ΠΟΛΙΤΙΣΤΙΚΑ
#Tags:
Διεθνής έκθεση βιβλίου Θεσσαλονίκης"Το καλοκαίρι που άλλαξαν όλα"Δημήτρης ΚατσαντώνηςΜεταπολίτευσηΤο βιβλίο του Κατσαντώνη: “Το καλοκαίρι που άλλαξαν όλα” για τη μεταπολίτευση
ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ
Η χρεοκοπία της Μεταπολίτευσης: Το συμπέρασμα είναι ότι όλοι είναι σε γενικές γραμμές αγαπημένοι…. Αντί να απολογούνται επαίρονται ότι μας διέσωσαν!
«Κράτος Δικαίου με εδραιωμένους θεσμούς η Ελλάδα, η Δημοκρατία είναι μια συνεχής διεκδίκηση»: Δηλώσεις Σακελλαροπούλου στο Σύνεδριο «Μεταπολίτευση 50 χρόνια Μετά»
Το βιβλίο του Δημήτρη Κατσαντώνη «Το καλοκαίρι που άλλαξαν όλα» παρουσιάστηκε στο περίπτερο 13 της ΔΕΘ, στο πλαίσιο της 13ης Διεθνούς Έκθεσης Βιβλίου, παρουσία της πρώην υπουργού Άννας Διαμαντοπούλου και του συγγραφέα Γιώργου Σκαμπαρδώνη που μίλησαν για το συγγραφέα και το βιβλίο.
Το βιβλίο έχει αυτοβιογραφικό χαρακτήρα και αναφέρεται στη ματιά του ίδιου του συγγραφέα, για την εποχή της αρχής της μεταπολίτευσης, το καλοκαίρι του 1974 μετά την πτώση της χούντας και το δράμα της Κύπρου – που χρονικά συνέπεσε με τη δική του μετάβαση από την εφηβεία στην ενηλικίωση. Αναφέρεται επίσης στις εικόνες, τις ανθρώπινες σχέσεις, το ρεύμα της εποχής και όλα εκείνα τα στοιχεία που σημάδεψαν την προσωπική, κοινωνική και πολιτική του εξέλιξη.
Στη δική της ταύτιση με τα όσα αναφέρονται στο βιβλίο, ως εκπρόσωπος της ίδιας γενιάς με τον συγγραφέα, αναφέρθηκε η Άννα Διαμαντοπούλου μιλώντας για τα συναισθήματα, τις παραστάσεις, το πώς εκλάμβανε και η ίδια την αρχή της μεταπολίτευσης, καθώς και την παρότρυνση των γονέων τους, της ίδιας και του συγγραφέα, που προερχόμενοι από την αριστερά είχαν υποστεί διώξεις και ταλαιπωρίες σε παλαιότερες περιόδους και ήταν πιο συγκρατημένοι απέναντι στις διεργασίες και τα συνθήματα που ενέπνεαν την τότε νεολαία της αριστεράς – και τους έλεγαν «ας γίνει πρώτα μια αστική δημοκρατία και μετά βλέπουμε»… Αναφέρθηκε στο κλίμα της εποχής και αυτής γενιάς, που είχε πίσω της και τις φιγούρες του πατέρα και του παππού, ως εκπροσώπους άλλων έντονων ιστορικών περιόδων για τη χώρα τις συνήθειες, τις παρέες, τις σχέσεις της εφηβείας , τις μεγάλες διαδηλώσεις και τις πορείες που καθόρισαν την πορεία αυτής της γενιάς.
«Ήταν η γοητεία του ότι συμμετείχες κι εσύ σε έναν αγώνα… ανάμεσα σε αυτούς τους ανθρώπους που κινούνται με τον ενθουσιασμό του να γίνουν όλα εδώ και τώρα, και ανάμεσα στους νουνεχείς που θέλουν τα πράγματα να γίνονται μετά από σκέψη. Είναι ο μέσος όρος που βοηθάει μια χώρα να πάει μπροστά» είπε η κ. Διαμαντοπούλου και διάβασε ένα αντιπροσωπευτικό απόσπασμα, το οποίο χαρακτήρισε «πολιτικά πολύ ενδιαφέρον» από το βιβλίο του κ. Κατσαντώνη:
«Στην πραγματικότητα, η μεταπολίτευση κατακρίνεται επειδή δεν είχε διάδοχο. Η ίδια η λέξη υποδηλώνει μια αλλαγή, αλλά με την έννοια της μετάβασης σε κάτι άλλο. Η αλήθεια είναι ότι η μεταπολίτευση αποδείχθηκε εφτάψυχη. Το τέλος της αναγγέλθηκε το 1981 όταν ήρθε το ΠΑΣΟΚ, το 1989 με τη συγκυβέρνηση αριστεράς και δεξιάς, το 2000 με την ένταξη της χώρας στην ΟΝΕ και πιο πρόσφατα με την εκλογική νίκη του ΣΥΡΙΖΑ. Όπως κάθε φορά, η επιφανής ομοιότητα με τις προηγούμενες εποχές και η αίσθηση της παραλυτικής συνέχειας γίνονται καθοριστικές στη συνείδηση των πολλών. Η μεταπολίτευση κάθε φορά επιζούσε, ή μάλλον επιζούσαν εκείνα τα χαρακτηριστικά της που συνδυάζονται καλύτερα με τη ελληνική ιδιοσυγκρασία. Έγινε ο καθρέφτης μας και τον ονομάζαμε παραμορφωτικό επειδή μας βόλευε, αλλά το είδωλο μας μέσα σε αυτόν ήμασταν πράγματι εμείς και τα τελευταία χρόνια της κρίσης κάτω από σκληρό φωτισμό. Τη μισήσαμε μόνο γι αυτόν το λόγο».
Ο ίδιος ο Δημήτρης Κατσαντώνης αναφέρθηκε στις επιδράσεις της τοπικής κοινωνίας και στο ρεύμα της εποχής που τον προσδιόρισε κατά τα χρόνια αυτά, οι επιρροές του, τα σκιρτήματα της εφηβείας, οι εικόνες που σχημάτιζε ως μαθητής στο σχολείο του στο Παγκράτι, ή παίζοντας ποδόσφαιρο με παιδιά από την Καισαριανή – μεταξύ των οποίων και τρία με τα οποία ο συγγραφέας έπαιζε ποδόσφαιρο – κάποια από τα οποία βίωσαν πιο έντονα από άλλα την πτώση της χούντας.
«Όταν έπεσε η χούντα, αυτοί βρήκαν ξανά τον πατέρα τους. Κάποια δεν τον θυμόνταν και καλά…».
Πρόσθεσε, ότι «η μεταπολίτευση δεν απέτυχε, ό,τι ήταν να κάνει το έκανε, έκανε την καλύτερη και πιο ευημερούσα σταθερή δημοκρατία που έχει ζήσει ο τόπος από το 1830 και μετά», παρά τα όσα αρνητικά φαινόμενα τη συνόδευσαν και τα διλήμματα της σημερινής εποχής.
Για τα βιώματα της γενιάς μεταπολίτευσης και το πώς διέπλασαν την κοινωνία της εποχής, μίλησε ο δημοσιογράφος-συγγραφέας, Γιώργος Σκαμπαρδώνης, ο οποίος αναφέρθηκε και στο πώς ο συγγραφέας βλέπει μέσα από τα δικά του προσωπικά βιώματα τις πολιτικές και κοινωνικές διεργασίες, τα είδωλα, τα πρότυπα και τα οράματα και τα προτάγματα της εποχής. Για το βιβλίο και το συγγραφέα μίλησε και ο εκδότης Πέτρος Παπασαραντόπουλος.
Φ.Γ.