Τουρκία, Συρία και Κύπρος ένα πλέγμα: Μία ενδιαφέρουσα θέση για τη χώρα του Σουλτάνου




Του Χρίστου Χριστοφίδη

Η επιθετικότητα της Τουρκίας κατά των Κούρδων της Συρίας, κατά της Συρίας, έχει ένα ισχυρό κίνητρο: το μέγα ζήτημα εθνικής ασφαλείας για την Τουρκία στην αντίληψη της σημερινής της ηγεσίας, είναι η πιθανότητα δημιουργίας μιας περιοχής με αμιγώς κουρδικό πληθυσμό που θα ενώνει τους κουρδικούς πληθυσμούς στη Συρία, στο Ιράκ και ασφαλώς στην Τουρκία. Στην αντίληψη της σημερινής τουρκικής ηγεσίας κάτι τέτοιο θα ενισχύσει τις φυγόκεντρες τάσεις των κούρδων της Τουρκίας και απειλεί την ενότητα του τουρκικού κράτους.

Η Τουρκία παραβιάζει το διεθνές δίκαιο για ακόμα μια φορά. Επεμβαίνει στρατιωτικά, για να μην πούμε εισβάλλει, σε μια άλλη κυρίαρχη χώρα. Τα εδάφη βέβαια της Συρίας «φιλοξενούν» εδώ και καιρό στρατούς εγχώριους πίσω από τους οποίους κρύβονται ξένοι και στρατιωτικές δυνάμεις από ξένες χώρες. Τα αποτελέσματα είναι γνωστά: 500 χιλιάδες περίπου νεκροί από την έναρξη της κρίσης και κύματα προσφύγων προς όλη την Ευρώπη. Τα κύματα των προσφύγων απειλούν με πολιτική αποσταθεροποίηση μια σειρά ευρωπαϊκά κράτη, μεταξύ των οποίων και η Γερμανία, όπως και την ίδια την Ευρωπαϊκή Ένωση. Αυτός ο κίνδυνος ενισχύει τον κρίσιμο ρόλο της Τουρκίας στο να εμποδίζονται οι ορδές των προσφύγων να εισρέουν στην Ευρώπη. Αυξάνει τη σημαντικότητά της και τα ανταλλάγματα που η ίδια απαιτεί. Άλλωστε η χλιαρή αντίδραση ΕΕ και διεθνούς κοινότητας συνολικά αποδεικνύει του λόγου το αληθές.

Αυτό που συμβαίνει στη Συρία είναι απαράδεκτο και αποδεικνύει το που έχει διολισθήσει σήμερα το διεθνές σύστημα ασφαλείας: μια χώρα κατακομματιάζεται, ο λαός της σφαγιάζεται καθημερινά μέσα από ατελέσφορες πολεμικές συγκρούσεις, θυσία στο παιχνίδι των παγκοσμίων ανταγωνισμών και του ξαναμοιράσματος των σφαιρών επιρροής και συμφερόντων παγκόσμιων και περιφερειακών δυνάμεων. Το διεθνές δίκαιο, το όπλο των λιγότερο δυνατών κρατών και λαών, τσαλαπατιέται καθημερινά χωρίς το ανάλογο κόστος. Αυτό το «διεθνές δίκαιο» που μετέτρεψε σε μια νύχτα μια επαρχία της Σερβίας, το Κόσσοβο, σε ανεξάρτητο κράτος, με βροχή άμεσων αναγνωρίσεων από δεκάδες κράτη.

Οι εξελίξεις στη Συρία συνδέονται και με τις εξελίξεις στο κυπριακό. Η αναδιάταξη δυνάμεων στην περιοχή, το ξαναμοίρασμα σφαιρών συμφερόντων και επιρροής, αφορά και την ευρύτερη νοτιοανατολική Μεσόγειο, αφορά και την Κύπρο. Σε αυτή τη συγκυρία θα υπάρχουν εξελίξεις είτε με τη (σωστή επιμένουμε) λύση του κυπριακού, είτε χωρίς μια συμφωνημένη λύση. Χρειάζεται συνολική παρακολούθηση των εξελίξεων από τη δική μας πλευρά στη βάση κάποιων αξόνων:

-Στο στάδιο αυτό του Ιμπεριαλισμού, του σταδίου δηλαδή οικονομικής καπιταλιστικής ολοκλήρωσης ανά το παγκόσμιο που επιβάλλει το ξαναμοίρασμα συμφερόντων και σφαιρών επιρροής, μια χώρα που εξαιρετική γεωστρατηγική σημασία όπως η Τουρκία, η οποία δεν είναι ηττημένη οικονομικά, πολιτικά, στρατιωτικά (κάθε άλλο), δεν πρόκειται να χάσει σε όλα της τα ανοιχτά μέτωπα. Κάπου θα πρέπει ενδεχομένως να δώσει και κάπου θα πάρει. Εκεί που θα δώσει είναι εκεί που τα αντίθετα συμφέροντα είναι ισχυρότερα. Η επίδραση των εξελίξεων στο Ιράκ κατά την περίοδο του σχεδίου Ανάν πρέπει να μας γίνει μάθημα.

-Έχουμε την άποψη ότι καμιά ισχυρή δύναμη, για τους δικούς της λόγους, για τα δικά της συμφέροντα, δεν θα ήθελε η Κύπρος και ο έλεγχος της νοτιοανατολικής Μεσογείου, να περιέλθει στην επιρροή της Τουρκίας. Κάτι τέτοιο θα ενδυνάμωνε περαιτέρω την Τουρκία και θα την καθιστούσε υπερβολικά ισχυρή. Είναι και τα τεράστια ενεργειακά αποθέματα. Πρέπει λοιπόν να αξιοποιηθεί η φοβία του Ισραήλ, της Αιγύπτου και άλλων χωρών της περιοχής, να μην αποκτήσουν ουσιαστικά «σύνορα» με την Τουρκία. Η ευρωπαϊκή διάσταση, εφόσον η Κύπρος είναι μέλος της ΕΕ και άρα ουσιαστικά στην επιρροή των μεγάλων Ευρωπαϊκών χωρών. Και σίγουρα η καχυποψία πρωτίστως της Ρωσίας αλλά και των ΗΠΑ, αυτή η Τουρκία του Ερντογάν, να μην καταστεί με τη συνεχή ενδυνάμωσή της «ακυβέρνητος πύραυλος» στην ευρύτερη περιοχή στην οποία οι δύο αυτές χώρες διατηρούν τεράστια συμφέροντα.

Ακούμε συχνά το επιχείρημα: είναι με αυτή την Τουρκία, την ασύδοτη και επιθετική, που θα πετύχουμε σωστή λύση του κυπριακού; Το ερώτημα είναι το ανάποδο: είναι αυτή την Τουρκία που θα «αφήσουμε» χωρίς λύση, στην πατρίδα μας με χιλιάδες στρατιώτες; Είναι αυτή η Τουρκία που θα «αφήσουμε» να συνεχίζει τον εποικισμό στη χώρα μας; Είναι σε αυτή την γειτονιά του κόσμου, η οποία φλέγεται με εκατοντάδες χιλιάδες νεκρούς και εκατομμύρια πρόσφυγες, που θα αφήσουμε ανοιχτές εθνοτικά προβλήματα, την ίδια την κατοχή, για να την αξιοποιήσει ο οποιοσδήποτε αύριο και να δημιουργήσει καινούρια τετελεσμένα; Θα μπορεί ο οποιοσδήποτε από εμάς να αισθανθεί ασφαλής χωρίς μια σωστή λύση του κυπριακού;
Ανάμεσα σε αυτούς εδώ στην Κύπρο που είναι πάντα έτοιμοι να απορρίψουν τα πάντα στο κυπριακό και σε αυτούς που είναι έτοιμοι να δεχτούν τα πάντα, υπάρχει μια μεγάλη πλειοψηφία. Η πλειοψηφία που θέλει λύση, αλλά όχι την οποιαδήποτε λύση. Το ΑΚΕΛ διαχρονικά εκφράζει αυτή την πλειοψηφική, ορθολογιστική γραμμή. Σοβαρά και υπεύθυνα. Χωρίς ακρότητες και φανφάρες που τόσο έχουν βλάψει τον τόπο. Με αυτή την πλειοψηφία της κοινωνίας θα πορευτούμε για τη σωτηρία της πατρίδας και του λαού μας. Για σωστή λύση στηριγμένη σε αρχές.

  • Ο Χρίστος Χριστοφίδης είναι μέλος του ΠΓ του ΑΚΕΛ, υποψήφιος βουλευτής Λευκωσίας.

Hellasjournal - Newsletter


%d bloggers like this: