Μετά τον Τράμπ ήρθε ο Φρανσουά Φιγιόν: Κόντρα στις συστημικές προβλέψεις και επιθυμίες
ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ
Αντίθετοι στην κλιμάκωση με το Ιράν οι Ισραηλινοί: 74% διαφωνούν με τα αντίποινα σύμφωνα με δημοσκόπηση του Εβραϊκού Πανεπιστημίου
«Η Τεχεράνη δεν επιδιώκει την εξάπλωση της έντασης με το Ισραήλ»: Το Ιράν έχει στείλει σαφή μηνύματα στις ΗΠΑ για τις προθέσεις του λέει ο υπουργός Εξωτερικών Αμπντολαχιάν
Του Δημήτρη Γ. Απόκη*
Μετά την έκπληξη και την εκλογή κόντρα σε όλες τις αναλύσεις και το σύστημα σε παγκόσμια κλίμακα, του Ντόναλντ Τράμπ στην Προεδρία των Ηνωμένων Πολιτειών, μια μετά την άλλη οι εκλογικές αναμετρήσεις στις δυτικές κοινωνίες συνεχίζουν να δίνουν αποτελέσματα τα οποία πηγαίνουν κόντρα στις συστημικές προβλέψεις και επιθυμίες.
Τελευταίο κρούσμα η συντριπτική νίκη του Φρανσουά Φιγιόν για το χρίσμα της κεντροδεξιάς στις Προεδρικές εκλογές της Γαλλίας. Μέχρι πριν δυο εβδομάδες κανείς δεν συζητούσε την πιθανότητα ο κ. Φιγιόν να είναι ο υποψήφιος των Γάλλων Ρεπουμπλικάνων, στις προεδρικές εκλογές της άνοιξης.
Αντιθέτως, στην αρχή όλοι μιλούσαν για μια προεδρική εκλογή στη Γαλλία η οποία θα σηματοδοτούσε τη θριαμβευτική επιστροφή του Νικολά Ζαρκοζί στην πολιτική ζωή και στο Μέγαρο των Ηλυσίων. Στη συνέχεια, όταν άρχισε να ξεφτίζει η εικόνα του, οι δημοσκοπήσεις έδιναν σίγουρο νικητή των Αλέν Ζιπέ. Κόντρα σε όλες αυτές τις επιθυμίες και προβλέψεις όταν στήθηκε η κάλπη, ο Ζαρκοζί καταποντίστηκε στην τρίτη θέση, και ο Ζιπέ τερμάτισε δεύτερος και μάλιστα με διαφορά από το Φιγιόν, ο οποίος στο δεύτερο γύρο συνέτριψε τον Ζιπέ και κέρδισε το χρίσμα.
Τα μέσα ενημέρωσης, οι παραδοσιακοί αναλυτές, το σύστημα, είχαν ξεγράψει την υποψηφιότητα του ως ανάξια ενασχόλησης. Παρόλα αυτά οι Γάλλοι πολίτες, έδωσαν με συντριπτική πλειοψηφία το χρίσμα στο πρώην Πρωθυπουργό του Ζαρκοζί. Έναν πολιτικό χαμηλών τόνων, γεννημένο στην πόλη του Les Man, στη βόρεια Γαλλία, ο οποίος δεν έχει τελειώσει τη σχολή της ελίτ του συστήματος, École Nationale d’Administration, και σαν Πρωθυπουργός, ήταν άχρωμος και στη σκιά του πληθωρικού και πομπώδη Προέδρου, Ζαρκοζί. Έχει μεγαλώσει από τους γονείς του με αυστηρές καθολικές αρχές και ο συντηρητικός Καθολικισμός συνεχίζει να αποτελεί ισχυρή δύναμη στη Γαλλία.
Ο Φιγιόν χαρακτηρίζεται ως η Θάτσερ της Γαλλίας. Είναι λάτρης της θρυλικής Πρωθυπουργού της Μεγάλης Βρετανίας, Μάργκαρετ Θάτσερ. Η σύζυγός του είναι από την Ουαλία και ο ίδιος είναι λάτρης του Αγγλοσαξονικού οικονομικού μοντέλου. Από αυτό το μοντέλο είναι επηρεασμένο το πολιτικό του πρόγραμμα. Θέλει να αυξήσει το όριο ηλικίας συνταξιοδότησης από τα 62 στα 65. Να καταργήσει τις 35 ώρες εργασίας ανά εβδομάδα και να περιορίσει τη δύναμη των πανίσχυρων εργατικών συνδικάτων. Επίσης, στην τελευταία τηλεοπτική αναμέτρηση με τον Ζιπέ, δεν έκρυψε, όταν ερωτήθηκε, ότι προτίθεται να μειώσει το μέγεθος του δημοσίου τομέα κατά 500.000 θέσεις εργασίας. Στην ουσία ο Φιγιόν αποτελεί μια πιο σκληρή έκδοση του Σαρκοζί.
Το σύστημα, τα μέσα ενημέρωσης και οι αντίπαλοί του, Ζαρκοζί και Ζιπέ, τον υποτίμησαν και έκαναν το ίδιο λάθος που έκανε το σύστημα, τα μέσα ενημέρωσης, και οι 16 συστημικοί αντίπαλοι για το χρίσμα των Ρεπουμπλικάνων στις ΗΠΑ, με τον Ντόναλντ Τράμπ.
Η στρατηγική του Φιγιόν να μιλήσει για την ανάγκη η Γαλλία να υποβάλλει τον εαυτό της σε μια «θεραπεία σοκ», για δραστική αλλαγή, φαίνεται να άγγιξε τους Γάλλους συντηρητικούς και όχι μόνο, οδηγώντας τον στον θρίαμβο και στο χρίσμα.
Έχει σκληρές θέσεις στο μεταναστευτικό, πολύ κοντά σε αυτές της Πολωνίας και της Ουγγαρίας. Είναι έντονα επικριτικός στη συμφωνία ΕΕ – Τουρκίας για το προσφυγικό και έχει ασκήσει κριτική στην Άγκελα Μέρκελ, ότι υποτίμησε τον Ισλαμιστικό κίνδυνο. Διατηρεί άριστη προσωπική φιλία με τον Βλαντιμίρ Πούτιν, και δεν έχει αποκλείσει το ενδεχόμενο να συνεργαστεί με τον Άσαντ, έτσι ώστε να μπει ένα τέλος στην κρίση της Συρίας. Όλα αυτά φωτογραφίζουν μια δύσκολη σχέση με την Γερμανίδα Καγκελάριο, και μια πορεία συνεργασίας με τον Ντόναλντ Τράμπ.
Σίγουρα θα είναι ένας πολύ δύσκολος αντίπαλος για την ηγέτιδα του Εθνικού Μετώπου, Μαρίν Λεπέν. Καλό είναι βέβαια να μην βιάζεται κανείς να προεξοφλήσει το αποτέλεσμα. Η εξαγγελίες του Φιγιόν, για περικοπή 500.000 θέσεων στο δημόσιο, και μείωση της δύναμης των εργατικών συνδικάτων, έρχονται σε ευθεία αντίθεση με το κοινωνικό DNA, της Γαλλίας και μένει να δούμε την αντίδραση που θα συναντήσουν, και τον τρόπο με τον οποίο θα τις χρησιμοποιήσει εναντίον του η χαρισματική κα Λεπέν. Για μια ακόμα φορά συστημικοί αναλυτές και συστημικά μέσα ενημέρωσης, βιάζονται να εξάγουν συμπεράσματα και να κάνουν προβλέψεις.
Παρόλα αυτά η συντριπτική νίκη του Φιγιόν, στη μάχη για το χρίσμα των Ρεπουμπλικάνων στη Γαλλία, αποτελεί μια ακόμα αποκήρυξη από τους ψηφοφόρους μια μεγάλης χώρας των προβλέψεων και των επιθυμιών του παραδοσιακού συστήματος στο χώρο της πολιτικής, της οικονομίας, και των μέσων ενημέρωσης. Ακόμη μια φορά αστόχησαν.
Μένει να δούμε πόσες θα χρειαστούν ακόμα για να αντιληφθούν ότι έχουν μείνει πίσω από τις συνθήκες και τις επιθυμίες των κοινωνιών σε παγκόσμια κλίμακα.
- Ο Δημήτρης Γ. Απόκης είναι Διεθνολόγος Απόφοιτος του The Paul H. Nitze, School of Advanced International Studies, The Johns Hopkins University και Δημοσιογράφος