Αγωνία επιβίωσης κομματικών γραφειοκρατών η δήθεν κίνηση ένωσης του προοδευτικού χώρου
ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ
Γράφει ο Χάρης Τσιόκας*
Την τελευταία περίοδο βλέπουν το φως της δημοσιότητας υποτιθέμενες κινήσεις και εγχειρήματα, περί προσπαθειών δήθεν ανασυγκρότησης του προοδευτικού χώρου!
Σχήματα τέως αξιωματούχων επιχειρούν να αθροίσουν μικρά σύνολα προκειμένου να δηλώνουν παρόντα !Να εκφράσουν την αγωνία για την ανάγκη η μεγάλη δημοκρατική παράταξη να αναβιώσει! Άραγε τι ακριβώς;
Ακριβώς στο ίδιο μότο, κόμματα σε πολιτική και εκλογική συρρίκνωση , αναλύοντας επιδερμικά την συγκυρία και την κοινωνική ρευστότητα απέναντι στην πολιτική και οικονομική κατάστασή επιχειρούν με θυμικό και συναισθηματικό τρόπο να ευαισθητοποιήσουν τμήματα του πολιτικού και συνδικαλιστικού προσωπικού! Επιδιώκουν συσπειρώσεις όχι με βάση τις σύγχρονες ανάγκες αλλά παραπέμποντας στις γεμάτες δράση διαδρομές του ένδοξου ίσως παρελθόντος!
Όμως όσες εκκλήσεις τέως αξιωματούχων, συνδικαλιστών ή τέως βουλευτών και να ανασύρει κανείς, στην πολιτική ποτέ το ένα συν ένα δεν κάνει εκλογικά και πολιτικά δυο!
Οι πρωτοβουλίες εχουν εξ αντικειμένου δυναμική προς τα πάνω ή προς τα κάτω και εκδηλώνονται με γεωμετρική πρόοδο όχι προσθετικά!
Αξιολογούνται από την κοινωνία ανάλογα με τις στοχεύσεις των πραγματικών επιδιώξεων!
Η κοινωνία και ο προοδευτικός πολίτης θέτει πάντα αμείλικτα ερωτήματα :
Σχετίζονται οι πρωτοβουλίες με την κοινωνική και παραγωγική ανάγκη;
Έχουν διακριτό πολιτικό και προγραμματικό πλαίσιο που μετασχηματίζει τις παραγωγικές και κοινωνικές ανάγκες σ αντιπαράθεση με τις επιδιώξεις του Νεοφιλελευθερισμού;
Γι’ αυτό ο Ανδρέας ίδρυσε το μεγάλο ΠΑΣΟΚ, επειδή δεν πρόταξε συγκολλήσεις επιβίωσης αξιωματούχων ούτε διμέτωπους αριστερά και δεξιά!
Τοποθέτησε την διακήρυξη του σοσιαλιστικού κινήματος αριστερά, στο χώρο του δημοκρατικού σοσιαλισμού και προσδιόρισε ως προτεραιότητα την ενότητα προγραμματική ,πολιτική και κοινωνική που απαντά στις ολέθριες επιδιώξεις του χρηματιστηριακού κεφαλαίου! Δηλαδη στις πολιτικές εκφράσεις που στις μέρες μας συντονίζει ο Νεοφιλελευθερισμός της παρέας Σοιμπλε
Αντίπαλος είναι ένας!
Είναι μόνο οι δυνάμεις που διχάζουν την κοινωνία και επιβάλλουν Ευρώπη πολλών ταχυτήτων!
Οι δυνάμεις που στην Ελλάδα αγνοούν την πραγματική ανάπτυξη και τους συντελεστές της !
Αντίπαλες είναι οι δυνάμεις που στο όνομα των λιγότερων φόρων παραχωρούν τα δημόσια εργαλεία συνοχής και ανάπτυξης στους αχαλίνωτους κερδοσκόπους!
Ποιους λοιπόν αφορούν τα καλέσματα και οι δηλώσεις πολιτικής παρουσίας αξιωματούχων και τα κροκοδείλια δάκρυα περί ανάγκης ανασυγκρότησης της μεγάλης προοδευτικής παράταξης;
Πρέπει ναι ή όχι ένα τέτοιο εγχείρημα να προσδιορίζει καθαρά ότι αφορά τον προοδευτικό πόλο και τις δυνάμεις της παραγωγής της εργασίας και της επιστήμης;
Πρέπει ή όχι να έχει ως βασική επιδίωξη την προγραμματική συνάντηση των δυνάμεων του δημοκρατικού σοσιαλισμού μ αυτές της αριστεράς και της οικολογίας;
Με δεδομένο τον μονομέτωπο αγώνα σε βάρος του ολέθριου διχασμού που επέβαλε η νεοφιλελεύθερη διαχείριση της παγκοσμιοποίησης πρέπει η όχι να γίνεται καθαρό πως οι σχέσεις με τις άλλες δυνάμεις του προοδευτικού πόλου είναι συναγωνιστικές και ανταγωνιστικές από την ίδια όχθη για κοινό πλαίσιο στόχων δημοκρατίας ανάπτυξης και αλληλεγγύης?
Τα προηγούμενα προϋποθέτουν αυτοκριτική με καθαρό πολιτικό λόγο ρήξης με τις δυνάμεις της δεξιάς σοσιαλδημοκρατίας που διολίσθησαν σε συνεργασίες με τη δεξιά διαχωρίζοντας τη σωτήρια της χώρας και απ αυτήν της κοινωνίας και της παραγωγής!
Το αίτημα λοιπόν είναι το σύγχρονο πολιτικό στίγμα του προοδευτικού πόλου, η εναλλακτική πρόταση, οι συμμαχίες και όχι η αγωνία επιβίωσης κομματικών γραφειοκρατικών!
- Πρώην βουλευτής του ΠΑΣΟΚ