Ανακοπή λιτότητας με επιδείνωση οικονομίας λόγω Brexit προανήγγειλε ο Βρετανός ΥΠΟΙΚ
ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ
Ανακοπή της πολιτικής λιτότητας που εφάρμοσε επί έξι χρόνια ο προκάτοχός του, επιχείρησε με τον πρώτο ενδιάμεσο προϋπολογισμό, που παρουσίασε σήμερα, ο Υπουργός Οικονομικών της Βρετανίας Φίλιπ Χάμοντ, ενεργώντας ωστόσο εντός των περιορισμών που θέτει η εκτίμηση για επιδείνωση δημοσιονομικών δεικτών τα επόμενα χρόνια λόγω του Brexit.
Συγκεκριμένα, εκτιμάται ότι η βρετανική οικονομία θα τρέξει με συνολικό ρυθμό ανάπτυξης κατά 2,4% χαμηλότερο έως το 2020 λόγω του Brexit, σε σχέση με το αν η χώρα παρέμενε στην ΕΕ.
Αρχής γενομένης από το επόμενο οικονομικό έτος, που στη Βρετανία αρχίζει στις 5 Απριλίου, ο κ. Χάμοντ εξήγγειλε μείωση των προαναγγελθέντων περικοπών στα επιδόματα κρατικής πρόνοιας κατά 700 εκατομμύρια λίρες μέσα στην πενταετία, μετά από αλλεπάλληλες μειώσεις όσο υπουργός ήταν ο Τζορτζ Όσμπορν.
Ανακοίνωσε επίσης αύξηση του «κατώτατου μισθού διαβίωσης» από 7,20 λίρες την ώρα σε 7,50 λίρες (μικτά).
Στο επίκεντρο της λεγόμενης «Φθινοπωρινής Δήλωσης», της πρώτης μεγάλης ανακοίνωσης οικονομικής πολιτικής της θητείας του κ. Χάμοντ στο Υπουργείο Οικονομικών, βρέθηκαν οι οικογένειες που «μόλις τα βγάζουν πέρα» (‘JAMs’ κατά το αγγλικό ακρωνύμιο του όρου).
Ο κ. Χάμοντ θέλησε να κάνει πιο οικονομική την εύρεση κατοικίας για αυτές τις οικογένειες και για το λόγο αυτό προανήγγειλε την απαγόρευση της επιβολής χρέωσης από μεσίτες για τα διαδικαστικά της διεκπεραίωσης της ενοικίασης σπιτιού, μία κίνηση που εδώ και καιρό ζητούσαν οι Εργατικοί και οι Φιλελεύθεροι Δημοκράτες της αντιπολίτευσης.
Επίσης, ανακοίνωσε αύξηση του αφορολόγητου ορίου για τα εισοδήματα στις 11,500 λίρες (ετησίως) από τον Απρίλιο και πάγωμα του τέλους καυσίμων για έβδομη συνεχή χρονιά. Προανήγγειλε δε την αύξηση του ορίου εισοδήματος που θα υπάγεται στον ανώτατο συντελεστή φόρου του 40% στις 50.000 λίρες ετησίως έως το 2020 (από 43.000 λίρες που είναι το ισχύον όριο).
Από εκεί και πέρα, ο Υπουργός Οικονομικών ανακοίνωσε κονδύλι 1,3 δισεκατομμυρίων λιρών για έργα στο οδικό δίκτυο της χώρας και τη διάθεση 1,4 δισεκατομμυρίων λιρών για το χτίσιμο σπιτιών σε προσιτές τιμές. Προανήγγειλε τη σύσταση ενός Επενδυτικού Ταμείου Παραγωγικότητας ύψους 23 δισεκατομμυρίων ευρώ. Επαναβεβαίωσε δε την πρόθεση μείωσης του φόρου για τις επιχειρήσεις στο 17% από το σημερινό 20%.
Σε ό,τι αφορά τους δημοσιονομικούς δείκτες, ο κ. Χάμοντ, που τάσσεται κατά του σκληρού Brexit, επισήμανε πως το ανεξάρτητο Γραφείο Ευθύνης Προϋπολογισμού αναμένει πιέσεις για την οικονομία λόγω του Brexit.
Συγκεκριμένα, ενώ φέτος ο ρυθμός ανάπτυξης της βρετανικής οικονομίας υπολογίζεται στο 2,1%, οριακά υψηλότερος σε σχέση με την προηγούμενη πρόβλεψη, για το 2017 αναμένεται να πέσει στο 1,4% (από αρχική πρόβλεψη 2,2%). Η πρόβλεψη για το ρυθμό ανάπτυξης έχει αναθεωρηθεί ελαφρώς προς τα κάτω για κάθε χρονιά πλην μίας έως το 2020.
Κατά τον κ. Χάμοντ, αυτό οφείλεται στην προβλεπόμενη μείωση των επενδύσεων κυρίως λόγω της αβεβαιότητας που προκαλεί το Brexit και στην προβλεπόμενη μείωση της καταναλωτικής δαπάνης λόγω υψηλότερου πληθωρισμού που προκαλεί η αποδυνάμωση της στερλίνας στον απόηχο της ψήφου υπέρ του Brexit.
Σε σχέση με τις προβλέψεις του προϋπολογισμού τον Μάρτιο, οι ανάγκες δανεισμού της κυβέρνησης για την επόμενη πενταετία έχουν αυξηθεί κατά 122 δισεκατομμύρια λίρες, με τους αναλυτές να περιγράφουν το ποσό αυτό ως μία «δημοσιονομική μαύρη τρύπα», που προκύπτει ως αποτέλεσμα του Brexit. Πάντως ο Υπουργός έθεσε ως νέο δημοσιονομικό στόχο τη μείωση του ποσοστού δανεισμού του δημοσίου σε λιγότερο από 2% του ΑΕΠ έως το 2020.
Δεύτερος στόχος που τέθηκε είναι το δημόσιο χρέος να έχει αρχίσει να μειώνεται ως ποσοστό του ΑΕΠ έως το 2020, αν και παραδέχθηκε ότι το ποσοστό αυτό θα αυξηθεί έως και στο 90,2% κατά το οικονομικό έτος 2017/18. Έθεσε επίσης ως δημοσιονομικό κανόνα τη συγκράτηση των δαπανών για το κράτος πρόνοιας εντός ορίου που θα ελέγχεται από το Γραφείο Ευθύνης Προϋπολογισμού.
Ο κ. Χάμοντ μετέθεσε το στόχο επίτευξης δημοσιονομικού πλεονάσματος από το 2020 στην επόμενη κοινοβουλευτική θητεία και «όσο το δυνατόν πιο γρήγορα είναι πρακτικό», κάτι που σημαίνει ότι μπορεί να χρειαστεί ακόμα και δέκα χρόνια περισσότερο από τον αρχικό στόχο που είχε θέσει το 2010 ο Τζορτζ Όσμπορν.