θεσμικό πλαίσιο για συγκέντρωση ύδατος (πχ υποχρέωση όλων των νεοαναγειρόμενων οικιών να διαθέτουν στέρνα)-υδατοδεξαμενές-ανακύκλωση κλπ.; Ας παραδειγματιστούν από την πολιτική διαχείρισης ύδατος του Ισραήλ. Και τέλος μέσω ποιού δικτύου (υπάρχουν άραγε σωλήνες αμιάντου για τη μεταφορά του νερού;) φτάνει στον τελικό καταναλωτή το νερό της αφαλάτωσης και σε ποιά ποιότητα; Θα εξηγήσουν γιατί οι υποδομές του δικτύου της ΕΥΔΑΠ στην Αττική πληρώθηκαν από την Πολιτεία και από κονδύλια της Ε.Ε. ενώ οι νησιώτες θα κληθούν σε περίπτωση κατασκευής των αντίστοιχων υποδομών να συνδράμουν; Οι νησιώτες πάλι πολίτες β΄κατηγορίας; Είναι ή δεν είναι διαχειριστική αυτή η λογική;

– Ο ίδιος Υφυπουργός εξαγγέλλει μελέτες για συνδυασμένες μεταφορές στα νησιά. Μπορεί να απαντήσει σήμερα, ναι, σήμερα στον κάτοικο ενός κοντινού νησιού πχ του Αγκιστρίου: πώς γίνεται ο κάτοικος της Αθήνας που μέσα σε 90΄ κάνει τη διαδρομή 34,8 μιλίων (με τον ηλεκτρικό-ΗΣΑΠ) Πειραιάς-Κηφισιά-Πειραιάς να πληρώνει 1.40 ευρώ εισιτηριο και αυτός για τη διαδρομή 22 μιλίων Πειραιάς-Αγκίστρι (με το συμβατικό πλοίο) να πληρώνει 10.90 ευρώ; Δεν συζητάμε για μεγαλύτερες διαδρομές, πχ προς νησιά των Κυκλάδων ή των Δωδεκαννήσων.

Γνωρίζει την απάντηση της Ε.Ε. και ιδίως της DG Regio (με υπογραφή Poncet) σε ερωτήσεις ( που τέθηκαν στο παρελθόν),με βάση την οποία θα μπορούσαν να ναυπηγηθούν-αποκτηθούν πλοία και η όλη διαδικασία να υπαχθεί στα “μεγάλα έργα” του ΕΣΠΑ.

<<…. EUROPEAN COMMISSION

DIRECTORATE-GENERAL

REGIONAL POLICY

Brussels, 17.05.2010* 0 4 0 8 6

PPD(2010)930173

Dear Mr.  (το όνομα  του παραλήπτη είναι στη διάθεση οποιουδήποτε το ζητήσει)

Subject: Sea transport

Ref.: Your e-mail dated 08.02.2010

…..Last but not least, taking into account the initially foreseen budget for the acquisition of (new) ferryboats, this project falls under the category of major projects, in the sense of Article 39 of Regulation(EC) No 1083/2006. Therefore, once the Greek authorities decide to proceed with such an operation, they should provide the Commission with a series of information on this major project, including, among other, description of the investment, its financial volume and location, the results of the feasibility studies, time table for its implementation, cost-benefit and risk assessment analysis, environmental impact analysis, justification for the public contribution>>.Αντί , λοιπόν, να  ξεκινήσει την παράλληλη υλοποίηση ενός τέτοιου έργου (για την ευχερέστερη εφαρμογή του Μεταφορικού Ισοδύναμου) με την άμεση ένταξή του στο ΕΣΠΑ, στήνει μόνον επιτροπές μελέτης των συνδιασμένων μεταφορών (που όντως είναι απαραίτητες), αλλά δεν θα λύσουν άμεσα το πρόβλημα των μεταφορών στα νησιά. Πρόβλημα που διογκώνεται από τα υπέρογκα χρέη της ακτοπλοϊας στις τράπεζες, η οποία κινδυνεύει με αφελληνισμό, από τις πιθανές αγορές των κόκκινων δανείων (άρα και των ακτοπλοϊκών εταιρειών) από τα ξένα Funds. Στερείται οράματος-στρατηγικής και σχεδίου μιά τέτοια πολιτική ή όχι;

Έχουν άραγε εκεί στην Κυβέρνηση αντιληφθεί ότι το κυρίαρχο πρόβλημα της χώρας δεν είναι το Δημοσιονομικό και η κρίση Χρέους; Αυτά είναι συνέπειες. Συνέπειες της άνισης ανταλλαγής που χρόνια τώρα επιβάλλονται στην Ελληνική οικονομία στην Ελληνική κοινωνία. Υπενθυμίζεται ότι η άνιση κατανομή του πλούτου αλλά και η ανισότητα ανάμεσα στις χώρες της Ε.Ε καθορίζεται από σχέσεις πολιτικών παραγωγής, ελέγχου της γνώσης και της καινοτομίας,διανομής και συγκέντρωσης πλούτου και πλεονασμάτων σε βάρος ελλειμματικών χωρών και  περιοχών που δεν έχουν τις ίδιες παραγωγικές και αναπτυξιακές δυνατότητες για τη δημιουργία πλούτου.

Η νέα παραγωγική βάση της Ελλάδας πρέπει να είναι πιο στενά συνδεδεμένη με τους παράγοντες κλειδιά μιας σύγχρονης ανάπτυξης. Απαιτείται η μετεξέλιξη της παραγωγικής βάσης σε μορφές, όπου η γνώση, η τεχνολογία, ή η καινοτομία, η ποιότητα, οι θεσμοί και, γενικότερα, η διαφοροποίηση σε σχέση με τον ανταγωνισμό, επιτρέπουν να ξεφύγει κανείς από τον άτεγκτο ανταγωνισμό κόστους και να περάσει σε μορφές τεχνολογικού, ποιοτικού ή οργανωτικού ανταγωνισμού.

Η Ελλάδα πρέπει να αναβαθμίσει το γνωστικό περιεχόμενο και την ποιότητα των εγχωρίως παραγόμενων προϊόντων και υπηρεσιών, με τρόπο που να είναι ελκυστικός για τις διεθνείς και όχι μόνο αγορές. Η χώρα, πρέπει να συμμετάσχει στον παγκόσμιο καταμερισμό εργασίας ως παραγωγός, προϊόντων και υπηρεσιών υψηλής προστιθέμενης αξίας και λιγότερο ως απλός καταναλωτής.

Απέναντι στο θεσμικό έλλειμμα, απαιτείται ένα θεσμικό οικοδόμημα δημιουργίας, παραγωγής και αξιοποίησης των συγκριτικών πλεονεκτημάτων της χώρας μας. Να στηρίζεται σε μια αποκεντρωμένη, δημοκρατική και χωρίς αποκλεισμούς διακυβέρνηση, με διακριτούς τους ρόλους της νομοθετικής, της δικαστικής και της εκτελεστικής εξουσίας. Να στηρίζεται σε μια ευρύτερη κοινωνική και πολιτική συνεννόηση και συναίνεση, που θα υπερβαίνει τις διαχωριστικές γραμμές και το ακραία συγκρουσιακό κλίμα του παρελθόντος, αλλά και του παρόντος.

Επομένως το κύριο πρόβλημά μας είναι παραγωγική ανασυγκρότηση της χώρας με βάση την καινοτομία, τη δημιουργία, τις θέσεις εργασίας,την παραγωγή πλούτου προς όφελος της πραγματικής Οικονομίας ώστε να ξαναποκτήσει η χώρα και η ελληνική κοινωνία, όσα κατέστρεψαν πολιτικές ηγεσίες, αλλά και συγκεκριμένα ντόπια (μεταπρατικά) και ξένα συμφέροντα. Η υλοποίηση αυτών το στόχων προυποθέτει οραματική πολιτική ηγεσία, που αντιλάμβάνεται τις ραγδαίες αλλαγές και κινείται στη βάση της ταχύτητας και της αποτελεσματικότητας με ορίζοντα όχι μόνον το σήμερα αλλά και το απώτερο μέλλον.

Hellasjournal - Newsletter


%d bloggers like this: