Τραμπ: «The Germans are bad, very bad»… Ήρθε η ώρα για αντεπίθεση στον γερμανικό ηγεμονισμό

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

Η Λευκωσία είναι έτοιμη για την αποστολή νέας βοήθειας στους Παλαιστίνιους της Γάζας: Αναμένουμε την ολοκλήρωση του λιμένα από ΗΠΑ για το «Αμάλθεια», λέει ο Χριστοδουλίδης

Νέες κυρώσεις των ΗΠΑ σε βάρος του Ιράν: Στο στόχαστρο οι χάκερς του καθεστώτος που εμπλέκονται σε κυβερνοεπιθέσεις

Το State Department «τυλίγει» την Τουρκία σε 86… κόλλες χαρτί: Βασανιστήρια, εξαφανίσεις, ελεγχόμενη δικαιοσύνη, πολιτική καταπίεση, βία κατά δημοσιογράφων

Γράφει ο Δημήτρης Σκουτέρης

Με τη φράση αυτή, ο, με γερμανικές ρίζες, πρόεδρος των ΗΠΑ αναφέρεται στην εθνική αστική τάξη της γερμανίας και στον πολιτικό της εκφραστή, τη γερμανική κυβέρνηση (Σόιμπλε-Μέρκελ) και όχι βεβαίως στο σύνολο του γερμανικού λαού.

Συγκεκριμένα η κριτική του αφορούσε στο γερμανικό εμπορικό πλεόνασμα, το οποίο έφθασε τα 253 δισ. Ευρώ το 2016, όταν οι ΗΠΑ είχαν εμπορικό έλλειμμα 64,9 δισεκατομμυρίων δολαρίων με τη Γερμανία το 2016.

Ποιός μηχανισμός της Ε.Ε. κινητοποιήθηκε κατά της Γερμανίας για αυτήν την παρανομία της Γερμανίας (για πολλοστή φορά τα τελευταία χρόνια), μιας και ευθέως παραβαίνει τις Συνθήκες , αλλά και τα συμφωνηθέντα στο Μάαστριχτ; Ουδείς.

Απεναντίας βάλλουν κατά της Ελλάδας και των κρατών-μελών του Νότου της ΕΕ διαρκώς. Πυροδότησαν την κρίση χρέους, κέρδισαν και κερδίζουν από αυτή, καταδικάζουν ανθρώπους- κοινωνίες-κράτη στην υπανάπτυξη και την εκτεταμένη φτωχοποίηση, αρπάζουν δημόσια και ιδιωτική περιουσία, εξαγοράζουν πολιτικούς, χειραγωγούν και εκμαυλίζουν συνειδήσεις μέσω των ΜΜΕ, επιβάλλουν συνθήκες αποικιοκρατίας – εργασιακό μεσαίωνα και κυρίως μέσω των όρων της άνισης ανταλλαγής διαιωνίζουν τον Γερμανικό ηγεμονισμό και ναι τον γερμανικό ιμπεριαλισμό.

Η εθνική αστική τους τάξη αξιοποίησε το νεοφιλελεύθερης έμπνευσης και δομής κλεπτοκρατικό χρηματιστικό σύστημα, που διαμόρφωσε το δολοφονικό για την πραγματική οικονομία πλέγμα σχέσεων τραπεζών-αμοιβαίων κεφαλαίων-θεσμικών επενδυτών-funds-ακόμα και τοκογλύφων που μέσω εμφανών και αφανών διαδρομών κερδοσκοπούν σε βάρος μας, μεγενθύνοντας την άνιση ανταλλαγή. Πρωτοστατούν οι εξωνημένοι πολιτικοί στυλ Σόιμπλε, Ντάισεμπλουμ και Λαγκαρντ, οι τραπεζίτες καριέρας στυλ Ντράγκι, Τρισέ και Ρέγκλινγκ, οι διαπλεκόμενοι ιδιοκτήτες ΜΜΕ που αυτοπροβάλλονται ως δήθεν έγκυρα και αντικειμενικά.

Όλοι, όμως, αυτοί οι δήθεν ισχυροί τρέμουν την εκλογική διαδικασία. Είχαν μια τεράστια αποτυχία με την εκλογή Τραμπ, γι’ αυτό και «έστησαν» με περισσή προσοχή το εκλογικό παιχνίδι στη Γαλλία, ώστε να αναδείξουν τον εκπρόσωπο του χρηματιστικού κεφαλαίου σε πρόεδρο. Βεβαίως η επιλογή Λε Πεν θα ήταν καταστροφική όχι μόνον για τη Γαλλία, αλλά και για όλους μας. Χειραγώγησαν και «υποχρέωσαν» τους Γάλλους ψηφοφόρους στη λογική του μη χείρον βέλτιστον.

Στην περίπτωση, όμως, των γερμανικών εκλογών «παίζουν κυριολεκτικά τα ρέστα τους». Μια χώρα με τέτοια εμπορικά πλεονάσματα, η «ατμομηχανή της Ευρώπης», αλλά :

• με καθηλωμένους μισθούς και συντάξεις,
• με σχεδόν 2 εκατομμύρια παιδιά να ζούν σε συνθήκες φτώχειας
• με φτωχούς το 15,7% του πληθυσμού, δηλαδή 12,9 εκατ. άτομα, παρά την αύξηση του γερμανικού ΑΕΠ.
• με τραπεζικό σύστημα υπό κατάρρευση (χαρακτηριστικό παράδειγμα η Deutsche Bank. Ο τραπεζικός αυτός κολοσσός, που το πάγιο ενεργητικό του ξεπερνά το μισό ΑΕΠ της Γερμανίας, εκτεθειμένος στην παγκόσμια αγορά των παραγώγων με 54 τρισεκατομμύρια ευρώ και των κρατικών ομολόγων με 9,6 τρις ευρώ, είναι βαριά άρρωστος. Ο αποκαλούμενος «βράχος» του γερμανικού ιμπεριαλισμού είναι μια «μαύρη τρύπα» 35 τρισεκατομμυρίων ευρώ ακάλυπτων τοξικών τραπεζικών «προϊόντων» και αποτελεί την νέα «Lehman Brothers» του 2008, αλλά με πολύ χειρότερους όρους).
• με βιομηχανία βουτηγμένη σε παγκόσμια σκάνδαλα (δύο «φωτεινά σύμβολα» συστηματικής απάτης του γερμανικού ιμπεριαλισμού,η αυτοκινητοβιομηχανία Volkswagen και η Siemens στον χώρο της τεχνολογίας)αντιμετωπίζει λοιπόν η Γερμανία ουσιαστικό εσωτερικό πρόβλημα. Με κατακερματισμένο κοινωνικό ιστό τα παπαγαλάκια των μίντια και των δημοσκόπων φουσκώνουν και ξεφουσκώνουν τα ποσοστά της Μέρκελ και του Σουλτς.

Η Ελληνική αντεπίθεση που απαιτούμε
Τι θα συμβεί, όμως, αν κάποιοι στην Ελλάδα αποφασίσουν τώρα, εν μέσω προεκλογικής περιόδου, να απαιτήσουν τα οφειλόμενα της Γερμανίας στην χώρα μας; Δηλαδή αν απαιτήσουμε την άμεση καταβολή των Γερμανικών αποζημιώσεων και την αποπληρωμή του κατοχικού δανείου; Αν τολμήσουμε την εγγραφή εδώ και τώρα αυτών των απαιτήσεων μας στον Ελληνικό Κρατικό Προϋπολογισμό του 2017 μετά από σχετική του αναμόρφωση και απόφαση της ελληνικής Βουλής;

Το ζητούμενο, βέβαια, είναι να υπάρξει η σχετική πολιτική βούληση. Να υπάρξει έστω και μια ερώτηση ενός Βουλευτή, που θα θέτει το θέμα και θα δίνει την ευκαιρία σε κυβέρνηση και αντιπολίτευση να το προχωρήσουν. Να υπάρξει αντίστοιχη ερώτηση Έλληνα ευρωβουλευτή στο ευρωκοινοβούλιο, ώστε να πάρει έκταση το θέμα. Κατά τον Δαμιανό Βασιλειάδη, η γερμανική κοινή γνώμη δεν γνωρίζει την υπόθεση: «Ούτε το 15% δεν το ξέρει. Όσο για τη νεολαία, εκεί το ποσοστό είναι ακόμη μικρότερο»( http://www.dimokratianews.gr/content/73610/germaniko-nai-stis-axioseis-gia-tis-ofeiles)

Ή τι θα συμβεί, όμως, αν κάποιοι από την κυβέρνηση ή την αντιπολίτευση στην Ελλάδα και ίσως και Έλληνες ευρωβουλευτές στις Βρυξέλλες ζητήσουν την άμεση ενεργοποίηση των προβλεπόμενων από την παρ.9 του άρθρου 7 του Κανονισμού 472/2013 (http://eur-lex.europa.eu/LexUriServ/LexUriServ.do?uri=OJ:L:2013:140:0001:0010:EL:PDF). Υπενθυμίζεται ότι σύμφωνα με τα διαλαμβανόμενα στον Κανονισμό: «Τα κράτη μέλη που υπόκεινται σε πρόγραμμα μακροοικονομικής προσαρμογής (άρα και η Ελλάδα) διεξάγουν πλήρη έλεγχο των δημόσιων οικονομικών τους προκειμένου να εκτιμήσουν, μεταξύ άλλων, τους λόγους που οδήγησαν σε υπερβολικά υψηλά επίπεδα χρέους και να εντοπίσουν οποιαδήποτε πιθανή παρατυπία». Και τότε να δούμε πόσα πρέπει να επιστρέψουν οι Γερμανικές Τράπεζες-το ΔΝΤ και οι λοιποί στην Ελλάδα, ως αποζημιώσεις και ποιό θα είναι το πραγματικό χρέος της Ελλάδας.
Ή τι θα συμβεί, όμως, αν κάποιοι από εμάς μαζικά «βομβαρδίσουμε» τη Γερμανική κοινή γνώμη με το παρακάτω γράφημα:

Στο γράφημα φαίνεται το ποσοστό του ΑΕΠ, που κάθε χώρα εισφέρει-δαπανά για το ΝΑΤΟ. Και εκεί μπαταξήδες οι γερμανοί. Η φτωχοποιημένη και από τους γερμανούς Ελλάδα δαπανά το 2.36%, ενώ η «ισχυρή» Γερμανία κάτω από το όριο του 2% (ως όφειλε ως μέλος του ΝΑΤΟ), μόλις το 1.2%. Με ξένα κόλυβα …για ακόμα μια φορά . Άλλοι αναλαμβάνουν να πληρώνουν την κοινή άμυνα. Εδώ δεν ισχύουν οι κανόνες, οι συνθήκες, οι συμμαχικές υποχρεώσεις κ. Σόιμπλε, κα Μέρκελ ;

Τι θα συμβεί, όμως, αν κάποιοι στην Ελλάδα αποφασίσουν τώρα, εν μέσω προεκλογικής περιόδου, να ενημερώσουν τη γερμανική κοινή γνώμη με τα στοιχεία του χρέους, όχι μόνον του ελληνικού, αλλά και του παγκόσμιου και κυρίως του γερμανικού. Θα μάθουν λοιπόν, ότι:

• Σύμφωνα με έκθεση McKinsey Global Institute, κατά την περίοδο 2007-2014 το παγκόσμιο χρέος αυξήθηκε κατά 57 τρισ. δολάρια, αγγίζοντας στις 31/12/2014 το ιλιγγιώδες ύψος των 200 τρισεκατομμυρίων δολαρίων.
• Στην τελευταία έκθεση του το Ινστιτούτου Διεθνών Οικονομικών αναφέρει ότι, το συνολικό χρέος από το 3ο τρίμηνο του 2016 αυξήθηκε και πάλι κατά 11 τρισεκατομμύρια δολάρια στην πρώτη 9 μήνες του έτους, χτυπώντας ένα νέο υψηλό όλων των εποχών ύψους 217 τρισεκατομμυρίων δολαρίων. Ως αποτέλεσμα, στα τέλη του 2016, τα επίπεδα του παγκόσμιου χρέους είναι σήμερα περίπου 325% του παγκόσμιου ακαθάριστου εγχώριου προϊόντος.

• Με στοιχεία του 2016 το συνολικό χρέος της Ολλανδίας (του Ντάυσεμπλουμ) φτάνει το 525% του ΑΕΠ της, του Ηνωμένου Βασιλείου το 314% της Ιρλανδίας το 780%, της Γερμανίας το 148%, της Γαλλίας το 210%, της Ελβετίας το 265%, του Βελγίου το 254%, του Λουξεμβούργου (του Γιουνκέρ) το εξωφρενικό 6731%, της Ελλάδας το 246% του ΑΕΠ.
• Με στοιχεία του 2016 στην κατάσταση των κρατών με εξωτερικό χρέος (δημόσιο και ιδιωτικό) στην 4η θέση φιγουράρει η Γερμανία και η Ελλάδα στην 23 η θέση:

(Πηγή: https://en.wikipedia.org/wiki/List_of_countries_by_external_debt#cite_note-0%23cite_note-0). Τα αναφερόμενα ποσά είναι σε δολλάρια.

Ο κάθε Έλληνας οφείλει $ 42800, ενώ ο κάθε Γερμανός $ 61700 . Η διαφορά μεταξύ ισχυρότερων και των «φτωχότερων» κρατών έγκειται στον τρόπο αντιμετώπισης και διαχείρισης του χρέους. Χώρες δηλαδή με ισχυρή θέση στο παγκόσμιο σύστημα έχουν την δυνατότητα να μετακυλίουν ένα μεγάλο μέρος του προβλήματος στις ασθενέστερες τάξεις τόσο των χωρών τους όσο ακόμη και σε άλλες χώρες. Κι είναι γεγονός ότι το παραμύθι της ανταγωνιστικότητας, το οποίο ακούγεται από τη Γερμανία και κάποιους νεοφιλιλέ στην Ελλάδα, εξαντλείται στην μείωση του -μισθολογικού ή μη- κόστους εργασίας, χωρίς να παίρνει υπόψη του άλλες παράμετρους, όπως εισαγωγή νέων τεχνολογιών-επένδυση στη τεχνολογία, επένδυση στους ανθρώπινους πόρους κλπ. Λησμονούν σκοπίμως τον παράγοντα παραγωγικότητα.

Έτσι λοιπόν 17 εβδομάδες πριν τις Γερμανικές εκλογές, η Ελλάδα θα μπορούσε να αποτελέσει τον ρυθμιστή τους, αν αναλάβει συγκεκριμένες πρωτοβουλίες. Και η πολιτική της ηγεσία το οφείλει. Το οφείλει στον Ελληνικό λαό που 8 χρόνια υποφέρει. Το οφείλει στους περισσότερο από 7000 συνανθρώπους μας, που αυτοκτόνησαν από την απελπισία τους αυτά τα χρόνια. Το οφείλει στι μισό σχεδόν εκατομμύριο νέους επιστήμονες που ξενιτεύτηκαν λόγω της κρίσης. Το οφείλει στα εκατομμύρια συνανθρώπων μας που φτωχοποιήθηκαν και επιβιώνουν χάρις στην αλληλεγγύη της πολιτείας-της εκκλησίας-των ΟΤΑ-των απλών ανθρώπων.

ΕΠΙ ΤΟΥ ΠΙΕΣΤΗΡΙΟΥ

Την ώρα που έγραφα τούτες τις γραμμές πληροφορήθηκα ότι σε ομιλία της στο Μόναχο: Η Μέρκελ προειδοποιεί τις ΗΠΑ, τη Βρετανία ότι δεν είναι πλέον αξιόπιστοι εταίροι (http://www.timesofisrael.com/liveblog_entry/merkel-warns-us-britain-no-longer-reliable-partners/).

Ανέφερε χαρακτηριστικά: “The times in which we could completely depend on others are on the way out. I’ve experienced that in the last few days,” “We Europeans truly have to take our fate into our own hands”. Ξαφνικά λοιπόν θυμήθηκε ότι ΕΜΕΙΣ οι Ευρωπαίοι πρέπει να πάρουμε τις τύχες μας στα χέρια μας. Πέρασαν τα χρόνια που στηριζόμασταν ολοκληρωτικά σε άλλους (εννοεί ΗΠΑ πρωτίστως και Μ. Βρεττανία μετά).

Καλώς ορίσατε στο club κα Μέρκελ. Τι ζητάτε; Την ψήφο των Γερμανών; Την αλληλεγύη των λοιπών Ευρωπαίων γιατί σας τράβηξε το αυτί ο Τραμπ, επειδή δεν τηρείτε τους κανόνες στο ΝΑΤΟ, και επειδή έχετε τα τεράστια πλεονάσματα και επειδή….και επειδή; Μήπως αισθάνεται ο βασιλιάς (συγγνώμη η βασίλισσα) γυμνός;

Ας αξιολογήσει η Ελληνική πολιτική ηγεσία και αυτήν την κίνηση της Μέρκελ. Οφείλει όμως σε κάθε περίπτωση να κινηθεί γρήγορα και αποφασιστικά. Τώρα είναι η ευκαιρία μας. Οι κινήσεις πρέπει να γίνουν στο πολιτικό και γεωπολτικό πεδίο και όχι στο δημοσιονομικό. Για γεωπολιτικούς αλλά και στενότερα πολιτικούς λόγους μας ενέταξαν στην τότε ΕΟΚ.

Για παρόμοιους λόγους στην Ευρωζώνη. Για αντίστοιχους οφείλουν να λύσουν και θα τον λύσουν το δήθεν γρίφο του χρέους. Φτάνει να τολμήσουμε εμείς πολιτικά. Δεν αντέχουν ούτε πιστωτικά γεγονότα, ούτε χρηματοοικονομικές κρίσεις, ούτε πολιτικές κρίσεις στην Ε.Ε. που νοσεί ήδη βαριά.

• O Δημήτρης Σκουτέρης είναι πολιτικός αναλυτής
  ([email protected], @skouterisd1)