“Είναι προφανές ότι θέλουν να φύγουν”: Επίθεση κυβερνητικού παράγοντα στη Ντέλια και το ΔΝΤ
ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ
Η Νίνα Κασιμάτη βάζει τα πράγματα στη θέση τους για το Κόσοβο: Εξηγεί την αρνητική ψήφο στην ένταξη του κρατιδίου στο Συμβούλιο της Ευρώπης, το τραγικό λάθος της Ντόρας
Κοσσυφοπέδιο, Κύπρος, Αιγαίο, Μακεδονία, Θράκη, Ήπειρος και Ουκρανία: Μια ολιστική γεωπολιτική θεώρηση, ο στόχος είναι οι ορθόδοξοι λαοί των Βαλκανίων
«Ζητάνε τρελές οικονομικές ασυναρτησίες. Δεν μπορούν να στηρίξουν τα νούμερα τους. Είναι προφανές ότι θέλουν να φύγουν». Με τη φράση αυτή παράγοντας της ελληνικής διαπραγμάτευσης περιέγραψε στο CNN Greece τη στάση του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου στις επαφές των προηγούμενων ημερών.
Άπαντες στο οικονομικό επιτελείο αναγνωρίζουν πως εάν στο πρόγραμμα μετείχαν μόνον η Ευρωπαϊκή Επιτροπή, η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα και ο Ευρωπαϊκός Μηχανισμός Σταθερότητας θα είχε ήδη υπάρξει συμφωνία σε επίπεδο τεχνικών κλιμακίων (staff level agreement).
Ωστόσο, δεδομένης της επιμονής της ευρωζώνης για παραμονή του ΔΝΤ στο πρόγραμμα, οι Ευρωπαϊκοί θεσμοί έχουν περάσει σε ένα παθητικό ρόλο στη διαπραγμάτευση και λειτουργούν με τρόπο διαμεσολαβητικό με αποκλειστικό σκοπό να κρατήσουν το Ταμείο στο πρόγραμμα.
Έτσι, οι Ευρωπαϊκοί θεσμοί συντάχθηκαν με τη θέση του ΔΝΤ για ένα συνολικό πακέτο μέτρων 2% του ΑΕΠ, ήτοι 3,6 δισ. ευρώ από το 2019. Στην ίδια βάση άρχισαν να συζητούν τη θέση του ΔΝΤ για ανεύρεση εσόδων 1% του ΑΕΠ από τη μείωση του αφορολόγητου το 2019 και εξοικονόμηση 1% του ΑΕΠ από τη μείωση της ασφαλιστικής δαπάνης.
Αν και η Ευρωπαϊκή Επιτροπή, η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα και ο Ευρωπαϊκός Μηχανισμός Σταθερότητας ακούνε τα επιχειρήματα της ελληνικής πλευράς για το μείγμα της πολιτικής μετά το τέλος του προγράμματος δεσμεύονται από τις θέσεις του ΔΝΤ, το οποίο καταρτίζει το δικό του κείμενο αναθεωρημένου Μνημονίου (Memorandum of Economic and Financial Policies -MEFP). Αυτό το κείμενο θα αποτελέσει τον κορμό του προγράμματος του ΔΝΤ με την Ελλάδα (εάν οι Ευρωπαίοι δώσουν τελικά στο ΔΝΤ όσα ζητά μεσοπρόθεσμα για πλεονάσματα και χρέος) και είναι εξαιρετικά αυστηρό.
Πέρα από τα εργασιακά όπου το Ταμείο επιμένει σε αύξηση του ορίου των ομαδικών απολύσεων στο 10% και στη μη επαναφορά των συλλογικών διαπραγματεύσεων, στο ασφαλιστικό το ΔΝΤ ζητά η μείωση της ασφαλιστικής δαπάνης να γίνει εφάπαξ το 2020, όταν κυβέρνηση και Ευρωπαίοι προτείνουν να γίνει σταδιακά σε βάθος πενταετίας. Σχηματικά αυτό σημαίνει πως το Ταμείο ζητά να κοπούν μέσα σε ένα έτος 1,8 δισ. ευρώ από περίπου 2,6 εκατομμύρια συνταξιούχους.
Κυβερνητικές και κοινοτικές πηγές που κλήθηκαν από το CNN Greece να περιγράψουν το που έχει επέλθει πρόοδος στις διαπραγματεύσεις, απαντούν με σχεδόν όμοιο τρόπο: στα δημοσιονομικά μεγέθη έως και το 2018 -αρχής γενομένης της υπεραπόδοσης του πρωτογενούς πλεονάσματος του 2016-,σε κάποια από τα αντισταθμιστικά μέτρα και στον εξωδικαστικό μηχανισμό ρύθμισης χρεών.
Ωστόσο, η διευθέτηση των ζητημάτων αυτών που έως και τις 20 Φεβρουαρίου συγκαταλέγονταν στις σοβαρές εκκρεμότητες δεν είναι ικανή από μόνη της να οδηγήσει σε συμφωνία σε επίπεδο τεχνικών κλιμακίων, κάτι που αναγνωρίζουν οι Ευρωπαίοι θεσμοί και παραδέχεται σιωπηλά και η κυβέρνηση.
Μικρές είναι οι προσδοκίες και για τις τηλεδιασκέψεις που θα γίνουν την επομένη εβδομάδα σε τεχνικό επίπεδο και σε επίπεδο επικεφαλής, δεδομένου καθώς κάποια ζητήματα στο ασφαλιστικό και τα εργασιακά χρειάζονται περισσότερη επεξεργασία, αλλά κυρίως πολιτική διαπραγμάτευση.
Δεδομένου ότι το Ταμείο δεν εμφανίζεται διατεθειμένο να υπαναχωρήσει από τις μαξιμαλιστικές θέσεις που εκφράζει σε μια σειρά από θέματα, το βάρος των υποχωρήσεων πέφτει στην Ελλάδα. Έτσι κυβερνητικά στελέχη φοβούνται πως στο προσεχές Eurogroup θα υπάρξουν νέες πιέσεις προς τη χώρα για υποχωρήσεις, κάτι που μερικώς διαφάνηκε και στο χθεσινό EuroWorking Group.