Η Αμερική αλλάζει με τον Ντόναλντ Τράμπ: Ο ιμπεριαλισμός είναι εδώ σε όλο του το μεγαλείο…




Γράφει ο ΝΙΚΟΣ ΚΑΤΣΟΥΡΙΔΗΣ

Είναι σε όλους γνωστό από δεκαετίες ότι στις ΗΠΑ κυβερνά το κατεστημένο.  Και όταν λέμε κατεστημένο, εννοούμε το στρατιωτικό και βιομηχανικό κατεστημένο κατά κύριο λόγο συνεπικουρούμενο από το χρηματοπιστωτικό του αδέλφι.

Είναι επίσης γεγονός ότι ο τελευταίος Πρόεδρος των ΗΠΑ ο οποίος δεν ήταν ο ίδιος βαρόνος του χρήματος, δεν ήταν πολυεκατομμυριούχος ή εκατομμυριούχος, αλλά πολιτικός σταδιοδρομίας με επιρροή, ήταν ο Νίξον. Υπήρξαν βέβαια και Πρόεδροι εκτός του κύκλου των πολυεκατομμυριούχων αλλά αυτοί κατά κανόναν είχαν αντιπροέδρους από τον κύκλο των βαρόνων του χρήματος (π.χ. Ντικ Τσέινι) και οι ίδιοι ήταν μάλλον βιτρίνα.

Το φαινόμενο αυτό θεωρώ ότι βρέθηκε στο απόγειό του αυτόν τον χρόνο με την εκλογή του δισεκατομμυριούχου Ντόναλτ Τραμπ στη θέση του Προέδρου των ΗΠΑ. Ο νέος πλανητάρχης, όσο κανείς στο παρελθόν, βάλτηκε να αποδείξει ότι ο ιμπεριαλισμός είναι εδώ σε όλο του το μεγαλείο. Ο ιμπεριαλισμός ως οικονομικό φαινόμενο είναι στο στάδιο ανάπτυξης του καπιταλισμού όπου το βιομηχανικό και τραπεζιτικό/χρηματιστηριακό κεφάλαιο έχει πλήρως κυριαρχήσει στην πολιτική. Φροντίζει λοιπόν μέχρι στιγμής  ο κ. Τραμπ να αναδεικνύει αυτό το χαρακτηριστικό γνώρισμα του συστήματος με τον σχηματισμό της κυβέρνησής του.

Πιστός λοιπόν στον «δικομματισμό» αλλά -φαίνεται- και στην ενότητα των κυρίαρχων δυνάμεων, προχωρεί στον σχηματισμό μιας ιδιόμορφης «δικομματικής κυβέρνησης». Μιας κυβέρνησης καθ΄ όλα αντιπροσωπευτικής του σταδίου ανάπτυξης στο οποίο βρίσκεται ο ιμπεριαλισμός.

Μιας κυβέρνησης δηλαδή που αποτελείται από στρατιωτικούς και δισεκατομμυριούχους. Το κατεστημένο σε όλο του το μεγαλείο. Αυτή η πραγματικότητα τι είναι που υποβάλλει; Τι είναι που προοιωνίζει; Εδώ που βρίσκονται τα πράγματα τόσο στον κόσμο όσο κύρια στις ΗΠΑ, θα πρέπει να αναμένεται μια σκλήρυνση της αντίληψης για ενδυνάμωμα των πιο ακραίων αντιλήψεων περί οικονομίας της αγοράς και τις ανάλογες κοινωνικές επιλογές στα κεφαλαιώδη θέματα, π.χ. υγεία, αλλά και ανάπτυξη της στρατικοποίησης της οικονομίας με μια παράλληλη γερή δόση λαϊκισμού. Δηλαδή πολιτικές δημιουργίας θέσεων εργασίας μέσω της στρατικοποίησης αλλά και της ανάπτυξης τομέων της οικονομίας με αρνητικές επιπτώσεις στο περιβάλλον, π.χ. εξαγωγή φυσικού αερίου από τον σχιστόλιθο. Και αυτές οι θέσεις θα προορίζονται βασικά για λευκούς ανέργους. Το πιο βασικό όμως είναι ότι τη χρηματοδότηση αυτής της προσέγγισης θα προσπαθήσει να την κάνει εξαγωγή.  Τι εννοώ; Αν η ανάπτυξη των ακραίων καπιταλιστικών λογικών θα πρέπει να εφαρμοσθεί εντός της χώρας και μόνο χωρίς να εξαχθεί το κόστος της, τότε για να υπάρξει το ποθητό αποτέλεσμα, δηλαδή να επωφεληθούν οι ζάμπλουτοι συνδαιτυμόνες του Προέδρου Τραμπ, θα πρέπει να ζημιώσει ο Αμερικανός εργαζόμενος. Αυτό δεν το θέλει. Δεν θέλει ούτε να μεγαλώσει ουσιαστικά η φτωχοποίηση ούτε η ανεργία. Αντίθετα στα πλαίσια του διαχρονικού λαϊκισμού κάθε ακραίας συμπεριφοράς θέλει να δημιουργήσει θέσεις εργασίας.

Πώς θα συνδυάσει αυτούς τους δύο στόχους, οι οποίοι είναι εξ ορισμού αντιφατικοί; Εξάγοντας το κόστος χρηματοδότησής τους. Ο ένας τρόπος είναι σε βάρος των μεταναστών εργαζομένων. Άρα περισσότερες θέσεις για τους  original, τους γνήσιους Αμερικανούς. Όχι βέβαια τους ερυθρόδερμους, αυτούς τους συγύρισαν προ πολλού, αλλά τους λευκούς. Τους Αγγλοσάξονες. Και ο άλλος είναι να μετακυλήσει σοβαρότατο κόστος από τη στρατικοποίηση της οικονομίας των ΗΠΑ στους ώμους και τις πλάτες των συμμάχων του. Κύρια στους Ευρωπαίους αλλά και στις χώρες του Αραβικού Κόλπου. Αυτή η κίνηση θα επιφέρει αλυσιδωτές επιπτώσεις σε χώρες, οικονομίες αλλά και σημαντικά θέματα γεωπολιτικής προσαρμογής. Είναι φαινόμενα που θα εξελιχθούν μπροστά στα μάτια μας. Είναι φαινόμενα που μάλλον θα προκαλέσουν ανατροπές σε σειρά ζητημάτων στον πλανήτη αλλά και σε περιοχές του κόσμου, όπως στην ανατολική Μεσόγειο, την Εγγύς και Μέση Ανατολή.

Άρα θα επηρεάσουν και μας. Ίσως αυτός είναι ο λόγος που οι απερχόμενοι αφέντες της νέας τάξης πραγμάτων να τρέχουν να ρυθμίσουν προβλήματα όπως τους βολεύει προτού αναλάβουν τα νέα αφεντικά της παγκόσμιας τάξης πραγμάτων.

  • Ο Νίκος Κατσουρίδης είναι πρώην βουλευτής του ΑΚΕΛ

Hellasjournal - Newsletter


%d bloggers like this: