Μετανάστης από την Αφρική εισήχθη πρώτος σε τεχνική σχολή του Πειραιά




ΚΥΠΕ – Χρήστος ΜιχαηλίδηςΕλλάδα/ΑΘΗΝΑ

Ημέρα που ανακοινώθηκαν οι βάσεις εισαγωγής των μαθητών και μαθητριών στα ελληνικά ανώτατα και ανώτερα εκπαιδευτικά ιδρύματα, ένας νεαρός μετανάστης από την Αφρική, ο Ζυλιέν, ευρισκόμενος μόλις 4 χρόνια στην Ελλάδα, που φιλοξενείται σε Κέντρο Προστασίας Προσφύγων, όχι μόνο έχει μάθει τη γλώσσα άπταιστα στο σύντομο αυτό χρονικό διάστημα, αλλά κατάφερε να εισαχθεί πρώτος σε τεχνική σχολή.

Ο ίδιος ο Ζυλιέν, που έφυγε από την Αφρική το 2011 στα 16 του χρόνια και έφτασε στην Ελλάδα ως «παράνομος μετανάστης» στον Έβρο, δήλωσε στο Αθηναϊκό Πρακτορείο Ειδήσεων (ΑΠΕ), που πήγε και τον βρήκε στο Κέντρο Προστασίας Ανηλίκων Προσφύγων στη Κόνιστα, κωμόπολη της Ηπείρου, 64 χιλιόμετρα βορείως των Ιωαννίνων και κοντά στα αλβανικά σύνορα, όπου ακόμα φιλοξενείται: «Eυχαριστώ την Ελλάδα που με στήριξε. Ευχαριστώ όλους εδώ στην Κόνιτσα, που με βοήθησαν να σταθώ στη ζωή και να προχωρήσω».

Την Ελλάδα την αποκαλεί «νέα πατρίδα» του, και δηλώνει ότι αφήνει πια πίσω του τις δύσκολες στιγμές του πρώτου καιρού της άφιξής του, όταν κατεβαίνοντας από τον Έβρο, όπου έμεινε τρεις μήνες σε κρατητήριο, στην Αθήνα, περιφερόταν στο κέντρο της αχανούς και δύσκολης πόλης για περίπου 1 χρόνο, κάνοντας περιστασιακές δουλειές για ένα κομμάτι ψωμί, ώσπου με εισαγγελική παραγγελία δόθηκε εντολή και φιλοξενήθηκε στο Κέντρο της Κόνιτσας.

Οι υπάλληλοι του Κέντρου θυμούνται πως τότε ο Ζυλιέν δεν μιλούσε ελληνικά, ήταν πάντα θλιμμένος, σκεπτικός και το μοναδικό αίτημά του ήταν να πάει σε σχολείο.

Τώρα, λέει ότι είναι δηλώνει «πολύ ευτυχισμένος», και ότι περιμένει πως και πώς να αρχίσει τις σπουδές του στο Τεχνικό Εκπαιδευτικό Ίδρυμα (ΤΕΙ)  Ηλεκτρολόγων Μηχανικών του Πειραιά, όπου σήμερα, με την ανακοίνωση των βάσεων των πανελλαδικών εξετάσεων, έμαθε πως εισήχθη πρώτος εισακτέος με 18.500 μόρια.

«Θέλω να αφιερώσω αυτή την επιτυχία στους γονείς και τα αδέλφια μου, που δεν υπάρχουν πια στη ζωή» δηλώνει στο ΑΠΕ, με έκδηλη προσπάθεια να κρύψει τα δάκρυα συγκίνησης.

«Οι γονείς μου», συνεχίζει, «πάντα μού έλεγαν ότι το πιο σημαντικό στη ζωή είναι η παιδεία, και εγώ αυτό κράτησα από αυτούς». Και με ευγνωμοσύνη αναφέρεται στην καθηγήτρια-φιλόλογο κα. Γιάννα Νίκου που, από την πρώτη στιγμή που αυτός έφτασε στο Κέντρο της Κόνιτσας, του παρέδιδε μάθημα Ελληνικών κάθε απόγευμα.

Όπως αναφέρει το σχετικό ρεπορτάζ του ΑΠΕ, στις περισσότερες κουβέντες του, ο Ζυλιέν επικαλείται τον Θεό, στον οποίο λέει, προσεύχεται καθημερινά. Πάνω στο γραφείο του έχει «φυλαχτό από την μητέρα μου» την Καινή Διαθήκη, πριν την αποχωριστεί, όπως λέει, «για πάντα, βίαια», χωρίς να θέλει να πει περισσότερα.

Οι κάτοικοι της Κόνιστας λένε πως πολλές φορές είδαν τον Ζυλιέν να ανηφορίζει με τα πόδια το βουνό και να πηγαίνει στην Μονή Στομίου, όπου βρίσκεται το ησυχαστήριο του Αγίου Παϊσιου.

Ο ίδιος θεωρεί οικογένειά του πλέον όλους τους ανθρώπους στο Κέντρο της Κόνιστας. «Οι συμμαθητές και οι καθηγητές μου με αγκάλιασαν από την πρώτη στιγμή», είπε. Ήταν ο πρώτος μαθητής στην τάξη, κάθε χρόνο, και το απολυτήριό του γράφει 19,8.

Τον περασμένο Αύγουστο, ο Ζυλιέν έκανε αίτηση για χορήγηση προσφυγικού ασύλου. «Θέλω να νιώθω ασφαλής και να έχω διεθνή προστασία, σύμφωνα με τη Συνθήκη της Γενεύης. Θέλω να προχωρήσω για να γίνω χρήσιμος και σημαντικός άνθρωπος για την κοινωνία. Να προσφέρω, όσο μπορέσω, στην Ελλάδα που με βοήθησε» είναι η απάντησή του στο ερώτημα για το πώς βλέπει τώρα το μέλλον του.

 Τον ελεύθερο χρόνο του, ο νεαρός ζει με αναμνήσεις από την οικογένεια που έχασε και τον τόπο του. Γιος πολιτικού, αν και γύρισε σελίδα στη ζωή, δεν διαγράφει από τη μνήμη του τον αγώνα του πατέρα του και των συμπατριωτών του για τη δημοκρατία.

Για λόγους προστασίας συγγενικών προσώπων που έχουν μείνει στη πατρίδα του, δεν αναφέρει το όνομά της.

(ΚΥΠΕ/ΧΜ/ΜΜ)

Hellasjournal - Newsletter


%d bloggers like this: