«Oι μεγάλες μας στιγμές γεννούν τα μεγάλα έργα»
ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ
Ποιο είναι το υλικό της τέχνης, απο ποια συστατικά φτιάχνονται οι νότες; Ήταν η πρώτη ερώτηση στην Ελένη Καραϊνδρου που επιστρέφει στη Θεσσαλονίκη όχι πια για να συνοδεύσει τον Θόδωρο Αγγελόπουλο, να συνθέσει μουσική για τα ποιητικά πλάνα των ταινιών του, ούτε να καρδιοχτυπήσει στα Φεστιβάλ του σινεμά, να γράψει μουσική για παραστάσεις του ΚΘΒΕ ούτε να απονείμει το δικό της μουσικό- φόρο τιμής στο συνεργάτη της.
Την Κυριακή και την Δευτέρα (14,15/2) η Ελένη Καραΐνδρου δίνει δύο συναυλίες στο Μέγαρο Μουσικής Θεσσαλονίκης. Το πρόγραμμά της περιλαμβάνει μουσική και τραγούδια από όλο το φάσμα της δουλειάς της στον κινηματογράφο και το θέατρο. Ειναι η πρώτη συνεργασία της Ελένης Καραΐνδρου με τη Συμφωνική Ορχήστρα του δήμου Θεσσαλονίκης, σε διεύθυνση Λουκά Καρυτινού. Τα τραγούδια θα ερμηνεύσει η Μαρία Φαραντούρη, ενώ συμμετέχει το ΤΡΙΟ ΤΖΑΖ (David Lynch, Γιώτης Κιουρτσόγλου, Σταύρος Λάντσιας).
Στις δύο συναυλίες, η Καραΐνδρου θα παρουσιάσει μουσική και τραγούδια από ταινίες του Θ. Αγγελόπουλου, της Τώνιας Μαρκετάκη, της Μάργκαρετ Φον Τρόττα, του Χριστόφορου Χριστοφή, του Λευτέρη Ξανθόπουλου αλλά και από θεατρικές παραστάσεις του Ζυλ Ντασέν («Ο Γλάρος», «Ο Θάνατος του εμποράκου») και του Αντώνη Αντύπα («Ποιος φοβάται την Βιρτζίνια Γούλφ», ο «Γυάλινος Κόσμος»). Το πρόγραμμα περιλαμβάνει το έργο για βιολοντσέλο και ορχήστρα εγχόρδων «Κλειστοί δρόμοι» καθώς και μουσικά θέματα από το «10» του Καραγάτση και γράφτηκαν για την ομώνυμη τηλεοπτική σειρά, σε σκηνοθεσία Πηγής Δημητρακοπούλου.
«Υπάρχουν στιγμές και γεγονότα που σε κάνουν να σωπαίνεις. Τη στιγμή που συμβαίνει το ζεις. Η μνήμη, η πληγή που σου αφήνει το γεγονός, είναι υλικό. Αυτό ζυμώνεται, επωάζεται μέσα σου και το ανασύρεις επ΄ αφορμή μιας ιδέας. Αν είσαι λ.χ ζωγράφος, τις μεγάλες στιγμές όταν τις ζεις δεν τρέχεις να τις μεταφέρεις στον καμβά. Αυτές είναι, όμως, το υλικό για τα μεγάλα έργα. Μπαίνουν στο μπαούλο της ψυχής κι έρχεται η στιγμή που γίνονται σχήματα, χρώματα, συνθέσεις, νότες. Οι δουλειές μου είναι πάντα συλλογικές. Είναι συναντήσεις με ανθρώπους. Απ’ αυτές γεννιούνται ιδέες κι απ αυτές εμπνέομαι. Όχι, δεν παράγει τέχνη η επικαιρότητα. Δεν “δίνουν” υλικό τα δελτία ειδήσεων για να … γεννηθούν νότες. Η ιδέα ξυπνάει μέσα σου συναισθήματα. Αυτά με τη σειρά τους ανασκαλεύουν μνήμες. Απ΄ αυτές γεννιούνται οι νότες… Ότι γραφω, απ τη δική μου ζωή, τις δικές μου μνήμες το αντλώ… Δεν χωράει εκλογίκευση η σύνθεση»