Πολιτικό marketing με κεφαλοκλείδωμα…




Του ΚΩΣΤΑ ΜΑΥΡΙΔΗ

Εδώ και μήνες επιμένουμε ότι ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας (ΠτΔ) κινείται σε ένα μόνο σενάριο: όποιο και να ‘ναι το αποτέλεσμα της διαπραγματευτικής διαδικασίας, θα το υποστηρίξει καλώντας τον λαό να το αποδεχτεί.

Κατ’ επανάληψην, επιχειρηματολογήσαμε πως το αντιλήφθηκαν ήδη Τούρκοι και ξένοι, περιλαμβανομένου του μεσολαβητή κ. Άιντε, πράγμα καταστροφικό. Καταστροφικό, διότι το περιεχόμενο της λύσης (για όσους απαιτούμε λύση στοιχειωδώς δίκαιη και λειτουργική και όχι λύση-διάλυση) χειροτερεύει εις βάρος εκείνου που είναι δεδομένος να τα αποδεχτεί και αφετέρου, αναπόφευκτα θα καταλήξουμε στο δίλημμα αποδοχής της όποιας λύσης-διάλυσης, διαφορετικά θα υπάρξουν πρόσθετα κέρδη για το ψευδοκράτος και την Τουρκία. Αντί νηφάλιος αντίλογος στα πιο πάνω, προέκυψαν χαρακτηρισμοί (“κινδυνολόγος, λυσοφοβικός, απορριπτικός, αρνητιστής, βολεμένος”, μέχρι ξεδιάντροπες ύβρεις όπως “σύμμαχος της κατοχής και των γκρίζων λύκων”). Οι πιο προχωρημένες ύβρεις προέρχονται από εκείνους με εξάρτυση ή χρηματοδότηση από εκτός Κύπρου, που δίνουν την εντύπωση ότι περίπου βίωσαν την προσφυγιά και στέκονταν στη γραμμή για το συσσίτιο της Μέριμνας (Γραφείο Ευημερίας το 1974).

Πως θα έπρεπε να αντιμετωπιστεί ένας πολιτικός που δημόσια επιβεβαιώνει τη δική μας εκτίμηση προς το χειρότερο μάλιστα; Ο Πρόεδρος δήλωσε τις προάλλες στην εκδήλωση των Καρπασιτών (11/9/15) τα εξής: “Γνωρίζω”, είπε, “ότι μία νέα αποτυχία στον διάλογο θα είναι η απαρχή της καταστροφής. Και δεν θέλω επί των ημερών μου να καταγραφεί ότι οδήγησα την πατρίδα μου στη διχοτόμηση, ότι οδήγησα την πατρίδα μου στην τουρκοποίηση….”.  Ο  ίδιος ομολογεί και προλειαίνει επικοινωνιακά το έδαφος ώστε το δίλημμα να είναι όσο γίνεται πιο εκβιαστικό: είτε τη λύση-διάλυση όπως την συνδιαμορφώνει, είτε διχοτόμηση και απαρχή της τουρκοποίησης (όπως ο ίδιος δήλωσε). Έτσι προδιαγράφεται το κεφαλοκλείδωμα της κοινής γνώμης για να αποδεχτεί μοιραία τη… λύση ευρωπαϊκών προδιαγραφών! Πάντως, δεν χρειάζεται ιδιαίτερη μαεστρία για ένα τέτοιο δίλημμα. Ούτε αρκεί το γνωστό, “φταίνε οι προηγούμενοι”. Όποιος πιστεύει ότι ο Πρόεδρος χειρίζεται το κυπριακό με τρόπο που αποκλείεται η αναβάθμιση του κατοχικού καθεστώτος/Τουρκίας, διαψεύδεται από τον Ν. Αναστασιάδη.

Ένα ζήτημα που απαιτεί νηφαλιότητα και ρεαλιστικό ορθολογισμό, γίνεται έρμαιο του πολιτικού marketing και των συμβούλων ενός Προέδρου που κρίνουν πως έτσι εξυπηρετείται η …..αποδοχή λύσης, αλλά καταστρέφεται το περιεχόμενο της. Επιχειρείται ένας ψυχολογικός πειθαναγκασμός για να υποστεί ο λαός την όποια λύση επειδή διαφορετικά οδεύουμε προς το τρισχειρότερο. Χειρότερα όντως γίνονται τα πράγματα και λόγω της συγκεκριμένης τακτικής που έθεσε αυτοσκοπό την … επιβολή της όποιας λύσης. Αλλά, “δεν είναι ο Αναστασιάδης που θα υπογράψει τη λύση, είναι ο λαός”, δήλωσε ταυτόχρονα περίπου με τα πιο πάνω. Ωστόσο, είναι ο ίδιος που θα συμφωνήσει το περιεχόμενο της και ο λαός θα βρεθεί μπροστά στο εκβιαστικό δίλημμα: είτε τη λύση Αναστασιάδη, είτε διχοτόμηση-τουρκοποίηση, όπως και ο ίδιος ομολογεί.

Ένας Πρόεδρος που επιδιώκει βελτίωση της παρούσας κατάστασης διασφαλίζοντας περιεχόμενο υπέρ των αδικημένων και κατατρεγμένων Ελληνοκυπρίων -τη συντριπτική πλειοψηφία του κυπριακού λαού-, έπρεπε να αγωνίζεται για να βελτιώσει το περιεχόμενο της λύσης στην πράξη. Αντί τούτου, δηλώνει, προτού καν αρχίσουν τα δύσκολα, ότι αποτυχία στις συνομιλίες καταλήγει στη διχοτόμηση. Έχουμε σημαντικές διαφορές και δεν φιλοδοξούμε ότι θα  αλλάξουμε τον Πρόεδρο. Όμως, πόση ευφυΐα χρειάζεται για να αντιληφθούν την καταστροφική επικοινωνιακή συνταγή τους; Θα τολμήσει ΕΝΑΣ από τόσους συμβούλους και συνεργάτες στο Προεδρικό και εκτός, να του το υποδείξει; Μετά από τέσσερεις μήνες ευφορίας με καφέδες, ζιβανίες, θέατρα, γεύματα, δείπνα, εκθέσεις αντικειμένων, ποιήματα και όρκους για κοινά οράματα, ο εκβιασμός έμεινε: είτε τη λύση Αναστασιάδη, είτε διχοτόμηση. Πάντως, για ένα τέτοιο επικοινωνιακό κεφαλοκλείδωμα της κοινωνίας, δεν χρειάζεται πολιτική μαεστρία στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων.

Σημείωση: Αφού “είναι εκτός λογικής όσοι κρίνουν από τώρα”, όπως εκστόμισε ο Αβέρωφ Νεοφύτου, γιατί συνεχίζονται οι διαλέξεις για τις “Εξελίξεις στο Κυπριακό: Προκλήσεις και Προσδοκίες” με συμπαραγωγή/συμμετοχή του ΔΗΣΥΑΚΕΛ και διοργανωτή τον ΟΠΕΚ (γνωστό για τις εκτός Κύπρου χρηματοδοτήσεις του);

Ο Κώστας Μαυρίδης, είναι ευρωβουλευτής του ΔΗ.ΚΟ (S & D) – [email protected]

Hellasjournal - Newsletter


%d bloggers like this: