«Φαντασιακές Εστίες» στην 6η Μπιενάλε Θεσσαλονίκης: Η έννοια της εστίας…

Στο «άτιτλο» ζωγραφικό του έργο (γκουάς σε χαρτί 34,1 x 25,7 εκατοστά) που προτείνει στα 1900 ο Μιχαήλ Λαριόνοφ -από τους «παλαιότερους» καλλιτέχνες της λεγόμενης Ρωσικής Πρωτοπορίας- «απαντά» εικαστικά στην τάση για ιστορική αναδρομή του «Κόσμου της Τέχνης» (σχολή ζωγραφικής στα τέλη του 19ου αιώνα στην αυτοκρατορική Ρωσία που είχε πάθος για τις ευγενείς εποχές).

Στο «Τοπίο κοντά στο Κίεβο» (1930) o Καζιμίρ Μαλέβιτς ξεχνά τον σουπρεματισμό με τα λευκά, κόκκινα και μαύρα τετράγωνά του και επιστρέφει στην αναπαράσταση της γενέθλιας πόλης και πιθανότατα του γενέθλιου σπιτιού του.

Έναν περίπου αιώνα μετά, το σπίτι, ως ο κύριος τόπος-έννοια, όπου κάποιος αισθάνεται ασφαλής και αποδεκτός, δεν αποτελεί πλέον βεβαιότητα. Χιλιάδες άνθρωποι υποχρεούνται σήμερα να εγκαταλείψουν την πατρίδα τους για να βρεθούν σε έναν ασφαλέστερο τόπο. Οι «πρώην» βεβαιότητες αποτελούν ζητούμενα για μεγάλες πληθυσμιακές ομάδες που εκτοπίζονται, εγκαταλείπουν τη μόνιμη κατοικία τους και αναζητούν έναν νέο, περισσότερο ασφαλή και εν πολλοίς μη υπαρκτό τόπο διαμονής. Οι τόποι αυτοί υφίστανται στο φαντασιακό ως κατασκευή, ως προβολή και προσδοκία, με άγνωστο ορίζοντα υλοποίησης.

«Imagined Homes – Φαντασιακές Εστίες», η έννοια της εστίας, ως φαντασιακή σύλληψη και κατασκευή, αποτελεί τον θεματικό πυρήνα της 6ης Μπιενάλε Θεσσαλονίκης (της βραβευμένης τον περασμένο Οκτώβριο στο 9ο Διεθνές Συνέδριο για τον Πολιτιστικό Τουρισμό στο Guimaraes της Πορτογαλίας με το δεύτερο βραβείο ως ο καλύτερος Ευρωπαϊκός Προορισμός Βιώσιμου Πολιτιστικού Τουρισμού). Την Μπιενάλε προετοιμάζει ήδη για την επόμενη διοργάνωσή της για τον ερχόμενο Σεπτέμβριο (με διάρκεια ως τον Ιανουάριο 2018) το Κρατικό Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης.