Από τα παθήματα του 2004 ποια μαθήματα πήραν οι διαχειριστές του Κυπριακού το 2017;




Του Κώστα Βενιζέλου

Το πάθημα της Νέας Υόρκης, το 2004, θα έπρεπε να είχε γίνει μάθημα για τους διαχειριστές του Κυπριακού. Παρά τις προειδοποιήσεις που υπήρχαν και τότε για ενδεχόμενους ελιγμούς από τουρκικής πλευράς, η αντιπροσωπεία από τη Λευκωσία με πλήρη σύνθεση, Πρόεδρος και πολιτική ηγεσία, μετέβη στη Νέα Υόρκη.

Ο Γλαύκος Κληρίδης είχε πει στους συνταξιδιώτες του, πως θα έπρεπε να πάρουν μαζί τους μικρή βαλίτσα, λίγα ρούχα, καθώς θα γύριζαν νωρίς πίσω. Λίγες εβδομάδες προηγουμένως ο Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν είχε πει στο Γενικό Γραμματέα πως ήταν έτοιμος να εκπλήξει στο Κυπριακό. Δεν λήφθηκε υπόψη εκείνη η τοποθέτηση. Θεωρείτο ο Ντενκτάς ο δυνατός παίκτης στο Κυπριακό. Ο δυνατός παίκτης είναι, ωστόσο, αυτός που πληρώνει τον λογαριασμό. Και αυτή είναι η Τουρκία που συντηρεί το κατοχικό καθεστώς και τους εκάστοτε εγκάθετους της. Ακόμη και ο πάλαι ποτέ ισχυρός Ντενκτάς, που είχε επιρροή στις δομές εξουσίας της Τουρκίας υποκλίθηκε στον νεοεμφανισθέντα στο πολιτικό προσκήνιο της Τουρκίας, Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν. Στη συνέχεια ο πανίσχυρος Ραούφ αποσύρθηκε από το πολιτικό σκηνικό των κατεχομένων με απόφαση της Άγκυρας.

Πήγαν, λοιπόν, όλοι στη Νέα Υόρκη. Οι δυο αντιπροσωπείες κάθισαν δίπλα-δίπλα και απέναντι ο Κόφι Ανάν με το συνεργάτη του, Άλβαρο ντε Σότο. Όταν κατατέθηκε η πρόταση για οδικό χάρτη για δημοψήφισμα μέσω επιδιαιτησίας, ο Ραούφ Ντενκτάς την αποδέχθηκε αμέσως. Τότε, ο Τάσσος Παπαδόπουλος γύρισε και κοίταξε τον Γλαύκο Κληρίδη και ζήτησαν διάλειμμα. Υπήρξε επικοινωνία με την Αθήνα, η οποία ήταν σε προεκλογική περίοδο ενώ ο απερχόμενος Πρωθυπουργός, Κώστας Σημίτης θεωρούσε πάντα ως… πονοκέφαλο το Κυπριακό. Τι ακολούθησε είναι γνωστό σε όλους.

Σήμερα, αξιολογούνται τα μηνύματα από την Άγκυρα και υπάρχει η διαπίστωση πως η Τουρκία δεν είναι έτοιμη για να κάνει κίνηση στο Κυπριακό. Αυτό δεν σημαίνει πως δεν θα προβεί σε ελιγμό εντυπωσιασμού που θα την απεγκλωβίσει και θα ρίξει στην παγίδα τη Λευκωσία.

Στη νέα πενταμερή Διάσκεψη που αρχίζει σήμερα επί ελβετικού εδάφους για το γινάτι του Άιντε και των παρακμιακών Βρετανών θα προσέλθουν όλοι οι παίκτες σε μια απροετοίμαστη σύναξη. Όμως είναι σαφές πως θα υπάρξουν πιέσεις για να παραχθεί αποτέλεσμα. Πάντα τις πιέσεις τις δέχεται ο αδύνατος κρίκος, που είναι στην προκειμένη περίπτωση η ελληνική πλευρά. Ακόμη και σήμερα που η Τουρκία αντιμετωπίζει τόσα πολλά προβλήματα και τσακώνεται με όλους τους γείτονες της και με τις υπερδυνάμεις είναι η Λευκωσία που θα δεχθεί την πίεση.

Ακόμη και σήμερα που η Βρετανία μια χώρα της παρακμής και υπό αναχώρηση από την Ευρωπαϊκή Ένωση, εξακολουθεί να έχει το πάνω χέρι στο Κυπριακό και αυτό ποτέ δεν ήταν καλό για εμάς. Είμαστε οι λίγοι και οι αδύνατοι. Όμως, υπάρχουν κι άλλες περιπτώσεις που οι μικροί όταν έχουν σχέδιο και πυξίδα μπορούν να αξιοποιούν τις αδυναμίες των αντιπάλων. Δυστυχώς, ο μαζοχισμός του ηττημένου δεν μπορεί να αξιοποιήσει τις συγκυρίες, ούτε τα πλεονεκτήματα που διαθέτει. Τσάμπα, δηλαδή, οι φωτογραφίσεις στις τριμερείς.

Είναι προφανές πως η Λευκωσία πήγε στην Ελβετία χωρίς πυξίδα, μέσα από πολλά σκαμπανεβάσματα. Χωρίς πλάνο, με σχεδιασμούς της στιγμής. Να δούμε πως θα… επιβιώσουμε αυτή τη φορά.

Hellasjournal - Newsletter


%d bloggers like this: