Η φέτα, η παρμεζάνα, η σαμπάνια και ο εμπορικός πόλεμος ΗΠΑ και Ευρώπης
ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ
Τώρα που βρίσκεται στη Νέα Υόρκη για επαφές στην έδρα των Ηνωμένων Εθνών: Η Ουάσιγκτον επέβαλε πρόσθετους περιορισμούς στον Ιρανό υπουργό Εξωτερικών
Τι έπαθε ξαφνικά ο Ντόναλντ Τραμπ; Είδε το …φως για τον πόλεμο της Ρωσίας εναντίον της Ουκρανίας; Προτρέπει τους Ευρωπαίους να αυξήσουν την βοήθεια στο Κίεβο
Ο K. William Watson* σε άρθρο του με τίτλο ‘Reign of Terroir. How to resist Europe’s efforts to control common food names as geographical indications’ ασκεί κριτική στην προστασία των ‘γεωγραφικών προσδιορισμών’ των προϊόντων που προσπαθεί να προωθήσει η Ευρώπη στις διεθνείς διαπραγματεύσεις εμπορίου, όπως στη Διατλαντική Σχέση Εμπορίου και Επενδύσεων (TTIP) με τις ΗΠΑ, και προτρέπει τους Αμερικανούς διαπραγματευτές να μην ενδώσουν σε αυτή την απαίτηση με οποιαδήποτε αντάλλαγμα.
Αν καταφέρουν οι Ευρωπαίοι τον σκοπό τους, τότε ένας μεγάλος αριθμός κοινών προϊόντων και ποτών θα εξαφανιστεί από τα ράφια στις ΗΠΑ. Οι αμερικανικές εταιρείες θα πρέπει να επινοήσουν νέα ονόματα για τα κρασιά όπως η σαμπάνια, το πόρτο, το ηδύποτο σέρι κ.α., καθώς και για τα τυριά όπως η παρμεζάνα, η γκοργκονζόλα και η φέτα κ.α. Ακόμα, και αναγνωριστικοί κώδικες όπως η ‘καλιφορνέζικη σαμπάνια’ ή το ‘τυρί στυλ παρμεζάνας’ θα απαγορεύονται, υποστηρίζει ο συντάκτης.
Οι υποστηρικτές των γεωγραφικών προσδιορισμών διατείνονται ότι η προστασία τους είναι απαραίτητη για την αποτροπή απάτης, την εξασφάλιση δικαιοσύνης και την προώθηση της οικονομικής ανάπτυξης. Στην πραγματικότητα, σύμφωνα με τον συντάκτη, οι γεωγραφικοί προσδιορισμοί δεν είναι τίποτα περισσότερο από την εξυπηρέτηση των παγιωμένων προνομίων των παραδοσιακών παραγωγών σε βάρος του οφέλους του καταναλωτή και της οικονομικής ανάπτυξης. Το σύστημα των γεωγραφικών προσδιορισμών μειώνει τόσο την καινοτομία όσο και τον ανταγωνισμό μέσα στην ευρωπαϊκή αγορά. Και η σύνδεση ποιότητας και προέλευσης συχνά υπερβάλλεται από τους Ευρωπαίους διαμορφωτές πολιτικής, και το επίπεδο της προστασίας των γεωγραφικών προσδιορισμών εμποδίζει τη ροή της ακριβούς πληροφόρησης στους καταναλωτές.
Συγκεκριμένα, για την ελληνική φέτα, δεν υπάρχει περιοχή ονομαζόμενη φέτα, καθώς είναι απλά το όνομα του τυριού. Το τυρί Stilton με αγγλικό όνομα, δεν παρασκευάζεται στο Stilton της Αγγλίας, αλλά σε τρεις άλλες χώρες. Επομένως, οι γεωγραφικοί προσδιορισμοί επιβάλλουν παραπλανητικούς και αποπροσανατολιστικούς κανόνες που στην πραγματικότητα εμποδίζουν τη δυνατότητα του κοινού να καταλάβει τη γεωγραφική προέλευση των προϊόντων
Η αμερικανική κυβέρνηση θεωρεί την ευρωπαϊκή στάση ως μία προσπάθεια προστατευτισμού για να ελέγξει εκείνα τα προϊόντα των οποίων η χρήση είναι τόσο διαδεδομένη ώστε να θεωρούνται πλέον συνώνυμα μιας ολόκληρης κατηγορίας προϊόντων (generic), (φέτα, παρμεζάνα κ.α.), και που αντιστοιχούν σε ευρωπαϊκές πόλεις η περιοχές, όπου παρασκευάστηκαν για πρώτη φορά.
Οι ΗΠΑ, έχουν τον δικό τους τρόπο να προστατεύουν τους γεωγραφικούς προσδιορισμούς, και πλην ορισμένων εξαιρέσεων, αυτοί προστατεύονται μέσω του γενικού συστήματος προστασίας εμπορικών σημάτων (trademarks) και θεωρούνται υποκατηγορία τους. Χωρίς αυτό το σύστημα, πάντως, πολλοί ΓΠ δεν προστατεύονται στην Ευρώπη.
Επομένως, σύμφωνα με τον συντάκτη της ανάλυσης, οι ΗΠΑ θα πρέπει να αντισταθούν στις προσπάθεια της Ευρώπης να εξαπλώσει την προστασία των γεωγραφικών προσδιορισμών παγκοσμίως, και δη σε επίπεδο ΠΟΕ, να εξασφαλίσουν την είσοδο των γενετικά τροποποιημένων προϊόντων στις περιφερειακές και διμερείς συμφωνίες εμπορίου, όπως και συνέβη με την TTIP, και, προπαντός, δε θα πρέπει να επιτρέψουν να αποτελέσει θέμα των διαπραγματεύσεων οι γεωγραφικοί προσδιορισμοί στην TTIP.
Για περισσότερα:
http://www.cato.org/publications/policy-analysis/reign-terroir-how-resist-europes-efforts-control-common-food-names
- Ο K. William Watson είναι εμπορικός αναλυτής στο Κέντρο Herbert A Stiefel για την Εμπορική Πολιτική του CATO Institute