Ο «Πάπας των φτωχών» και το μέλλον που ανήκει στους «απροσάρμοστους»




Του ΧΡΙΣΤΟΥ Χ. ΛΙΑΠΗ*

Συγκινητικές οι στιγμές της επίσκεψης του Πάπα Φραγκίσκου στη Νέα Υόρκη, με τον Ποντίφικα να επισκέπτεται παιδιά μεταναστών και να τα προτρέπει να ακολουθήσουν τα όνειρά τους, αναφερόμενος στον Αιδεσιμότατο Μάρτιν Λούθερ Κίνγκ και στον μνημειώδη λόγο του “Έχω ένα όνειρο” (I have a dream today).

Ένας άλλος, λιγότερο γνωστός, αλλά εξίσου εμπνευσμένος λόγος του Δρος Κίνγκ ήταν αυτός που έδωσε στις 18 Δεκεμβρίου του 1963 στο Πανεπιστήμιο του Δυτικού Michigan. Ένας λόγος που θα ταίριαζε επίσης για τους σύγχρονους μικρούς μετανάστες και τις χώρες υποδοχής τους. Ένας λόγος τον οποίο είχα την τύχη να βρω στο αρχείο της Βιβλιοθήκης της Βοστώνης, στο πλαίσιο της ακαδημαϊκής έρευνας που διεξήγαγα, για το συναισθηματικό προφίλ ιστορικών προσωπικοτήτων, υπό τις οδηγίες του Καθηγητή Ψυχιατρικής S. N. Ghaemi κατά τη διάρκεια της εκπαίδευσής μου στο πανεπιστήμιο του Tufts.

Ήταν, λοιπόν, η κατάθλιψη του Μάρτιν Λούθερ Κίνγκ που τον όπλισε με το ιδεολογικό πλεονέκτημα της “ριζοσπαστικής ενσυναίσθησης” (radical empathy) και της “μη βίας”, ώστε η προαναφερθείσα ομιλία του να περιλαμβάνει την ακόλουθη, κορυφαία, αποστροφή:

“Υπάρχουν κάποια πράγματα στο έθνος και στον κόσμο μας προς τα οποία είμαι περήφανος που είμαι απροσάρμοστος….Δεν πρόκειται να προσαρμόσω ποτέ τον εαυτό μου στον (φυλετικό) διαχωρισμό και τις διακρίσεις. Δεν σκοπεύω ποτέ να προσαρμοστώ στη θρησκευτική μισαλλοδοξία. Δεν πρόκειται ποτέ να προσαρμόσω τον εαυτό μου σε οικονομικές συνθήκες οι οποίες θα αφαιρούν τα αναγκαία από τους πολλούς για να προσφέρουν πολυτέλειες στους λίγους, αφήνοντας εκατομμύρια ανθρώπων να αφανίζονται σε ένα μοναχικό νησί φτώχειας εν τω μέσω ενός τεράστιου ωκεανού ευμάρειας. Δεν πρόκειται ποτέ να προσαρμόσω τον εαυτό μου στην τρέλα του μιλιταρισμού και στις αυτοηττώμενες επιδράσεις της φυσικής βίας….Και σας καλώ να παραμείνετε απροσάρμοστοι σε αυτά έως ότου η καλή κοινωνία πραγματοποιηθεί.”

Και η συγκινητική επίσκεψη
του προκαθημένου της Ρωμαιοκαθολικής Εκκλησίας ολοκληρώνεται με τον καλύτερο τρόπο με τη συμπροσευχή του, μαζί με τους θρησκευτικούς ηγέτες των υπολοίπων δογμάτων της Βορείου Αμερικής, στο Μουσείο της 11ης Σεπτεμβρίου. Ανάμεσά τους και “δικός μας” Αρχιεπίσκοπος Αμερικής Δημήτριος, ένας φωτισμένος ιεράρχης τον οποίο είχα την ευλογία να γνωρίσω και προσωπικά. Στον χαιρετισμό του αναφέρθηκε στα λόγια του Κυρίου, στην Επί του Όρους Ομιλία: “Μακάριοι οι δεδιωγμένοι ένεκεν δικαιοσύνης, ότι αυτών εστί η βασιλεία των ουρανών”…..

* Χρίστος Χ. Λιάπης MD, MSc, PhD – Ψυχίατρος-Διδάκτωρ Πανεπιστημίου Αθηνών – @chliapis

Hellasjournal - Newsletter


%d bloggers like this: