Τα Σεπτεμβριανά: Μία ιδέα που αξίζει να υιοθετηθεί από τον Οικουμενικό Ελληνισμό
ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ
«Εγκαταλείψαμε τα πάντα. 15 Αυγούστου 1920, μέρα της Παναγίας, χωρίς να θερίσουμε ούτε να αλωνίσουμε…»: Ζωντανες οι μνήμες της προσφυγιάς για τους Ελληνες του Καυκάσου
Το πολιτικό κενό στον ελληνικό χώρο (Ελλάδα, Κύπρος και Διασπορά): Η εξωτερικη πολιτική παραμένει μονοδιάστατη, στην υπηρεσία των αμερικανικών συμφερόντων…
Tου Νίκου Σταματάκη
Εξαιρετικό ενδιαφέρον παρουσιάζει η πρωτότυπη ετήσια εκδήλωση του Ιερού Ιδρύματος Παναγία Σουμελά, ΤΑ ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΑΝΑ, μια σπουδαία ιδέα του προέδρου του κ.Χαράλαμπου Βασιλειάδη, που τελέστηκε και φέτος με κάθε λαμπρότητα το Σάββατο 12 Σεπτεμβρίου στην Ιερά Μονή της Παναγίας Σουμελά στο Νιου Τζέρσει. Χοροστάτησε ο Σεβασμιώτατος Επίσκοπος Μελόης Φιλόθεος και παρέστησαν πρόεδροι Ποντιακών και ομογενειακών σωματείων και αρκετός κόσμος παρά την καταρρακτώδη βροχή και το απόμακρο της τοποθεσίας της Μονής. Οι τρεις ομιλητές (πατήρ Ιωάννης Αμαραντίδης, ο διδάσκαλος κ.Ισίδωρος Σιδέρης και ο υποφαινόμενος) παρουσίασαν διαφορετικές όψεις του θέματος των Ελληνικών Γενοκτονιών και της δράσης για την αναγνώρισή τους.
Η ιδέα των «ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΑΝΩΝ» βασίζεται στην σκέψη ότι η γενοκτονία του Πόντου (κυρίως στην Αμάσεια και τη Σάντα) έγινε τον Σεπτέμβριο του 1921, η καταστροφή της Σμύρνης τον Σεπτέμβριο του 1922, ο διωγμός των Ελλήνων της Πόλης τον Σεπτέμβριο του 1955 και η τρομοκρατική επίθεση στους Δίδυμους Πύργους της Ν.Υόρκης τον Σεπτέμβριο του 2001. Η ιδέα αυτή είναι εξαιρετικής σημασίας και πραγματικά δείχνει τον δρόμο που θάπρεπε να ακολουθήσει ο Ελληνισμός στην πορεία για την αναγνώριση των Ελληνικών Γενοκτονιών αλλά και σε κάθε μορφή παρέμβασης της Ομογένειας για τα Ελληνικά Εθνικά Θέματα. Βασική αρχή θα πρέπει να είναι πάντοτε το να βρίσκουμε πρακτικό τρόπο για να δείχνουμε ότι τα συμφέροντα του Ελληνισμού και τα συμφέροντα της Αμερικής (ή του εκάστοτε τόπου όπου ζούμε) συμβαδίζουν ώστε να φέρνουμε την αμερικανική πολιτική σκηνή κοντά στα ελληνικά εθνικά θέματα.
Τον δρόμο προς την γενική αυτή κατεύθυνση τον έχει ήδη χαράξει με περίλαμπρο τρόπο ο Αρχιεπίσκοπος Ιάκωβος, που βαδίζοντας μόνος αυτός από τους θρησκευτικούς ηγέτες της εποχής δίπλα στον Μάρτιν Λούθερ Κίνγκ τοποθέτησε την Ομογένεια στο επίκεντρο του κοινωνικού και πολιτικού γίγνεσθαι της Αμερικής. Και απέδειξε στην σύγχρονη εποχή ότι οι οικουμενικές αξίες του Ελληνισμού – που βάζουν τον άνθρωπο και τα απαράβατα δικαιώματά του στο κέντρο της ζωής – μας καθιστούν αυτομάτως πρέσβεις και εκφραστές σε κάθε ανάλογο αγώνα. Ως Ομογένεια έχουμε ήδη το άριστο πρότυπο και υπόδειγμα στο έργο του Αρχιεπισκόπου Ιακώβου. Πρέπει τώρα να το εφαρμόζουμε με πρακτικές ιδέες σε κάθε κατάλληλη περίσταση. Διαθέτουμε επίσης ένα τεράστιο απόθεμα καλής προδιάθεσης και θέλησης όπως απέδειξε φέτος η αναπαράσταση της πορείας της Σέλμα από τον Πρόεδρο Ομπάμα και τον Αρχιεπίσκοπο Δημήτριο. Ας το εκμεταλλευθούμε.
Ο Χαράλαμπος Βασιλειάδης και το Ιδρυμα Παναγία Σουμελά κατάφερε με την απλή αλλά ουσιαστική ιδέα των ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΑΝΩΝ να κάνει πράξη αυτές τις βασικές διαπιστώσεις. Δείχνει στην ευρύτερη κοινωνία της Αμερικής ότι «εμείς οι Πόντιοι και οι Ελληνες είμαστε μέρος και συστατικό της και ότι νοιώθουμε τις ανησυχίες της και πονάμε στις δυστυχίες της». Δείχνει επίσης ότι μοιραζόμαστε τις ίδιες αρχές και αξίες και έχουμε την κοινή πεποίθηση ότι εγκλήματα που δεν τιμωρούνται επαναλαμβάνονται. Με τον τρόπο αυτό ανοίγουμε τον δρόμο για την ώρα που η ανταπόδοση στον τομέα των δικαίων μας θα έρθει. Κατά τα φαινόμενα η ώρα αυτή δεν είναι πολύ μακριά – καθώς η 100ή επέτειος της Γενοκτονίας πλησιάζει, η Τουρκία βυθίζεται σε δίνη διαμελισμού πληρώνοντας την ισλαμιστική της στροφή, την αλαζονεία της και την αιώνια μεγαλομανία της. Η ελληνική Ομογένεια της Αμερικής αλλά και σύσσωμος ο Ποντιακός και Μικρασιατικός Ελληνισμός αξίζει να εξετάσουν τρόπους να κάνουν τα ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΑΝΑ μέρος του ετήσιου ημερολογίου μνήμης και αγώνα τους για την παγκόσμια αναγνώριση της Γενοκτονίας του Ελληνισμού. Τα ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΑΝΑ αξίζει να μεταφερθούν από τα στενά όρια του απομακρυσμένου χώρου του Ιδρύματος στο κέντρο του κοινωνικού γίγνεσθαι, στο κέντρο της Νέας Υόρκης.
Επιγραμματικά η ιδέα των ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΑΝΩΝ υπερβαίνει δημιουργικά και ξεπερνά κάθε λογής αγκυλώσεις και προβλήματα: 1) Συνενώνει όλες τις γενοκτονίες του Μικρασιατικού Ελληνισμού στον 20ό αιώνα κάτω από την ίδια συμβολική στέγη αποτρέποντας τις αιώνιες διχογνωμίες και διχασμούς. 2) Με την συσπείρωση των δυνάμεων σε μεγάλες μητροπολιτικές περιοχές των ΗΠΑ, της Αυστραλίας και της Ευρώπης μπορούν επιτέλους να οργανωθούν ουσιαστικές παρεμβάσεις στις τοπικές κοινωνίες και να δημιουργηθεί πραγματικός αντίκτυπος. Για παράδειγμα, σε μια τέτοια εκδήλωση στη Ν.Υόρκη θα μπορούσε άριστα να προσκληθεί η ηγεσία των αμερικανοεβραϊκών οργανώσεων και να ανταποδώσει έμπρακτα τις τιμές που εμείς αποδίδουμε ετησίως στο Εβραϊκό Ολοκαύτωμα – έτσι ώστε κάποια στιγμή σύντομα να αναγνωρίσουν και εκείνοι τις ελληνικές γενοκτονίες έτσι όπως αναγνώρισαν επιτέλους πρόσφατα και την Αρμενική Γενοκτονία. 3) Το σπουδαιότερο, η ιδέα του Χ.Βασιλειάδη, ενσωματώνοντας την 11η Σεπτεμβρίου 2001, εντάσσει τις Ελληνικές Γενοκτονίες στο ίδιο πλαίσιο θεμελιωδών αρχών του δυτικού πολιτισμού η παραβίαση των οποίων πρέπει να αναγνωρίζεται και να τιμωρείται εάν η ανθρωπότητα δεν θέλει να τις ξαναζήσει. Αλλά με την σύζευξη αυτή, προωθείται άμεσα και ουσιαστικά – γίνεται πλήρως κατανοητός και αυτονόητος – ο πρωταρχικός μας στόχος, η αναγνώριση δηλαδή των Ελληνικών Γενοκτονιών διεθνώς.
ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑ: Υπάρχουν όλες οι κατάλληλες συνθήκες και προϋποθέσεις για την αναβάθμιση των ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΑΝΩΝ, έτσι ώστε του χρόνου να εορτασθούν στον Καθεδρικό του Μανχάταν και να τεθούν στο κέντρο της δράσης της Ομογένειας. Απαιτείται βέβαια και η βούληση από τους ταγούς μας έτσι ώστε να βγούμε από την πεπατημένη των «μνημοσύνων μνήμης» και να στραφούμε επιτέλους προς τα ουσιαστικά «μνημόσυνα διαμαρτυρίας και δράσης». Την έχουμε;