Οικονομικό κεφαλοκλείδωμα μέσα από τα διζωνικά βέτο
ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ
Δένδιας για Τουρκία: Όσο διατηρεί στο τραπέζι το casus belli, οφείλουμε να είμαστε προετοιμασμένοι για παν ενδεχόμενο * Αδιαπέραστος ο Ελληνικός Εναέριος Χώρος …
Οι «τροχονόμοι» της χούντας που πούλησαν την Κύπρο: Δεν δικάστηκαν ποτέ για την προδοσία κατά της Μεγαλονήσου, ο Καραμανλής δεν ήθελε να εκθέσει τους Δυτικούς συμμάχους
Του δρα Άρη Πετάση*
Πριν λίγα χρόνια σε ένα ωραίο τηλεοπτικό πρόγραμμα με θέμα τη γλώσσα ρώτησε ο δημοσιογράφος κάποιο περαστικό, σε δρόμο της Αθήνας, «τι σημαίνει εξ αδιαιρέτου»; Απάντησε, «εξ αδιαιρέτου είναι κατάρα που βάζουν οι γονείς στα παιδιά τους για να τα καταστρέψουν». Εάν τώρα του υποβάλλαμε την ερώτηση, «τι σημαίνει βέτο για ένα κράτος» φαντάζομαι θα μας απαντούσε, «το βέτο είναι μια κατάρα που βάζουν οι αφελείς και οι κοντόφθαλμοι στην πατρίδα τους για μην δει ποτέ της άσπρη μέρα». Τα βέτο έχουν ένα και μόνο σκοπό: να παραλύσουν το κράτος. Γι’ αυτό και δεν υπάρχουν πουθενά σε εύρυθμα λειτουργούντες οργανισμούς.
Τα βέτο της διζωνικής ακινητοποιούν την «κεντρική» κυβέρνηση και εδραιώνουν τα δύο ξεχωριστά κράτη και τη διχοτόμηση. Απλώς ακινητοποιούν αλλά δεν εξαφανίζουν νομικά την «κεντρική» κυβέρνηση γιατί την χρειάζεται η Τουρκία για έλεγχο της Κύπρου. Έτσι σχεδίασαν τη διζωνική οι αρχιτέκτονες της Εγγλέζοι, Αμερικάνοι και Τούρκοι. Το βέτο των προϋπολογισμών κατ’ εντολή της Τουρκίας οδήγησε στην απόσχιση των Τ/Κ από την Κυπριακή Δημοκρατία (ΚΔ) λίγα μόνο χρόνια μετά την ίδρυσή της. Ας δούμε τώρα με τέσσερα απλά παραδείγματα πώς τα διζωνικά βέτο θα παραλύσουν το κράτος και θα εδραιώσουν τη διχοτόμηση.
Παράδειγμα 1: Οι προεκλογικές δεσμεύσεις των υποψηφίων δεν θα έχουν καμία αξία γιατί θα βρίσκονται υπό την αίρεση των βέτο της άλλης πλευράς (δηλαδή με την πάροδο του χρόνου των εποίκων). Δεσμεύεται κάποιος υποψήφιος, για παράδειγμα, πως με την εκλογή του θα αναγείρει Κρατικό Κέντρο Έρευνας (ΚΚΕ) στη Λεμεσό για τόνωση της πόλης. Το ΚΚΕ θα στοιχίσει, ας πούμε, €50εκ και θα εργοδοτεί 250 επιστήμονες. Μόλις φθάσει το θέμα στο υπουργικό συμβούλιο προβάλλει βέτο το τούρκικο κρατίδιο λέγοντας πως το ΚΚΕ θα πρέπει να γίνει στην υπό την Τουρκία Κερύνεια (κυρίως για να δώσει οντότητα στο τουρκικό συνιστών κράτος και θέσεις εργασίας εκεί). Τέσσερα πράγματα μπορούν να συμβούν κάτω από ένα τέτοιο βέτο: α) να ναυαγήσει η προσπάθεια λόγω αδιεξόδου, β.) να δεχθούμε το έργο να γίνει στην Κερύνεια ώστε να μην τσακωθούμε, γ.) να αναγερθούν οι κτηριακές εγκαταστάσεις στα σύνορα (ναι, θα υπάρχουν σύνορα) με τις 2,000 τμ του κτηρίου να βρίσκονται στο τούρκικο κρατίδιο και τα άλλα 2,000 τμ στο άλλο με δύο κύριες εισόδους ιδίου ύψους και πλάτους, κοκ (αντιλαμβάνομαι πως ήδη έμποροι γης ψάχνουν για τεμάχια στα σύνορα προβλέποντας πως θα πλουτίσουν επί του πτώματος της ΚΔ) και δ.) το κάθε κρατίδιο να δημιουργήσει το δικό του μη βιώσιμο ΚΚΕ εδραιώνοντας έτσι τη διχοτόμηση. Και ας μην προβάλει κάποιος το ανοητολόγημα πως το θέμα του πού κτίζεται ένα κτήριο θα το αποφασίσει ξένος δικαστής/κυβερνήτης!
Παράδειγμα 2: Το κράτος επιθυμεί να ιδρύσει κρατικό αερομεταφορέα. Τα διλήμματα θα είναι τα ίδια όπως και προηγουμένως με πιθανή λύση τα μισά αεροπλάνα να βρίσκονται στο «Ερτσιάν» (για να διευκολύνεται και ο υπουργός εξωτερικών!) και τα άλλα μισά στη Λάρνακα με τα κεντρικά γραφεία πάνω στα σύνορα (μισό κτήριο στη μια μεριά και μισό στην άλλη.)
Παράδειγμα 3: Ως γνωστόν τα κράτη δανείζονται από άλλες χώρες για κάλυψη διαφόρων αναγκών. Γι’ αυτό και εμείς δανειστήκαμε επανειλημμένα π.χ. από το Κουβέιτ και από την Ρωσία. Ας υποθέσουμε τώρα πως το διζωνικό «κράτος» επιθυμεί να δανειστεί €3 δις από την Κίνα προς 2.5%. Το τούρκικο συνιστών κράτος τώρα προβάλει βέτο και αντιπροτείνει να πάρουμε φθηνότερο δάνειο από την Τουρκία προς 1.5%. Είναι λογικό η Τουρκία να θέλει να μας ελέγχει και οικονομικά (soft power) πέραν του ελέγχου με το «νερό ειρήνης», των συμφωνιών έρευνας και διάσωσης Τουρκίας-τούρκικου συνιστώντος κράτους και των εγγυήσεων βέβαια. Σε τέτοια περίπτωση οι επιλογές θα είναι πάλιν τέσσερις: α.) μένουμε χωρίς δάνειο, β.) δανειζόμαστε από την Τουρκία, γ.) το κάθε συνιστών κράτος κάνει το δικό του δάνειο ώστε να εδραιωθεί και η διχοτόμηση και δ.) πάμε στα δικαστικά βέτο και ακολούθως στη γελοιότητα του ξένου δικαστή για να του εξηγήσουμε πως το 2.5% είναι χαμηλότερο του 1.5% και πως η Τουρκία, με την οποία τώρα θα είμαστε πλέον φίλοι, θέλει να μας ελέγχει εφόσον θα καταστούμε τούρκικο Hong Kong όπως βαθυστόχαστα είπε και μέγας οικονομικός παράγοντας της προάλλες!
Παράδειγμα 4: Το «κράτος» θέλει να εκδώσει χρεόγραφα προτιμώντας πάντοτε τον εσωτερικό δανεισμό όπως γίνεται παγκοσμίως. Εφόσον δεν τα καταφέρει εσωτερικά τότε πάει στον εξωτερικό δανεισμό με όλους τους συνεπαγόμενους κινδύνους. Η Ιαπωνία με χρέη της τάξης του 200% του ΑΕΠ (Ελλάδα 170%) δανείζεται σχεδόν εξ ολοκλήρου από το εσωτερικό γιατί έχει δημοκρατικό και ελεύθερο πολίτευμα που το εμπιστεύεται ο πολίτης. Η απόδοση του δεκαετούς ομολόγου της Ιαπωνίας σήμερα είναι 0.4% ενώ της Κύπρου είναι 3.294% (οκτώ φορές πιο επικίνδυνο να δανείσεις την Κύπρο παρά την Ιαπωνία). Γεννιέται το ερώτημα: Πόσοι θα αγόραζαν χρεόγραφα από μια διζωνική κυβέρνηση των βέτο όπου στην ουσία θα υπάρχει παράλυση; Ποιοι θα εμπιστευόταν ένα «κράτος» που θα αποφασίζει ανάλογα με τα βέτο του τούρκικου κρατιδίου αντί με οικονομικούς όρους; Και μια πρόβλεψη επί των επιλογών στα τέσσερα παραδείγματα: εμείς θα διασπαστούμε στα δύο: σε αυτούς που θα υποστηρίζουν την ωφελιμότερη οικονομικά λύση και αυτούς που θα λένε να δεχθούμε τις τουρκικές θέσεις για να δείξουμε καλή θέληση προς την άλλη πλευρά και οι οποίοι θα στηρίξουν τις ακόλουθες επιλογές: α.) το ΚΚΕ να κτιστεί στην Κερύνεια, β.) τα μισά αεροπλάνα να σταθμεύουν στο «Ερτσιάν» από όπου και θα ταξιδεύουν οι ίδιοι, γ.) να μας δανείσει η Τουρκία, και δ.) θα λένε στον κόσμο να αγοράσει χρεόγραφα των «ενωμένων πολιτειών της Κύπρου» (ενώ οι ίδιοι προφανώς θα αγοράζουν αυτά της Ιαπωνίας!)
Παρακαλώ τους αναγνώστες να σκεφτούν (αρχίζοντας από την οικογένειά τους) κατά πόσο γνωρίζουν κάποιον οργανισμό με ζωή πέραν των έξι μηνών που λειτουργεί με βέτο—παραδείγματα οργανισμών: στρατοί, εταιρείες τηλεφωνίας, νοσοκομεία, αρτοποιεία, σιδηρόδρομοι, αεροπορικές εταιρείες, εργοστάσια, πανεπιστήμια, κράτη πλην του αιματοβαμμένου Λιβάνου και της υπό διάλυση Βοσνίας (με κατά κεφαλή εισοδήματος $6000) και που κατά τον Guy De Launey του BBC News (04.08.2015), «….είναι βυθισμένη στην εθνοτική πολιτική και βρίσκεται σε απόγνωση….πώς μπορεί [μια χώρα] να λειτουργήσει κανονικά όταν αυτή είναι διαιρεμένη σε δύο εθνοτικά κρατίδια/ethnic entities, διοικείται από 14 πρωθυπουργούς και τρεις προέδρους….». Όσοι προωθούν το δίδυμο διζωνική, βέτο να θυμούνται πως η κατάρρευση της λειτουργικότητας του κράτους θα είναι θέμα μηνών μόνο, και αναφέρομαι: α.) στους κοντόφθαλμους αφελείς στην αρχή του άρθρου β.) σε αυτούς που ζουν εις βάρος των άλλων και ουδέποτε εργάστηκαν ωφέλιμα στη ζωή τους για να έχουν στοιχειώδη αντίληψη του πώς λειτουργεί η κοινωνία και οι βιώσιμοι οργανισμοί και γ.) στους βετεράνους των αγγλοαμερικανικών σεμιναρίων «σύγχρονης σκέψης και εκσυγχρονισμού». Κυριολεκτικά «βέτο» σημαίνει «απαγορεύω». Διζωνική και βέτο δημιουργούν τον τελειότερο εκρηκτικό μηχανισμό κατάρρευσης της οικονομίας μας ενώ μια δημοκρατική λύση αποτελεί την οδό προς οικονομική ευημερία.
* Μέλος του συμβουλίου διεθνούς ταμείου του κρατικού πανεπιστημίου αεροπορίας Μόσχας