Ποιος θα πληρώσει τα δις της λύσης; Μα ποιοι άλλοι, οι Ελληνοκύπριοι φυσικά
ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ
Του ΜΙΧΑΛΗ ΙΓΝΑΤΙΟΥ
Ο Πρόεδρος της Κυπριακής Δημοκρατίας Νίκος Αναστασιάδης ένιωσε την ανάγκη να μιλήσει στον κυπριακό λαό την περασμένη Πέμπτη το βράδυ, και οι πολίτες είχαν την ευκαιρία να τον ακούσουν, να τον αναλύσουν, αλλά και να αποφασίσουν για τις αλήθειες και τις αναλήθειες… Στόχο είχε, δήλωσε ο κ. Αναστασιάδης, τη λογοδοσία που εκ καθήκοντος οφείλει προς τον κυπριακό λαό.
Πέρασαν τρία χρόνια και δύο σχεδόν μήνες από την εκλογή του στην Προεδρία της Κυπριακής Δημοκρατίας, η οποία χαρακτηρίστηκε από το άτσαλο και απαράδεκτο «κούρεμα» των καταθέσεων των πολιτών και, επίσης, από την έναρξη της διαδικασίας «διευθέτησης» του Κυπριακού. Η οικονομία, κουτσά-στραβά, βρίσκει τον δρόμο της, αλλά το εθνικό θέμα είναι αυτό που πρέπει να μας απασχολεί, να μας ενδιαφέρει και πάνω απ’ όλα να μας φοβίζει. Η κατοχική δύναμη, είναι πιο αρνητική παρά ποτέ στο ενδεχόμενο λύσης, που θα εξαφάνιζε ή έστω θα μείωνε τον ρόλο της στο νησί. Και είναι αυτό το δεδομένο που μας αναγκάζει να είμαστε περισσότερο προσεκτικοί και επιφυλακτικοί, διότι οι ξένοι που συνήθως πιέζουν στο Κυπριακό, φοβάμαι πως θα εκβιάσουν για εκπτώσεις, ώστε να παραμείνει η Κύπρος στη σφαίρα επιρροής της Τουρκίας…
Ο Πρόεδρος της Κύπρου εξήγησε πώς οδηγήθηκε η χώρα από την καταστροφή στην ανάπτυξη, μόνο που η ανάπτυξη είναι ακόμα όνειρο απατηλό. Μου έκανε εντύπωση ότι απέφυγε τις υποσχέσεις, αν και βρισκόμαστε σε προεκλογική περίοδο, και είμαι σίγουρος ότι παραχώρησε αυτή τη συνέντευξη για να βοηθήσει το κόμμα του, αν και ακούω πως εσχάτως ο κ. Αναστασιάδης και ο πρόεδρος του ΔΗΣΥ δεν αντέχουν ο ένας τον άλλο.
Θα επιμείνω ότι η οικονομία θα βρει την περπατησιά της, ιδιαίτερα εάν ο αρμόδιος υπουργός Οικονομικών αντισταθεί στις κομματικές σειρήνες και συνεχίσει τη «σφικτή» πολιτική μέχρις ότου αρχίσουμε τα βλέπουμε πραγματικά σημάδια της ανάπτυξης. Π.χ. η μείωση της ανεργίας, ιδιαίτερα στους νέους, θα είναι η απόδειξη ότι το νησί εξέρχεται οριστικά της θύελλας, που κινδύνευσε να διαλύσει την Κύπρο.
Ο Πρόεδρος της Κυπριακής Δημοκρατίας μίλησε για τις θυσίες του λαού και αναφέρθηκε ειδικά και στον ιδιωτικό τομέα, ο οποίος έφαγε και το χειρότερο ξύλο. Ο δημόσιος τομέας, όσο και να εκφράζονται παράπονα, επηρεάστηκε το λιγότερο. Ο ιδιωτικός τομέας παραμένει βαριά τραυματισμένος και στην πρώτη (νέα) αναποδιά θα βυθιστεί.
Από τις ερωτήσεις ξεχώρισα περισσότερο μία -και τιμώ όλους τους συναδέλφους που συμμετείχαν στη συνέντευξη Τύπου- η οποία άγγιξε το μεγαλύτερο πρόβλημα που αντιμετωπίζει αυτή τη στιγμή η Κύπρος. Ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας, ο ΔΗΣΥ αλλά και το ΑΚΕΛ αποφεύγουν να μιλούν για το κόστος της λύσης, και η αντιπολίτευση χάνεται στην καθημερινότητα, αντί να αναδείξει το μείζον αυτό θέμα. Διότι στο τέλος, η λύση θα εξαρτηθεί στον μεγαλύτερο βαθμό από το κόστος της. Και εδώ παίζεται ένα πολύ ύποπτο παιγνίδι και πιστεύω κ. Πρόεδρε είναι ταυτόχρονα πολύ σικέ και πρέπει να είναι κανείς προσεκτικός. Διότι οι αριθμοί «μαγειρεύονται» ενώ η αλήθεια είναι πάντα αμείλικτη.
Η δημοσιογραφική ερώτηση τα έλεγε όλα:
– Η Κύπρος μόλις έχει βγει από Μνημόνιο, εντούτοις κάποιοι λένε πως ενδεχομένως να οδηγηθεί σε νέο σε μια ενδεχόμενη λύση του Κυπριακού. Επικαλούνται το κόστος της λύσης, σύμφωνα με κάποια στοιχεία, ότι θα αγγίξει τα 25 δισ., ενώ το ΑΕΠ της Κυπριακής Δημοκρατίας δεν ξεπερνά τα 20 δισ. Πώς απαντάτε σε αυτό;
Η απάντηση του κ. Αναστασιάδη, αξίζει μελέτης. Τόνισε:
-(…) Το οποιοδήποτε κόστος με ακρίβεια δεν έχει ακόμη υπολογιστεί. Αναμένεται, για πρώτη φορά γίνεται τούτο, από τις εκθέσεις που θα μας παραχωρήσει η Παγκόσμια Τράπεζα και το ΔΝΤ που έχουν αναλάβει την αξιολόγηση, την εκτίμηση κατά κύριο λόγο, του κόστους είτε σε αποζημιώσεις περιουσιών, εφόσον αυτή θα είναι η επιλεγόμενη θεραπεία ή η επιδικαζόμενη θεραπεία, αλλά και του κόστους λειτουργίας, κάτι που είναι πάρα πολύ σημαντικό. Ένα άλλο στοιχείο είναι οι επενδύσεις μέσα από τη λύση και τη σταθεροποίηση, εφόσον βρεθεί μια τέτοια βιώσιμη και διαρκής λύση, τα οφέλη δηλαδή από τη λύση που θα είναι τεράστια, και συνεπώς δεν βλέπω πώς θα ήταν δυνατόν να οδηγηθούμε σε ένα νέο μνημόνιο, αν λάβετε ιδιαίτερα υπόψη ότι θα υπάρξουν και μεταβατικές διατάξεις ή και τέτοιες ασφαλιστικές δικλίδες ώστε να μην υπάρξει η οποιαδήποτε οικονομική διαταραχή. Ούτως ή άλλως από την πρώτη μέρα της λύσης, που εύχομαι να επισυμβεί το συντομότερο, κοινό νόμισμα θα είναι το ευρώ.
Ο Πρόεδρος της Κυπριακής Δημοκρατίας γνωρίζει ότι το κόστος της λύσης υπερβαίνει, με τα σημερινά δεδομένα, τα 30 δισ. ευρώ, ένα εξωπραγματικό ποσό για τα δεδομένα της λύσης. Γνωρίζει ότι οι «επενδύσεις» είναι κουβέντες του καφενέ… Γνωρίζει επίσης ότι η Παγκόσμια Τράπεζα (διότι αυτή έχει τον πρώτο λόγο) ετοιμάζει μία έκθεση, που θα φέρει την υπογραφή των Βρετανών και του ΟΗΕ. Άρα μία έκθεση εντελώς σικέ, που ΔΕΝ θα ζητά από την Τουρκία να πληρώσει τις υποχρεωτικές αποζημιώσεις και θα προσθέτει όλα αυτά τα δις ευρώ στις πλάτες των πολιτών σύμφωνα με το ποσοστό του πληθυσμού. Είναι άδικο να πληρώσουν οι πολίτες για την εισβολή και την κατοχή, και πάνω απ’ όλα είναι πρόστυχο. Ποιος Κύπριος ηγέτης μπορεί να δεχθεί λύση στη βάση του 50-50 και το κόστος να πληρωθεί κατά 82% από τους Ελληνοκύπριους και 18% από τους Τουρκοκύπριους. Πρέπει να βρίσκεται στο δρόμο για το τρελοκομείο…
Θα επανέλθουμε σύντομα…
ΥΣΤΕΡΟΓΡΑΦΟ: Το διεφθαρμένο πολιτικό σύστημα της Κύπρου δίνει την ύστατη του μάχη για να διασωθεί… Το βέβαιο είναι ότι θα χάσει τον πόλεμο. Και επειδή αντιλαμβάνεται ότι φτάνει το τέλος, αντιστέκεται, λοιδορεί, παρουσιάζεται ως το θύμα. Τα πράγματα είναι εντελώς διαφορετικά. Η διαφθορά ξεκινά από τους πολιτικούς και καταλήγει στους πολιτικούς. Οι υπόλοιποι εμπλεκόμενοι εκβιάζονται για να συμμετέχουν. Και ο εκβιασμός περιέχει απειλές ακόμα και για τη ζωή όσων αρνούνται να πληρώσουν. Λίγη υπομονή να έχουμε όλοι…
http://WWW.PHILENEWS.COM – WWW.MIGNATIOU.COM