Τα ποιοτικά στοιχεία του βρετανικού δημοψηφίσματος: Πως ψήφισαν, ποιοι και που
ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ
Τα αποτελέσματα του βρετανικού δημοψηφίσματος για την Ευρωπαϊκή Ένωση δείχνουν ένα Ηνωμένο Βασίλειο βαθιά διχασμένο γεωγραφικά, κοινωνικά και ηλικιακά.
Ιδού μερικές σημαντικές τάσεις που διαπιστώνονται στα αποτελέσματα:
Η Αγγλία ψήφισε σε ποσοστό 53,4% υπέρ της αποχώρησης από την ΕΕ.
Αντίθετα η φιλοευρωπαϊκή Σκωτία στήριξε την παραμονή με 62%. Και όπως αναμενόταν σε περίπτωση Brexit, ήδη ετοιμάζεται για να ζητήσει ένα νέο δημοψήφισμα για την ανεξαρτησία της, έπειτα από εκείνο του Σεπτεμβρίου 2014.
Η πρωθυπουργός της Σκωτίας Νίκολα Στέρτζον δήλωσε πως η επιλογή ενός δεύτερου δημοψηφίσματος βρίσκεται πλέον “πάνω στο τραπέζι”.
Στη Βόρεια Ιρλανδία, η οποία ψήφισε επίσης υπέρ της παραμονής με 55,7%, το Σιν Φέιν, η πρώην πολιτική βιτρίνα του Ιρλανδικού Δημοκρατικού Στρατού (IRA), ζήτησε να διεξαχθεί δημοψήφισμα για μια ενοποιημένη Ιρλανδία. Το Σιν Φέιν υπογράμμισε πως το Brexit έχει “μεγάλες συνέπειες σε ό,τι αφορά τη φύση του βρετανικού Κράτους”.
Η ΕΕ χορήγησε δισεκατομμύρια ευρώ για να στηρίξει τη Βόρεια Ιρλανδία μετά τις ειρηνευτικές συμφωνίες της Μεγάλης Παρασκευής του 1998, με τις οποίες τερματίσθηκαν τρεις δεκαετίες διαθρησκευτικών συγκρούσεων μεταξύ καθολικών και προτεσταντών που στοίχισαν τη ζωή σε περισσότερους από 3.000 ανθρώπους.
Η Ουαλία υποστήριξε από την πλευρά της την έξοδο από την ΕΕ (με ποσοστό 52,5%), αλλά η πρωτεύουσά της, το Κάρντιφ, ψήφισε υπέρ της παραμονής σε ποσοστό 60%.
Τέλος το Γιβραλτάρ, ο βρετανικός θύλακος στη νότια Ισπανία, που φοβάται ότι θα απομονωθεί από την υπόλοιπη ήπειρο και του οποίου η οικονομία εξαρτάται σε πολύ μεγάλο βαθμό από τις σχέσεις του με την ΕΕ, ψήφισε σε ποσοστό μεγαλύτερο του 95% υπέρ της παραμονής στην Ευρωπαϊκή Ένωση.
Ύπαιθρος εναντίον αστικών περιοχών
“Το δημοψήφισμα έκανε φανερό το κοινωνικό και πολιτιστικό χάσμα ανάμεσα στο Λονδίνο και την αγγλική επαρχία”, σύμφωνα με τον ειδικό στις δημοσκοπήσεις Τζον Κέρτις.
Τα αποτελέσματα επιβεβαίωσαν έναν αξιοσημείωτο ευρωσκεπτικισμό στον αποβιομηχανοποιημένο βορρά της Αγγλίας, πρώην προπύργιο των Εργατικών, και στις αγροτικές ζώνες στα ανατολικά που γνώρισαν τα τελευταία χρόνια σημαντική συρροή μεταναστών προερχόμενων από την ανατολική Ευρώπη. Η υπόσχεση για μια τροχοπέδη στις αφίξεις των μεταναστών αυτών, οι οποίοι κατηγορούνταν ότι συντηρούν μια στεγαστική κρίση καθώς και την κρίση στο βρετανικό σύστημα υγείας, φαίνεται ότι έπιασε ιδιαίτερα εκεί.
Αντίθετα το Λονδίνο ψήφισε σε ποσοστό σχεδόν 60% υπέρ της παραμονής. Κοσμοπολίτικη πόλη 8,6 εκατ. κατοίκων, η βρετανική πρωτεύουσα, χρηματιστικό και οικονομικό κέντρο του Ηνωμένου Βασιλείου, βλέπει τη συμμετοχή στην ΕΕ ως πλεονέκτημα για τις επιχειρήσεις και την ελεύθερη κυκλοφορία σ’ όλη την Ευρώπη.
Δημογραφικό ρήγμα:
Η διαίρεση είναι σαφής ανάμεσα στους νεαρούς ψηφοφόρους, που είναι φιλοευρωπαίοι, και τους πιο ηλικιωμένους, που είναι ευρωσκεπτικιστές. Ήταν ακόμη πιο έντονη ανάμεσα στους Βρετανούς που έχουν σπουδάσει και τους άλλους, διαπιστώνει ο Τζον Κέρτις.
“Το ένα από τα μηνύματα των δημοσκοπήσεων ήταν ότι οι πτυχιούχοι ήθελαν πολύ περισσότερο να παραμείνουν απ’ ό,τι αυτοί με λίγα ή χωρίς προσόντα”, δήλωσε.
Σύμφωνα με την ηλεκτρονική εφημερίδα The Independent, τα αποτελέσματα “δείχνουν το χάσμα ανάμεσα στις φιλελεύθερες τάξεις των πόλεων και τις εργατικές τάξεις στο ζήτημα της μετανάστευσης, ανάμεσα σ’ αυτούς που τα βγάζουν καλά πέρα με την παγκοσμιοποίηση και τους παρατημένους στην τύχη τους που δεν βλέπουν οφέλη απ’ αυτή, ούτε σε όρους απασχόλησης ούτε σε όρους μισθών”.
“Το χάσμα υφίσταται επίσης ανάμεσα στην πολιτική τάξη και τους ψηφοφόρους, οι οποίοι επωφελήθηκαν από την ευκαιρία που πολύ απρόσεκτα τους προσέφερε ο (πρωθυπουργός Ντέιβιντ) Κάμερον για να χτυπήσουν την ηγετική ελίτ”, προσθέτει η εφημερίδα, σύμφωνα με την οποία το στρατόπεδο του Brexit “εκμεταλλεύθηκε ευφυώς” τη λαϊκή δυσαρέσκεια για να παρουσιάσει την ψηφοφορία ως ένα δημοψήφισμα κατά του κατεστημένου.
Για τον αναλυτή του London School of Economics Μπράιαν Κλάας, ο οποίος ερωτήθηκε από το AFP, “οι άνθρωποι έχουν την εντύπωση πως η υπερβολικά ταχεία αλλαγή (της βρετανικής κοινωνίας) τους ξεπερνά. Σε συνδυασμό με τον υποβόσκοντα ευρωσκεπτικισμό και με το γεγονός ότι οι πολιτικοί θέλησαν να χρησιμοποιήσουν τους φόβους για τους μετανάστες, αυτό δημιούργησε ένα ισχυρό κοκτέιλ για την αλλαγή”.
ΑΠΕ-ΜΠΕ, AFP, Λονδίνο, Βρετανία