Νησιώτικη πολιτική: Ο μεγάλος απών της προεκλογικής περιόδου




Μάταια ανέμενα και το debate της Δευτέρας… Ούτε μία κουβέντα από τους μονομάχους για νησιωτική πολιτική, για νησιωτικό ισοδύναμο.

Τι και αν η γεωγραφική διαμόρφωση της Ελλάδας χαρακτηρίζεται από ένα εκτεταμένο σύμπλεγμα 6000 νησιών (μεγάλο μέρος των οποίων παραμένουν ακατοίκητα) και τουλάχιστον 16000 χιλιομέτρων ακτογραμμής. Τι και αν αποτελούν φαινόμενο ιδιαίτερο στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Τι και αν  αυτά τα νησιά καλύπτουν  το 19% του ελληνικού εδάφους. Τι και αν σε  αυτά ζει  μόνιμα περίπου το 14% του πληθυσμού της χώρας, ενώ οι επισκέπτες τους ξεπερνούν τα 10 000 000 ετησίως. Τι και αν εισφέρουν άμεσα και έμμεσα περί το 30% του ΑΕΠ (αν συνυπολογισθούν ο τουρισμός και η ναυτιλία).

Κουβέντα και από τα υπόλοιπα κόμματα. Ο λόγος ; Όπως και για σειρά άλλωνν κρίσιμων θεμάτων ΔΕΝ ΕΧΟΥΝ ΕΠΕΞΕΡΓΑΣΜΕΝΕΣ ΠΟΛΙΤΙΚΕΣ, δεν ΕΧΟΥΝ ΘΕΣΕΙΣ. Αυτή η αδυναμία τους, όμως, είναι που τους σπρώχνει σε διαπροσωπικές αιχμές τύπου: αυτοφωράκιας-ωρομίσθιος-γερμανοτσολιάςκλπ,κλπ.

Η κοινωνία οφείλει να τους ξεπεράσει και να επιβάλει τους όρους της. Οφείλουν οι λοιποί θεσμοί: Περιφέρειες-Δήμοι-Πανεπιστήμια-Επιμελητήρια-Σύλλογοι κάθε είδους να τους επιβάλλουν τους όρους. Και αν η αδυναμία των κομμάτων να επεξεργασθούν-εκφράσουν-υλοποιήσουν και νησιωτικές πολιτικές είναι δεδομένη, οφείλει η  κοινωνία, η τοπική κοινωνία των νησιών τουλάχιστον να επεξεργασθεί πολιτικές ή ορθότερα τις ήδη επεξεργασμένες πολιτικές να τις επιβάλλει  και να αναλάβει την  υλοποίηση τους.

Επιτέλους να μπεί ένα τέλος στην αδράνεια και στον ωχαδερφισμό. Να «βγάλουμε μόνοι μας το φίδι από την τρύπα». Οι πολιτικοί και τα συγκεκριμένα κόμματα «εζυγίσθηκαν,εμετρήθηκαν, και ευρέθησαν ελλειποβαρή». Άλλωστε κατά πως μας διδάσκει και η πρόσφατη ιστορία μας, οι αλλαγές, οι όποιες αλλαγές στον τόπο δεν ήρθαν από τους επώνυμους (τους αναγνωρισμένους εννοώ). Ήρθαν από τον απλό «κοσμάκη». Αυτόν που καθημερινά μάχεται-παλεύει-ματώνει-πληρώνει, από αυτόν που είναι ο πραγματικά επώνυμος.

Να σταματήσουμε επιτέλους το άδικο σύστημα των άγονων γραμμών στην ακτοπλοία, που μας χρεώνει με 80 ως 100 εκατομμύρια κατ’έτος χωρίς και να δίνει λύσεις. Να σταματήσουμε το αίσχος της μεταφοράς νερού στα «άνυδρα νησιά», που η δαπάνη του ξεπερνά τα 10 εκατομμύρια ετησίως. Να σταματήσουμε την χυδαιότητα ανυπαρξίας γιατρών-δασκάλων-καθηγητών στα νησιά. Να αναπτύξουμε τα νησιά μας με βάση τα συγκριτικά τους πλεονεκτήματα.

Δημήτρης Σκουτέρης Πολιτικός Επιστήμων

Πολιτικός Αναλυτής, [email protected]

Hellasjournal - Newsletter


%d bloggers like this: