Υπάρχει κι άλλη άποψη στο Κυπριακό: Χρειάζονται χειροκροτητές και ένα απέραντο σιωπηλό ακροατήριο




Του Κώστα Βενιζέλου

Οι άλλες απόψεις, αυτές που χαλούν τη μόλα, το πάρτι των οπαδών της όποιας λύσης, είναι απαγορευμένες. Δεν επιτρέπεται να εκφράζονται γιατί η δημοκρατία στα μυαλά τους είναι ταυτισμένη με τη μονολιθικότητα της δικής τους «απόλυτης αλήθειας».

Χρειάζονται πάντα χειροκροτητές ή ένα απέραντο σιωπηλό ακροατήριο. Οι άλλες διαδρομές, πορείες, είναι γι’ αυτούς απαγορευμένες. Γι’ αυτό και δεν ανέχονται την έκφραση διαφορετικών απόψεων. Δεν συμφωνεί κάποιος με την πεπατημένη και αρχίζουν αμέσως με συντονισμένο αν και παράφωνο τρόπο να μοιράζονται οι γνωστές ξεθωριασμένες ταμπέλες:

«Δεν θέλει λύση», «μα τι προτείνουν αυτοί»; (όταν κάποιος ξεκινά να εξηγεί τότε δεν υπάρχει χρόνος…). Ούτε μια άποψη για τα όσα συγχυσμένα και ασαφή συνομολογήθηκαν στην ιστορική πλέον Συμφωνία του Δείπνου, δεν ανέχονται.

Όταν επικαλούνται την κρισιμότητα των καιρών, την ανάγκη για συλλογικότητα, προφανώς εννοούν πως πρέπει να υπάρχει πλήρης ταύτιση με τη δική τους άποψη. Κι όταν ακόμη υποστηρίζουν ότι ακούνε, ή θέλουν να ακούσουν άλλες απόψεις, αυτό είναι υποκρισία. Δεν αντέχουν τη διαφορετική άποψη, αυτό είναι το πρόβλημά τους.

Ο πρέσβης Τάσος Τζιωνής έκανε μια δημόσια παρέμβαση για τα όσα τεκταίνονται στο Κυπριακό. Εξέφρασε την άποψή του για την εν εξελίξει διαδικασία των διαπραγματεύσεων και ενόψει της Διάσκεψης της Γενεύης. Έχοντας εμπειρία στα θέματα αυτά, έθεσε κάποια ζητήματα που αφορούν τη μετεξέλιξη της Κυπριακής Δημοκρατίας, τους κινδύνους που υπάρχουν και περιέγραψε τις τουρκικές μεθοδεύσεις.

Είναι ασφαλώς μια διαφορετική άποψη. Ποιας υποδοχής έτυχε από κάποιους, τους γνωστούς κύκλους; Ξεκίνησε αμέσως μια προσπάθεια να ξηλωθεί το πλεκτό, με θεωρίες συνωμοσίας, με τα… διαδικαστικά (δεν δικαιούται να ομιλεί, είναι διπλωμάτης!) με αποκορύφωμα, βέβαια, τις υποδείξεις θυματοποίησής του. Το έγκλημα στην προκειμένη περίπτωση είναι ότι εξέφρασε δημόσια άποψη (και δεν το έκανε για πρώτη φορά).

Αντί προφανώς της λογικής των σημειωμάτων/τηλεγραφημάτων για ολίγους, έθεσε ευρύτερα τους προβληματισμούς του. Γιατί, σε αυτή τη χώρα, που διανύει, όπως μας διατυμπανίζουν από το πρωί μέχρι το βράδυ, την πιο κρίσιμη περίοδο, οι πολίτες δεν πρέπει να γνωρίζουν; Ποιος ο λόγος άραγε; Στη δημοκρατία η αντίθετη άποψη πρέπει να γίνεται ανεκτή, αλλά και να χειροκροτείται. Στα εγκλωβισμένα μυαλά, η αντίθετη άποψη οδηγείται στο εκτελεστικό απόσπασμα. Γι’ αυτό και ενίοτε σπεύδουν να κρυφτούν πίσω από τα… διαδικαστικά και «τα πρέπει» ή «δεν δικαιούται».

Αλλά, είπαμε, θέλουν ένα ακροατήριο με χειροκροτητές ή ένα απέραντο σιωπηλό ακροατήριο. Έτσι εδραιώνουν και ενισχύουν την πολιτική των ψευδαισθήσεων.

ΣΗΜΕΙΩΣΗ: Στις αρχές της δεκαετίας του 2000, στις συνομιλίες της Γενεύης, ο κ. Τζιωνής είχε κληθεί από τον τότε Πρόεδρο της Δημοκρατίας, Γλαύκο Κληρίδη, να συμμετάσχει στη διαπραγματευτική ομάδα. Ήταν τότε διευθυντής της Διεύθυνσης Κυπριακού του ΥΠΕΞ. Όταν είχα ρωτήσει στενότατο συνεργάτη του Γλ. Κληρίδη πώς και συμμετείχε ο διπλωμάτης στην ομάδα, από τη στιγμή που ήταν γνωστό ότι είχε διαφορετικές απόψεις, απάντησε ως εξής: Μα, για αυτό τον λόγο. Πρέπει να υπάρχει και η άλλη άποψη για να κτυπά καμπανάκι…

Hellasjournal - Newsletter


%d bloggers like this: