Το συν-αίσθημα διαπερνά τα πλάνα των ταινιών του Φεστιβάλ
ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ
Ταινίες πρώτης προβολής: Δύο μοναχικές ψυχές στο αχανές τοπίο της Κίνας, ένα δράμα περιπλάνησης και μία ξεπεσμένη… Ντέμι Μουρ στο κινηματογραφικό σύμπαν της εβδομάδας [trailers]
Τι έκανε στον πόλεμο, Θανάση, ο κινηματογράφος; Οι δέκα καλύτερες ελληνικές ταινίες για το έπος του ‘40, την κατοχή και την αντίσταση [photos, videos]
Το συν-αίσθημα. Το άτομο, ο άνθρωπος, μόνος (από πολιτικές, ιδεολογίες, πρότυπα) και αμήχανος μπρος στον ορυμαγδό των αλλεπάλληλων κρίσεων (και όχι μόνο οικονομικών) καταφεύγει στο συναίσθημα ως τον μοναδικό «κωδικό» – κοινή γλώσσα συνεννόησης μέσω της συν-αίσθησης.
Είναι η μόνη έννοια που εντοπίζεται ως γενική τάση, ως τυχόν κοινή θεματική των περίπου 150 ταινιών «νέας εσοδείας» από όλο τον κόσμο, που θα προβληθούν στη φετινή 56η διοργάνωση (από 6 μέχρι και 15 Νοεμβρίου) του Φεστιβάλ Κινηματογράφου της Θεσσαλονίκης.
Κι αν τα προηγούμενα χρόνια πρωταγωνιστής – αλλά κυρίως σεναριογράφος της ετήσιας κινηματογραφικής παραγωγής ήταν η παγκόσμια κρίση (όχι μόνο οικονομική) κι ο αμήχανος μπρος στις βίαιες αλλαγές πολίτης του κόσμου, αν ακολούθησε όχι η σύμπραξη αλλά η αμηχανία της ατομικότητας απέναντι σ’ έναν κόσμο που άλλαζε, στη φετινή 56η διοργάνωση αυτός ο «ένας» αναζητά -σε όλο τον κόσμο (ανεξάρτητα από θρησκείες, πολιτικές, καθεστώτα, καθημαγμένες ιδεολογίες, πολιτισμικές καταβολές) τα μέσα θέασης και «χειρισμού» της ζωής και επανανακαλύπτει το συναίσθημα ως πρίσμα και «όπλο» για την οπτική του…
Κι αφού την τελευταία τριετία και πλέον, ο «ένας» στάθηκε αμήχανα απέναντι στην οικογένεια, στον έρωτα, στην πολιτική, στις ιδεολογίες που μεταλλάχτηκαν μαζί με τους ανθρώπους, στη χώρα του, στον κόσμο, στη γενιά του, στο σήμερα, στον «άλλο», στις φετινές ταινίες, ο συναισθηματικά (αλλά και πολιτικά, ιδεολογικά, κοινωνικά, οικονομικά, συναισθηματικά) άστεγος πολίτης αναζητά στέγη στην …εξιλέωση, την οικογένεια (με την όποια μορφή της) τη συνύπαρξη, την αγάπη …Ξανά από την αρχή.
Κι ο κινηματογράφος (ακόμα κι αυτός της μυθοπλασίας, κι όχι της τεκμηρίωσης, που έχει «έτοιμο» και πλούσιο υλικό από έναν κόσμο που βρίσκεται σε συνεχή επαναδιαμόρφωση των «πλάνων» του) πού αλλού να αναζητήσει τον «μύθο» και την «πρότασή» του παρά σε δοκιμασμένες συνταγές, αλλά …με νέα υλικά. Μ’ αυτά είναι «παρασκευασμένες» και οι πρώτες ταινίες των «Ανοιχτών Οριζόντων», των «ειδικών προβολών» και του αφιερώματος «Ματιές στα Βαλκάνια», που άρχισαν με …«δόσεις» να αποκαλύπτουν οι διοργανωτές της επικείμενης 56ης διοργάνωσης.