Τα Σκόπια, ο Καμμένος και η Αριστερά έβαλαν στην άκρη την Ντέλια Βελκουλέσκου!
ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ
Όσα δήλωσε ο υπουργός Εξωτερικών στους βουλευτές της Ν.Δ. αποτελούν δέσμευση που «δένει» την κυβέρνηση: Να κοπεί με το μαχαίρι η απέραντη δειλία απέναντι στην Τουρκία…
Το δείπνο του Πρωθυπουργού στον Μάικ Πομπέο και η κουβέντα τους για τις εκλογές: Εάν νικήσει την Τρίτη ο κ. Ντόναλντ Τραμπ μπορεί να είναι ο νέος υπουργός Άμυνας
Tου Άκη Κοσώνα *
Τα Σκόπια (ή ΠΓΔΜ) μπορεί να τα λέμε εμείς έτσι και οι περισσότεροι, Μακεδονία. Η αλήθεια είναι πως είμαστε μειοψηφία στο παγκόσμιο σκηνικό αλλά δεν είναι η πρώτη φορά, έχουμε συνηθίσει. Η κόντρα για το «μακεδονικό» κρατάει από παλιά και κάθε φορά που αναβιώνει προσφέρει δωρεάν πολιτικό σώου και επίσης δωρεάν τηλεοπτικό χρόνο.
Δίνει και αφορμή σε αρχηγούς να κάνουν τις κινήσεις τους, που χωρίς αφορμή αδυνατούσαν να κάνουν. Όπως ο κεντροδεξιός κατά δήλωσή του και ακραιφνώς (νεο)φιλελεύθερος Κυριάκος Μητσοτάκης να διαγράψει τον ενδιαφέροντα εκκεντρικό Φαήλο Κρανιδιώτη. Δίνει επίσης αφορμή στο ΠΑΣΟΚ να ξαναβγάλει στον αφρό τον Γ. Α. Παπανδρέου που συνέστησε στον πρωθυπουργό «να κρατήσει τον Μουζάλα και να διώξει τον Καμμένο», στη Φώφη Γεννηματά να υπογραμμίσει την ηγετική διαφοροποίηση από τους δυνάμει διαδόχους όπως ο Α. Λοβέρδος που θέλουν πάση θυσία ανατροπή της κυβέρνησης. Σε κάθε περίπτωση, η «Μακεδονία» του εργατικού Γιάννη Μουζάλα έδωσε γήπεδο σε όλους να παίξουν, χωρίς βέβαια ουσιαστικό αποτέλεσμα μιας και η υπόθεση του ονόματος έχει κριθεί «από την ίδια τη ζωή», που θά ΄λεγε και ο ιστορικός ηγέτης του ΚΚΕ Χαρίλαος Φλωράκης.
Την ίδια ώρα, στο Χίλτον (και όχι «σε κεντρικό ξενοδοχείο της Αθήνας», επιεικώς χαζή έκφραση μια και «κεντρικά» είναι σαφώς περισσότερα του ενός, άρα πού ακριβώς;) συναντιόταν η τρόικα, ή κουαρτέτο, ή σεξτέτο με τους Έλληνες υπουργούς και υπηρεσιακούς παράγοντες για να συμφωνήσουν στις περικοπές, τις δόσεις, τα δάνεια κόκκινα και μη, τις συντάξεις. Όλα όσα αποτελούν τη βίβλο του ευρωπαϊκού νεοφιλελευθερισμού με προτεσταντικό πρόσωπο, τα οποία εντέλλονται από το διευθυντήριο των Βρυξελλών να επιβάλλουν στην Ελλάδα οι εταίροι- δανειστές. Αλήθεια, μήπως είναι ασύμβατη η ιδιότητα του δανειστή με αυτή του εταίρου; Διότι η πράξη συνιστά μεταβολή της σχέσης. Κι αν είναι έτσι, πώς μπορεί να συνεχιστεί μια σχέση ισοτιμίας των μελών, σύμφωνα με τις αρχές της Ευρωπαϊκής Ένωσης, όταν κάποια από αυτά είναι υποτελή σε άλλα, εκχωρώντας μάλιστα και σημαντικό μέρος της εθνικής τους κυριαρχίας; Ας το αφήσουμε προς το παρόν.
Συζητούν λοιπόν και σε λίγο θα μάθουμε πόσο ακόμα θα υπονομευθεί η ζωή μέσω ευτελισμού μισθών και συντάξεων και πώς αυτό θα ονομαστεί «γέφυρα» ή κάτι συναφές, προς κάτι καλύτερο που έρχεται αύριο. Μετά, η Βουλή θα κληθεί να υπερψηφίσει τη νέα συμφωνία και η κυβερνώσα αριστερά θα οχυρωθεί στο επιχείρημα «οι επιλογές των άλλων (ΠΑΣΟΚ-ΝΔ) μας οδήγησαν εδώ», «ένα χρόνο κυβερνάμε μόνο, οι άλλοι σαράντα», που είναι αλήθεια. Δεν θα έχουν καμιά απάντηση στο αντεπιχείρημα ότι αυτά ακριβώς τα μέτρα είναι που ανέτρεψαν «τους άλλους» και έφεραν την αριστερά στην εξουσία, όπως και στο επιχείρημα ότι η ίδια η ταυτότητα της συγκεκριμένης πολιτικής είναι νεοφιλελεύθερη και έχει στόχο την απίσχναση της χώρας. Και την πορεία της προς μία διαρκή εξάρτηση.
Ποιος ξέρει; Μέχρι τότε μπορεί να έχει προκύψει κάτι άλλο ανάλογο του «μακεδονικού» που θα σπρώχνει προς νέα αναμέτρηση βάζοντας προσωρινά στην άκρη τη Βελκουλέσκου, το Χίλτον, τους γκρίζους ανθρώπους των διεθνών ταμείων και τραπεζών. Η ζωή όμως θα είναι δανεική, με ασύμφορα μάλιστα επιτόκια και τα κόμματα θα υποδύονται ότι εργάζονται και διαμορφώνουν μια χώρα πλήρως ανεξάρτητη. Ή τέλος πάντων, σχεδόν ανεξάρτητη…
* Ο Άκης Κοσώνας είναι δημοσιογράφος. Σπούδασε πολιτικές επιστήμες στην Αθήνα και το Παρίσι. Εργάστηκε ως πολιτικός συντάκτης στο περιοδικό «Αντί» (1983-1987) και στις εφημερίδες Μεσημβρινή, Απογευματινή, Έθνος, Βήμα, Καθημερινή. Έκανε για πολλά χρόνια ραδιόφωνο στον Αθήνα 9.84, του οποίου ήταν ιδρυτικό στέλεχος. Διετέλεσε γενικός διευθυντής της ΕΡΤ και Γ.Γ. του ΕΟΤ. Εργάστηκε στο ΑΠΕ (1996-2015), έχοντας την ευθύνη των εκδόσεων του πρακτορείου. Αρθρογραφεί στην εφημερίδα «Αγορά».