ΗΠΑ: Οι ατέρμονες συζητήσεις για την οπλοκατοχή μετά από κάθε τραγωδία
ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ
Του ΔΗΜΗΤΡΗ ΜΑΝΗ
Σαν χθες (8 Δεκεμβρίου), πριν από 35 χρόνια, ο δημοφιλής τραγουδιστής του συγκροτήματος The Beatles, Τζον Λένον, δολοφονείται στη είσοδο του συγκροτήματος διαμερισμάτων “The Dakota” στη Νέα Υόρκη από τον Μαρκ Ντέιβιντ Τσάπμαν.
Μετά την δολοφονία του Λένον και πριν την έναρξη της δίκης ο Τσάπμαν εξετάστηκε από δεκάδες ψυχίατρους, έξι από αυτούς αποφάνθηκαν ότι έπασχε από ψύχωση, πέντε διέγνωσαν παρανοϊκή σχιζοφρένεια, έξι μανιοκατάθλιψη και τρείς γιατροί υποστήριξαν ότι ο Τσάπμαν έπασχε από σοβαρή διαταραχή προσωπικότητας. Ο άνθρωπος αυτός είχε αγοράσει, το όπλο που χρησιμοποίησε για τη δολοφονία του Τζον Λένον, νόμιμα στη Χαβάη, έξι εβδομάδες πριν το περιστατικό έναντι 169 δολαρίων.
Από την “μαύρη” εκείνη Δευτέρα της 8ης Δεκεμβρίου, 1980 και ενώ εκατομμύρια άνθρωποι έχουν χάσει τη ζωή τους από ψυχοπαθείς δολοφόνους στις ΗΠΑ ελάχιστα έχουν αλλάξει όσον αφορά τη διαδικασία αγοράς και κατοχής όπλων σε αυτή τη χώρα. Μόλις την περασμένη εβδομάδα, στον απόηχο της φονικής επίθεσης στο Σαν Μπερναντίνο της Καλιφόρνιας, η Αμερικανική Γερουσία, στην οποία κατέχουν την πλειοψηφία οι Ρεπουμπλικανοί, απέρριψε δύο τροπολογίες που κατέθεσαν Δημοκρατικοί Γερουσιαστές και αφορούσαν αυστηρότερους ελέγχους στο ιστορικό των ανθρώπων που επιχειρούν να αγοράσουν όπλα. Συγκεκριμένα, η πρόταση του Γερουσιαστή Τζον Μάντσιν (Δυτική Βιρτζίνια) για αυστηρότερους ελέγχους στο ιστορικό ανθρώπων που επιχειρούν να αγοράσουν όπλα μέσω διαδικτύου απορρίφθηκε με 50 ψήφους έναντι 48 και η πρόταση της Γερουσιαστού, Νταϊάν Φάινσταϊν (Καλιφόρνια) που ζητούσε να απαγορευτεί το δικαίωμα οπλοκατοχής σε άτομα που βρίσκονται στη “Λίστα Απογόρευσης Πτήσεων” απορρίφθηκε με 54 έναντι 45 ψήφων.
Μετά από κάθε τραγωδία, όπου δεκάδες άνθρωποι χάνουν τη ζωή τους, έρχεται στο προσκήνιο το θέμα της οπλοκατοχής στις ΗΠΑ και ξεκινούν ατέρμονες συζητήσεις πάντα για τον περιορισμό της και όχι την κατάργηση, καθώς θα απετούσε αλλαγή του Συντάγματος των ΗΠΑ και είναι απίθανο στην παρούσα φάση, και όμως κάθε φορά οι συζητήσεις αυτές εξασθενούν και χάνονται χωρίς να καταλήξουν πουθενά, μέχρι να επανέρθουν στο προσκήνιο μετά την επόμενη τραγωδία. Χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι η πρόταση του Γερουσιαστή Μάντσιν η οποία είχε κατατεθεί αυτούσια πριν από τρία χρόνια, μετά την επίθεση ενός νεαρού στο δημοτικό σχολείο Σάντι Χούκ στο Κονέτικατ με αποτέλεσμα να δολοφονηθούν 20 παιδιά ηλικίας 5-6 ετών και έξι ενήλικες. Η πρόταση είχε απορριφθεί τότε και απορρίφθηκε ξανά την περασμένη εβδομάδα. Την ίδια ώρα, δεκάδες διαφημίσεις στο διαδίκτυο αλλά και τα τηλεοπτικά δίκτυα των ΗΠΑ, προτρέπουν τους γονείς να αγοράσουν αλεξίσφαιρες σχολικές τσάντες και αλεξίσφαιρα μπουφάν για τα παιδιά τους.
Σύμφωνα με την ιστοσελίδα www.shootingtracker.com που καταγράφει τις επιθέσεις ενόπλων που είχαν ως αποτέλεσμα τον θάνατο ή τραυματισμό τεσσάρων ή περισσοτέρων ατόμων, μόνο το 2015 και μέχρι στιγμής έχουν πραγματατοποιηθεί 353 τέτοιες επιθέσεις στις ΗΠΑ, κατά τις οποίες συνολικά έχουν χάσει τη ζωή τους 457 άτομα και έχουν τραυματισθεί 1317. Οι πέντε πολιτείες με τα περισσότερα όπλα ανά κάτοικο, σύμφωνα με έκθεση της Επιτροπής Ελέγχου Πυρομαχικών του Αμερικανικού Υπουργείου Δικαιοσύνης (στην έκθεση είναι καταγεγραμμένα μόνο τα όπλα επιθετικού τύπου, κοντόκανες καραμπίνες και σιγαστίρες και όχι τα περίστροφα που μπορεί να αγοράσει κανείς από οποιοδήποτε κατάστημα εμπορίας όπλων) είναι 5. Βιρτζίνια – 30,1 καταγεγραμμένα όπλα ανά 1000 κατοίκους, 4. Νέο Μεξικό – 40,5 καταγεγραμμένα όπλα ανά 1000 κατοίκους, 3. Αρκάνσας – 41.6 καταγεγραμμένα όπλα ανά 1000 κατοίκους, 2. Η Περιοχή της Κολούμπια (περιλαμβάνει μόνο την Αμερικανική πρωτεύουσα) – 66,4 καταγεγραμμένα όπλα ανά 1000 κατοίκους και 1. Ουαϊόμινγκ – 195,7 καταγεγραμμένα όπλα ανά 1000 κατοίκους. Στην πόλη της Ουάσιγκτον, η οποία βρίσκεται στη 2η θέση της λίστας του Υπουργείου Δικαιοσύνης, μέχρι σήμερα (8 Δεκεμβρίου) έχουν καταγραφεί 152 ανθρωποκτονίες. Ο αντίστοιχος αριθμός για την ίδια χρονική περίοδο πέρυσι ήταν 96 ανθρωποκτονίες (+58,3%). Σε παγκόσμιο επίπεδο η παράνοια της οπλοκατοχής των αμερικανών διατυπώνεται με ακόμα πιο γλαφυρό τρόπο. Οι ΗΠΑ αποτελούν μόλις το 5% του παγκόσμιου πληθυσμού, παρόλα αυτά οι αμερικανοί έχουν στα σπίτια τους σχεδόν το 50% του οπλισμού που υπάρχει στα σπίτια ολόκληρου του κόσμου.
Οι εκκλήσεις των αμερικανών που ζητούν αυστηρότερους ελέγχους στην οπλοκατοχή, αλλά και του Προέδρου Ομπάμα, ο οποίος κάνει μια αξιόλογη προσπάθεια για την αντιμετώπιση του συγκεκριμένου προβλήματος, σκοντάφτουν συνεχώς στη σθεναρή αντίδραση της πλειοψηφίας των μελών του Κογκρέσου που αντιτίθενται πεισματικά αλλά και στο λόμπυ της πανίσχυρης Εθνικής Ένωσης Όπλων (NRA), η οποία μετά από κάθε τραγωδία απαντά ότι ο μόνος τρόπος αποφθεχθεί η επόμενη θα είναι να βρεθεί απέναντι από τους κακούς με τα όπλα ένας καλός με όπλο για να τους σταματήσει. Δυστυχώς όμως, τα γεγονότα αποδεικνύουν ότι σε καμία από τις περιπτώσεις μαζικών δολοφονιών δεν βρέθηκε ένας “καλός με όπλο” να τις σταματήσει. Η ζωή δεν είναι Χόλυγουντ και “καλοί με όπλα” δεν υπάρχουν, όσο το συντομότερο το συνειδητοποιήσουν οι αμερικανοί τόσα λιγότερα θα έχουν να χάσουν, σε οποιαδήποτε άλλη περίπτωση απλά θα περιμένουν την επόμενη τραγωδία.