Όποιος είναι υπέρ μιας όποιας λύσης, μιάς λύσης όπως την θέλει η Τουρκία είναι σωστός και πατριώτης και θετικός;
ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ
“Η Αμμόχωστος είμαστε όλοι, οι άνθρωποι, τα σχολεία, οι εκκλησίες της, οι σύλλογοι”, δήλωσε ο Πρόεδρος της Κύπρου: Ελπίζει σε θετικές εξελίξεις για επανέναρξη των συνομιλιών
Την καθαίρεση των Μοναχών για το σκάνδαλο της Ιεράς Μονής Αββακούμ αποφάσισε το Συνοδικό Δικαστήριο: Τους επανέφεραν στις τάξεις των Μοναχών…
Του Νίκου Κατσουρίδη
Γράφει δημοσιογράφος σε κυριακάτικη (κυπριακή) εφημερίδα και το επαναλαμβάνει ανώνυμα συνάδελφος του σε δευτεριάτικη έκδοση άλλης εφημερίδας. «Ή είσαι υπέρ της λύσης ή εναντίον. Και όποιος δεν είναι υπέρ της “λύσης” (του Κυπριακού) είναι απορριπτικός!»
Απλούστευση και διαστρέβλωση. Δηλαδή όποιος είναι υπέρ μιας όποιας λύσης, μιάς λύσης όπως την θέλει η Τουρκία π.χ. είναι σωστός και πατριώτης και θετικός; To ζητούμενο είναι ένα και απλό: Λύση σωστή! Όπως δήλωσα πολλές φορές, όποιος δεν επιθυμεί λύση αρχών διαπράττει προδοσία. Από την άλλη, σύμφωνα και με τον Πρόεδρο της Κυπριακής Δημοκρατίας, η «κακή λύση» είναι εξίσου καταστροφική με τη διχοτόμηση. Άρα, ο Πρόεδρος στο δίλημμα λύση ή διχοτόμηση πρόσθεσε και το «κακή λύση». Το έκανε τρίλημμα. Ούτε διχοτόμηση, ούτε κακή λύση, αλλά λύση σωστή.
Τελευταία οι εργολάβοι της όποιας λύσης, όποιον θέτει τους προβληματισμούς και τις σκέψεις και απόψεις του στον δημόσιο διάλογο, τον κατατάσσουν στους απορριπτικούς, τους αρνητές της λύσης, και του αποδίδουν αλλότρια κίνητρα. Μόνο οι ίδιοι είναι πατριώτες και ορθοφρονούντες. Μόνο οι ίδιοι κατέχουν την απόλυτη αλήθεια. Διερωτάται όμως κάθε λογικός άνθρωπος αν αυτή είναι δημοκρατικότητα και αποδοχή της πολυφωνίας. Θυμώνουν μάλιστα γιατί να δίνεται η δυνατότητα να εκφράζονται οι απόψεις που δεν τους αρέσουν από τα ΜΜΕ.
Παροτρύνουν τον Νίκο Αναστασιάδη να μην ακούει κανένα, να γράφει στα παλιά του παπούτσια κάθε άλλη άποψη, εκτός από τη δική τους. Χαρακτηρίζουν, βρίζουν και αφορίζουν. Σε καμιά όμως περίπτωση δεν τοποθετούνται επί ενός καίριου και καταλυτικού ερωτήματος. Αποδέχονται ή όχι ότι η λύση πρέπει να είναι στο πλαίσιο αρχών στο οποίο ομόφωνα κατέληξε το Εθνικό Συμβούλιο τον Σεπτέμβρη του 2009; Από τη θετική ή αρνητική απάντηση σ’ αυτό το ερώτημα μπορεί να απαντηθεί ή όχι και το επόμενο.
Υπάρχει τουρκική απαίτηση η οποία να αποτελεί «κόκκινη» γραμμή για τους θιασώτες της όποιας λύσης ή δεν υπάρχει; Αποδέχονται π.χ. την παραμονή τουρκικών κατοχικών στρατευμάτων μετά τη λύση; Φαίνεται να την αποδέχονται. Με βάση τα δικά τους λεγόμενα και γραφόμενα.
Το μόνο το οποίο συζητούν είναι η διάρκεια παραμονής τους. Αν θα είναι 5 ή 10 ή 15 χρόνια ή επ’ αόριστον. Αποδέχονται ή όχι να εξευρεθεί φόρμουλα να παραμείνει η Τουρκία μία εκ των εγγυητριών της Κυπριακής Ανεξαρτησίας και ασφάλειας; Το αποδέχονται και συζητούν τη φόρμουλα. Αποδέχονται την επίλυση του εδαφικού χωρίς να επιστρέψουν υπό ελληνοκυπριακή διοίκηση η Μόρφου και εκατό (100) χιλιάδες Ελληνοκύπριοι ή όχι; Αποδέχονται. Αυτά είναι μόνο μερικά δεδομένα τα οποία καταδεικνύουν ότι όταν ερωτούν αν κάποιος είναι υπέρ της λύσης ή όχι, εννοούν σαφώς και τεκμηριωμένα την όποια λύση. Και εδώ προκύπτει ένα ερώτημα. Από τη στιγμή που κανένα κόμμα, καμιά πολιτική δύναμη ή οργανωμένο σύνολο δεν αποδέχεται την όποια λύση, γιατί τα βάζουν επιλεκτικά με δημοσιογράφους και άτομα τα οποία απορρίπτουν την ιδέα της όποιας λύσης; Γιατί για παράδειγμα δεν μας λένε αν υιοθετούν τις πολύ πρόσφατες θέσεις του ΑΚΕΛ όπως περιέχονται στην απόφαση του Πολιτικού Γραφείου της Κ.Ε του ΑΚΕΛ, στις 17 Σεπτεμβρίου 2016 και που λέει: Σ΄ αυτό το κομβικό σημείο το ΑΚΕΛ θεωρεί αναγκαίο να επαναβεβαιώσει τις πάγιες θέσεις αρχών στη βάση των οποίων θα στηρίξει τη θέση του εάν και εφόσον υπάρξει κατάληξη στις συνομιλίες:
1. Αποχώρηση των τουρκικών κατοχικών στρατευμάτων, κατάργηση του αναχρονιστικού συστήματος εγγυήσεων του 1960, καθώς και των όποιων μονομερών επεμβατικών δικαιωμάτων. Το ΑΚΕΛ απορρίπτει νατοϊκή λύση στο θέμα της ασφάλειας.
2. Συνέχεια της Κυπριακής Δημοκρατίας και μετεξέλιξη της σε δικοινοτική διζωνική ομοσπονδία μέσω της συνέχειας της ιδιότητας του κράτους μέλους του ΟΗΕ και της Ευρωπαϊκής Ένωσης καθώς και μέσω της συνέχειας των διεθνών συνθηκών της Κυπριακής Δημοκρατίας. Η απαγόρευση της απόσχισης συνιστά επιπρόσθετη ασφαλιστική δικλίδα για τη συνέχεια της Κυπριακής Δημοκρατίας.
3. Ισχυρή κεντρική εξουσία με όλες τις αναγκαίες αρμοδιότητες που θα κατοχυρώνουν, μεταξύ άλλων, την ενότητα του κράτους, τη μία και μόνη κυριαρχία, διεθνή προσωπικότητα και ιθαγένεια.
4. Απρόσκοπτη εφαρμογή των βασικών ελευθεριών και των ανθρωπίνων δικαιωμάτων για όλους τους Κύπριους πολίτες. Το ΑΚΕΛ δεν αποδέχεται μόνιμες αποκλίσεις από το κοινοτικό κεκτημένο.
5. Τερματισμός του εποικισμού και σεβασμός της πληθυσμιακής αναλογίας 4:1 τόσο κατά τι στιγμή της λύσης όσο και αναφορικά με τη μελλοντική ροή Ελλήνων και Τούρκων πολιτών.
6. Ουσιαστικές εδαφικές προσαρμογές που, μεταξύ άλλων, θα περιλαμβάνουν την Αμμόχωστο και τη Μόρφου υπό ελληνοκυπριακή διοίκηση.
7. Σύντμηση στο ελάχιστο των χρονοδιαγραμμάτων τόσο της επιστροφής εδαφών όσο και της αποχώρησης των κατοχικών στρατευμάτων. Τα υπό προσαρμογή εδάφη θα πρέπει να ανήκουν στην ελληνοκυπριακή πολιτεία από τη στιγμή που θα τεθεί σε ισχύ η συνολική συμφωνία.
8. Ισχυρό ψήφισμα του Συμβουλίου Ασφαλείας και άλλες συναφείς δεσμεύσεις όλων των εμπλεκομένων για διασφάλιση της εφαρμογής και πιστής τήρησης της συνολικής διευθέτησης.
Άλλωστε, ο σημερινός διαπραγματευτής της ελληνοκυπριακής κοινότητας με ποιες θέσεις επί του κυπριακού διεκδίκησε και κέρδισε την Προεδρία; Ήταν απορριπτικός μήπως ή απλά παραπλάνησε τους ψηφοφόρους;
Κατ’ εμένα, ούτε το ένα, ούτε το άλλο. Αν όμως ο Νίκος Αναστασιάδης δικαιούται να έχει τις όποιες απόψεις, γιατί οποιοσδήποτε άλλος δεν δικαιούται; Nα μην ξεχνούμε ακόμα ότι αρκετοί από τους σημερινούς φανατικούς υποστηρικτές της όποιας λύσης, είχαν πολεμήσει με μανία τις συγκλίσεις Χριστόφια – Ταλάτ και σήμερα λένε τα ακριβώς αντίθετα.
Ποια κρίση τους αλήθεια να εμπιστευτούμε; Την τότε, που τώρα λένε ήταν λάθος, ή την τωρινή που ίσως να θεωρήσουν λάθος κατόπιν εορτής, αλλά τότε θα είναι αργά.
- Ο Νίκος Κατσουρίδης είναι πρώην ανώτερο στέλεχος και βουλευτής του ΑΚΕΛ