“Η ΑΟΖ της Ελλάδας”: Παρουσιάστηκε στην Αθήνα το βιβλίο του καθηγητή Θεόδωρου Καρυώτη
ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ
Μεγάλο στοίχημα η προώθηση των οικονομικών και εμπορικών σχέσεων στην Ινδία: Το στοίχημα για την Ελλάδα μέσα από την επίσκεψη του πρωθυπουργού στο Νέο Δελχί
Αυτή είναι η αλήθεια… Τα βήματα της επαναπροσέγγισης με την Τουρκία είναι πολύ δύσκολα: Η μη ένταση στο Αιγαίο ήταν επιλογή η οποία υπαγορεύθηκε στον Ταγίπ Ερντογάν
ΑΘΗΝΑ. (Γραφείο Εθνικού Κήρυκα).- Σε μια σεμνή τελετή που έλαβε χώρα το βράδυ της Τρίτης 17 Μαϊου στο Εθνικό Ιστορικό Μουσείο, στο Μέγαρο της Παλαιάς Βουλής στην Αθήνα, παρουσιάστηκε το νέο βιβλίο του καθηγητή Πολιτικής Οικονομίας στην Ουάσιγκτον, Θεόδωρου Καρυώτη, ο οποίος θεωρείται ο πρώτος Ελληνας που ασχολήθηκε με το θέμα της Αποκλειστικής Οικονομικής Ζώνης (ΑΟΖ).
Το βιβλίο έχει τίτλο «Η ΑΟΖ της Ελλάδας». Δεκάδες επίσημοι και μη πολίτες παραβρέθηκαν στην παρουσίαση του βιβλίου το οποίο εκδόθηκε από τις «Εκδόσεις Λιβάνη» και παρουσιάζει την αναγκαιότητα στο σήμερα -σε συνθήκες οικονομικής κρίσης- η κυβέρνηση της Ελλάδας να προχωρήσει στη διεκδίκηση των κυριαρχικών της δικαιωμάτων μέσω της άμεσης ανακήρυξης των ελληνικών ΑΟΖ.
«Θεωρώ ότι είναι η ώρα για την ανακήρυξη της Ελληνικής Αποκλειστικής Οικονομικής Ζώνης», ανέφερε στον «Ε.Κ.» ο κ. Καρυώτης. «Είναι η ώρα και για την οριοθέτησή τους με ορισμένα από τα γείτονα κράτη», συνέχισε.
Για το βιβλίο μίλησαν οι: Βασίλης Κικίλιας, Βουλευτής Α’ Αθήνας Νέας Δημοκρατίας, Σταύρος Λυγερός, Δημοσιογράφος, Νίκος Μελέτης, Δημοσιογράφος και Αλέξης Παπαχελάς, Διευθυντής της εφημερίδας «Η Καθημερινή».
Οι ομιλητές, αφού εξέφρασαν τον θαυμασμό και τον σεβασμό για το επιστημονικό έργο του κ. Καρυώτη, εστίασαν κυρίως στις έντονες διμερείς σχέσεις Ελλάδας – Τουρκίας οι οποίες αποτελούν -κατά τη γνώμη τους- τον κύριο αποτρεπτικό παράγοντα, ο οποίος μαζί με την άγνοια των πολιτικών έχει οδηγήσει στο να μην έχει ασκήσει ακόμα η Ελλάδα το κυριαρχικό αυτό δικαίωμά της.
Πρέπει να τονιστεί ότι ΑΟΖ θεωρείται η θαλάσσια έκταση, εντός της οποίας ένα κράτος έχει δικαίωμα έρευνας ή άλλης εκμετάλλευσης των θαλασσίων πόρων, συμπεριλαμβανομένης της παραγωγής ενέργειας από το νερό και τον άνεμο και εκτείνεται πέραν των χωρικών υδάτων μιας χώρας (συνήθως 12 ναυτικά μίλια) στα 200 ναυτικά μίλια από την ακτογραμμή.
«Η πλειοψηφία των υδρογονανθράκων δεν είναι στο Αιγαίο, άρα δεν χρειάζεται να κάνουμε οριοθέτηση με τους Τούρκους για να τα βρούμε με τους Τούρκους. Ουσιαστικά πρέπει να τα βρούμε με τη Λιβύη και την Αίγυπτο, όπου εκεί είναι η πληθώρα των υδρογονανθράκων της χώρας μας», ανταπάντησε μέσω του «Ε.Κ.» ο καθηγητής κ. Καρυώτης.
Ο συγγραφέας του βιβλίου «Η ΑΟΖ της Ελλάδας» αφού ευχαρίστησε θερμά όσους παραβρέθηκαν στην παρουσίαση, ανέφερε στην ομιλία του ότι η ενασχόλησή του με την ΑΟΖ ξεκίνησε πριν από 35 χρόνια, γεγονός που σημαίνει ότι στην ηλικία των 70 χρόνων που βρίσκεται σήμερα έχει περάσει τη μισή του ζωή ενασχολούμενος με αυτή την υπόθεση.
«Τα πρώτα χρόνια ήταν εύκολα γιατί κανείς δεν καταλάβαινε τι εννοούσα», ανέφερε κατά τη διάρκεια της ομιλίας του. «Τα δύσκολα ξεκίνησαν πριν από 10 χρόνια, όταν οι Ελληνες ειδικοί στο Δίκαιο της Θάλασσας με πολέμησαν κατηγορώντας με ότι δεν είμαι νομικός, αλλά οικονομολόγος, παρά το ότι ΑΟΖ σημαίνει Αποκλειστική Οικονομική Ζώνη».
Ανέφερε επίσης με παράπονο, ότι ένας Τούρκος διπλωμάτης που συνάντησε στην Ουάσιγκτον του αποκάλυψε πως «ό,τι γράφετε για τις ΑΟΖ, η Αγκυρα το μεταφράζει και είμαστε ευτυχείς που οι Ελληνες σας αγνοούν».
Τέλος, εξέφρασε και τη δυσαρέσκεια για τη δεύτερη -όπως είπε- πατρίδα του, τις ΗΠΑ, των οποίων η «άρνηση της κυβέρνησης να καταδικάσει την Τουρκία, αύξησε την επιθετικότητά της στο Αιγαίο».
http://www.ekirikas.com/
Η ομιλία Θεόδωρου Καρυώτη στην Παλαιά Βουλή, στις 17 ΜΑΪΟΥ 2016
Θα ήθελα να ευχαριστήσω θερμά τους αγαπητούς φίλους στο πάνελ που με τιμούν σήμερα παρουσιάζοντας το βιβλιο μου και όλους εσάς που παρευρίσκεσθε στην ιστορική αυτή αίθουσα.
Η σχέση μου με την ΑΟΖ ξεκίνησε πριν 35 χρόνια και σήμερα στα 70 μου χρόνια σημαίνει ότι πέρασα τη μισή ζωή μου παρέα με την ΑΟΖ.
Τα πρώτα χρόνια ήταν εύκολα, γιατί κανείς δεν καταλάβαινε τι εννοούσα. Τα δύσκολα ξεκίνησαν πριν 10 χρόνια, όταν οι Έλληνες ειδικοί στο Δίκαιο της Θάλασσας με πολέμησαν κατηγορώντας με ότι δεν είμαι νομικός αλλά οικονομολόγος παρά το γεγονός ότι ΑΟΖ σημαίνει Αποκλειστική Οικονομική Ζώνη και το νέο Δίκαιο της Θάλασσας πραγματεύεται σε ένα μεγάλο μέρος του τις οικονομικές διαστάσεις του, όπως τα θέματα Αλιείας, Υδρογονανθράκων, και Προστασία του Περιβάλλοντος.
Βέβαια κάποια στιγμή, πολλά χρόνια πριν, όταν κατάλαβα ότι η πολιτική ηγεσία και όλα τα πολιτικά κόμματα με αγνοούσαν και αδιαφορούσαν για την αξία της ανακήρυξης της ΑΟΖ, αποφάσισα να εγκαταλείψω αυτό τον αγώνα.
Ένα όμως τυχαίο γεγονός άλλαξε τη στάση μου. Σε μία δεξίωση στην Ουάσιγκτον συνάντησα ένα Τούρκο διπλωμάτη και όταν του συστήθηκα μου είπε:
«Κύριε καθηγητά, θέλω να σας αναφέρω ότι ό,τι γράφετε για την ΑΟΖ, η Άγκυρα το μεταφράζει και μας το στέλνει στην Ουάσιγκτον και είμαστε ευτυχείς που διαπιστώνουμε ότι οι Έλληνες σας αγνοούν».
Εκείνη τη στιγμή αποφάσισα να συνεχίσω τον μοναχικό αγώνα.
Αργότερα, αισθάνθηκα μεγάλη συγκίνηση και υπερηφάνεια, όταν ο φίλος μου Μιχάλης Ιγνατίου με γνώρισε σε έναν πρώην υπουργό της Κύπρου, που μου εκμυστηρεύθηκε ότι ο αείμνηστος Τάσσος Παπαδόπουλος με είχε διαβάσει και έλαβε υπόψη του την επιχειρηματολογία μου , όταν αποφάσισε να ανακηρύξει την ΑΟΖ της Κύπρου. Θα ήθελα εδώ να ευχαριστήσω τον φίλο και αδελφό Μιχάλη Ιγνατίου, που έγραψε και τον πρόλογο του βιβλίου, για την ακλόνητη συμπαράσταση και φιλία του προς το πρόσωπο μου, που εκτείνεται πολύ πέραν της ΑΟΖ.
Τα τελευταία 45 χρόνια ζω στην Ουάσιγκτον, που δεν είναι μόνο η πρωτεύουσα της Αμερικής αλλά και πρωτεύουσα του κόσμου και αισθάνομαι πληγωμένος από την δεύτερη πατρίδα μου για την απαράδεκτη φιλοτουρκική πολιτική της σε σχέση με το Αιγαίο και τη Κύπρο, που διαρκεί πάνω απο 40 χρόνια.
Η άρνηση της Αμερικανικής κυβέρνησης να καταδικάσει την Τουρκία, αύξησε την επιθετικότητά της στο Αιγαίο. Η στάση της Ουάσιγκτον υπονομεύει τα ελληνικά συμφέροντα και υποθάλπει την τουρκική επιθετικότητα και προκλητικότητα, η οποία έχει ξεπεράσει, τώρα τελευταία, κάθε όριο.
Οι πρόσφατες προκλητικές παραβιάσεις στις Οινούσσες είναι ξεκάθαρο σημάδι ότι οι Τούρκοι επιχειρούν την «γκριζοποίηση» του νησιού, όπως εφευρίσκουν και άλλες «γκρίζες» ζώνες στο Αιγαίο .
Αλλά η μεγαλύτερη ζημιά που έχει προκαλέσει η Αμερική στην Ελλάδα είναι αυτή που σχετίζεται με την ΑΟΖ. Η πάγια θέση της Ουάσιγκτον απλά συνοψίζεται στη φράση «Δεν επιτρέπετε να ανακηρύξετε ΑΟΖ, εάν δεν τα βρείτε πρώτα με τη Τουρκία».
Εάν η Ελλάδα είχε ανακηρύξει ΑΟΖ πριν μια δεκαετία, την περίοδο της κυβέρνησης Κώστα Καραμανλή και είχε οριοθετήσει την ΑΟΖ της με την Αίγυπτο και τη Λιβύη, τότε που η τιμή για ένα βαρέλι πετρελαίου ήταν 145 δολάρια, η Ελλάδα θα διέθετε σήμερα ένα προστατευτικό δίχτυ, και θα είχε αποφύγει τα μνημόνια.
Βέβαια οι ευθύνες γιαυτή την απραξία βαρύνουν όλες τις κυβερνήσεις, απο το 1982 ,που υπογράφηκε η Σύμβαση των Ηνωμένων Εθνών για το Δίκαιο της Θάλασσας.
Θα ήθελα επίσης να επισημάνω με λύπη ότι ακόμη και σήμερα δεν έχουμε κατανοήσει την αξία του Καστελόριζου. Κάθε βράδυ, όταν τα δελτία ειδήσεων καταλήγουν με την πρόγνωση του καιρού κανένα κανάλι δυστυχώς δεν συμπεριλαμβάνει το Καστελόριζο στον χάρτη της Ελλάδας.
Επιτρέψτε μου να κλείσω λέγοντας ότι κάποτε κάποιοι με χαρακτήρισαν «πατέρα της ΑΟΖ». Ελπίζω το ελληνικό κοινοβούλιο να ανακηρύξει σύντομα την ελληνική ΑΟΖ, ώστε να μην καταντήσω ο «παππούς της ΑΟΖ»
Σας ευχαριστώ θερμά για την παρουσία σας.
