Η ανεπανάληπτη παγκόσμια παράσταση της Μπάρτσα: Όπως ο καλλιτέχνης στη σκηνή…
ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ
Tου Νίκου Μάλλιαρη*
Η Μπαρτσελόνα την Τετάρτη το βράδυ δεν έκανε κάποιο θαύμα. Κατά τη θρησκευτική άποψη, «θαύματα» κάνει μόνο ο Θεός, και ο «θεός» της Μπάρτσα (Μέσι) εναντίον της Παρί Σεν Ζερμέν δεν ήταν και τόσο στα κέφια του.
Επιστημονικά, θαύμα χαρακτηρίζεται κάθε συμβάν που θεωρείται ανεξήγητο με τα καθιερωμένα αποδεκτά κριτήρια. Επειδή όμως τα τελευταία δέκα χρόνια η ομάδα της Καταλονίας έχει νικήσει επανειλημμένα με διαφορά 5 γκολ, ακόμη και ομάδες ισχυρότερες της Παρί, ορθό είναι να αναζητήσουμε με ποδοσφαιρικά κριτήρια, την εξήγηση της μεγάλης ανατροπής.
Έχουμε λοιπόν και λέμε:
1) Η συντριβή με 4-0 στο Παρίσι πριν δύο εβδομάδες, θα μπορούσε να τη ρήξει επί μακρόν στο καναβάτσο και να μηδενίσει όλους τους στόχους της για τη φετινή αγωνιστική περίοδο, καθώς πραγματοποίησε ίσως τη χειρότερη εμφάνιση της τελευταίας δεκαετίας. Συνήλθε τάχιστα, έπαιξε στο Καμπ Νόου την αντίπαλό της σαν τη γάτα με το ποντίκι και πέτυχε μια ιστορική ανατροπή. Αστείρευτες οι ψυχικές δυνάμεις του ανθρώπου, ωστόσο χρειάζεται πνευματική ισορροπία, μοναδική τεχνική κατάρτιση, εμπιστοσύνη στις δυνάμεις σου και διοικητική σύνεση για να επιτευχθεί κάτι που εκ των προτέρων έμοιαζε με θαύμα.
2) Η διοίκηση διαχειρίστηκε την ήττα με τον καλύτερο δυνατό τρόπο. Δεν καταλόγισε ευθύνες σε παίκτες και προπονητή. Προς τα έξω δεν βγήκε τίποτα το αρνητικό παρότι στο ενδιάμεσο ο προπονητής ανακοίνωσε ότι το καλοκαίρι δεν θα ανανεώσει τη συνεργασία του. Στο σύλλογο ο καθένας έχει το ρόλο του και ουδείς διοικητικός παρεμβαίνει στα αποδυτήρια.
Αυτό είναι κανόνας απαράβατος. Κακός σύμβουλος οι εν θερμώ αποφάσεις. Τις περισσότερες φορές καταλήγουν σε τραγικά αποτελέσματα. Αντίθετα, καλός σύμβουλος η επιστημονική ανάλυση, η ψυχραιμία και η πρωτοπόρα αγωνιστική θεωρία, από όπου μπορείς να αντλήσεις τις απίστευτες ψυχικές και σωματικές δυνάμεις που απαιτούν οι υπερβάσεις.
3) Οι οπαδοί δεν την εγκατέλειψαν, ούτε διανοήθηκαν να γιουχάρουν τους παίκτες κατά την επιστροφή στη Βαρκελώνη. Το Καμπ Νόου ήταν πάντοτε γεμάτο και σε ρυθμούς εκκλησιαστικής ευλάβειας και προσκυνήματος.
4) Από την επομένη της συντριβής καλλιέργησε την ιδέα της ανατροπής.
Το θέμα κυριάρχησε την τελευταία εβδομάδα στον παγκόσμιο αθλητικό τύπο. Το πίστεψαν οι παίκτες, το δούλεψε ο προπονητής. Ήταν το μυστικό της επιτυχίας της και της αποτυχίας του αντιπάλου, που, προφανώς, επαναπαύθηκε στις δάφνες. Ως γνωστόν οι νίκες οδηγούν σε πανηγύρια και οι ήττες σε περισυλλογή.
5) Σε αντίθεση με τον πρώτο αγώνα όπου δεν σκόραρε, ενώ δημιούργησε 3-4 κλασικές ευκαιρίες, στον επαναληπτικό είχε και την τύχη με το μέρος της. Έξι γκολ σε 17 τελικές προσπάθειες, είναι, ίσως, ρεκόρ αποτελεσματικότητας. Κατά τα άλλα είχε 65% κατοχή μπάλας, 85% σωστές μεταβιβάσεις, ενώ έτρεξε 5 χιλιόμετρα λιγότερα από την αντίπαλό της. Γνωστά πράγματα δηλαδή.
Από την Μπαρτσελόνα ξεκίνησε πριν δέκα χρόνια η επανάσταση του επιθετικού ποδοσφαίρου. Παίζοντας από την άμυνα μπορείς να κερδίσεις κάποια μάχη. Όχι όμως τον πόλεμο. Το ίδιο αν δεν έχεις την μπάλα στην κατοχή σου. Η Παρί παρατάχτηκε στο Καμπ Νόου με στόχο να υπερασπίσει το υπέρ της 4-0. Την εγκατέλειψε ακόμη κι η τύχη.
Το ερώτημα είναι πόσο θα αντέξει η συγκεκριμένη ομάδα της Μπάρτσα σε αυτό τον ρυθμό. Τα πόδια αρκετών παικτών έχουν βαρύνει από τα χιλιόμετρα που διήνυσαν και τα χτυπήματα αντιπάλων. Αλλαγές σε αυτό το επίπεδο είναι δύσκολες και δυσεύρετες. Δεν πετάς όμως, ούτε σφυρίζεις έναν παίκτη σύμβολο, επειδή δεν τρέχει όπως κάποτε. Ομάδες αυτού του επιπέδου ανανεώνονται με σοφία και πάντα με το χειροκρότημα. Όπως ο καλλιτέχνης στη σκηνή μετά από μία ανεπανάληπτη παγκόσμια παράσταση, σαν αυτή που απόλαυσαν την Τετάρτη οι ποδοσφαιρόφιλοι όλου του κόσμου.
- Ο Νίκος Μάλλιαρης, παλαίμαχος ποδοσφαιριστής και από τα ιδρυτικά μέλη του ΠΣΑΠ (Πανελλήνιος Σύνδεσμος Αμειβομένων Ποδοσφαιριστών), είναι γραμματέας του συμβουλίου των Παλαιμάχων της Προοδευτικής. Το 2007 πρωτοστάτησε στην ίδρυση των εν Ελλάδι φίλων της Μπαρτσελόνα, της οποίας αποτελεί και μέλος από τον ίδιο χρόνο. Επίσης, είναι μέλος της πρωτοβουλίας της Ελληνοκαταλανικής φιλίας και από το 2009 μέλος της διεθνούς πρωτοβουλίας «HASTA LA VICTORIA SIEMPRE».