Του ΜΙΧΑΛΗ ΙΓΝΑΤΙΟΥ

Οταν τον Απρίλιο του 2004, η χειρότερη κυβέρνηση της Αμερικής, αυτή των Τζόρτζ Μπους και Ντικ Τσέινι, από κοινού με τους Βρετανούς, προσπαθούσαν να παραδώσουν την Κύπρο στη σφαίρα επιρροής της Τουρκίας μέσω του ρατσιστικού σχεδίου Ανάν, η πλειοψηφία των στελεχών του σημερινού ΣΥΡΙΖΑ στάθηκε παθιασμένα εναντίον των Ελλήνων της Κύπρου. Ηταν μία δυσάρεστη πραγματικότητα για μένα: Δεν πίστευα ότι ένα κομμάτι της ελληνικής αριστεράς θα ταυτιζόταν με τους «ιμπεριαλιστές» και τους «δολοφόνους των λαών» και θα μας ζητούσε να αυτοκτονήσουμε. Δυστυχώς μέχρι σήμερα δεν έχουν απολογηθεί για εκείνη τη θέση τους.

Τότε ο μακαρίτης Τάσσος Παπαδόπουλος και οι υποστηρικτές του ΟΧΙ δέχθηκαν απειλές και εκβιασμούς από τη συμμαχία που συνέστησαν οι Αγγλοι με τους Αμερικανούς και τους Ευρωπαίους. Ο Τζόρτζ Μπους και άλλοι ηγέτες της Δύσης τηλεφώνησαν στον πρόεδρο της Κύπρου και τον απείλησαν για την «επόμενη μέρα». Ο «περίφημος» Πάσκοε, ένας εκ των εγκεφάλων της κατασκευής του φιλοτουρκικού σχεδίου Ανάν, μας είχε πει ότι «θα πέφτουν κεραμίδια» στα κεφάλια μας.

Παρόμοιες, όχι τις ίδιες, απειλές -διότι τώρα είναι πολύ «λάιτ»- δέχεται σήμερα ο Αλέξης Τσίπρας, ο οποίος το 2004 δεν έβλεπε τον κίνδυνο για την Κύπρο, αλλά και την Ελλάδα. Διότι όταν «καθαρίσουν» με την Κύπρο, οι Αττίλες της Τουρκίας θα ασχοληθούν με τη Θράκη και τα νησιά του Αιγαίου.

Οι συνεργάτες του σημερινού Πρωθυπουργού, είχαν «τυφλωθεί» από τους ροζ συντρόφους τους στο νησί και παρέσυραν ένα κομμάτι της Αριστεράς σε λάθος απόφαση και σε υποστήριξη των σχεδίων του ακροδεξιού διδύμου που κυβερνούσε την Αμερική. Δυστυχώς, και σήμερα κυριαρχούν στον ΣΥΡΙΖΑ οι δυνάμεις που μας ζητούσαν να υποταχθούμε στην Τουρκία. Θυμάμαι ότι λόγω της στάσης μου στο κυπριακό δημοψήφισμα, η εφημερίδα «Αυγή», την οποία τιμώ, έγραψε ένα άθλιο λίβελλο εναντίον μου. Η αμαρτία μου ήταν ότι διαφωνούσα με τους Αμερικανούς, τους υπόλοιπους ξένους και τους συντρόφους του ΣΥΡΙΖΑ, που υποστήριζαν με φανατισμό το «ναι» στο σχέδιο Ανάν.

Τα θυμήθηκα όλα αυτά με αφορμή το αυριανό δημοψήφισμα, καθώς άκουσα τους τότε «νενέκους» (του σχεδίου Ανάν) να μιλούν για εθνική αξιοπρέπεια και ανεξαρτησία, και για εκβιασμούς των ξένων ώστε να υποταχθεί ο ελληνικός λαός. Αυτές οι αλήθειες είναι μόνο συνθήματα γι’ αυτούς, αλλά εγώ ειλικρινά πιστεύω ότι πρέπει να ανακτήσει η χώρα την εθνική ανεξαρτησία και κυριαρχία, που έχασε το Μάιο του 2010, με την υπογραφή της κυβέρνησης του κ. Γιώργου Παπανδρέου.

Για το μνημόνιο και το «Ελληνικό Πρόγραμμα» έχω εκφράσει τις θέσεις μου και δεν τις αλλάζω. Ηταν το αποτέλεσμα των πράξεων των Ελλήνων πολιτικών. Αυτοί έφεραν τους δανειστές για να διαφεντεύουν τη χώρα, αυτοί κατέστρεψαν την πατρίδα μας. Τα υπόλοιπα είναι κουβέντες του καφενέ… Από εκεί και πέρα οι δανειστές εκμεταλλεύθηκαν την ανικανότητα των πολιτικών μας, επέβαλαν ένα αποικιοκρατικό πρόγραμμα και οδήγησαν τους πολίτες σε φτώχεια και εξαθλίωση. Οι ξένοι απλά ολοκλήρωσαν την καταστροφή, που προκάλεσε το δικό μας πολιτικό σύστημα.

Το 2004 η Κύπρος ήταν προετοιμασμένη να αντιμετωπίσει τις συνέπειες. Ηταν εξαιρετικά δύσκολες οι στιγμές, αλλά είχαμε αποφασίσει πως πρέπει να αντέξουμε. Θυμίζω ότι δεν είχαμε εναντίον μας μόνο τους ξένους, αλλά και αρκετούς Ελληνες πολιτικούς που συνεργάστηκαν με τους Αμερικανούς και τους Βρετανούς.

Ο πρωθυπουργός Τσίπρας ανακοίνωσε το δημοψήφισμα χωρίς την παραμικρή προετοιμασία και έθεσε λάθος ερώτημα. Το γνωρίζει και ο ίδιος. Το δημοψήφισμα δεν θα λύσει κανένα πρόβλημα της χώρας και του λαού. Αντίθετα θα αυξήσει τα προβλήματα, διότι οι δανειστές είναι στυγνοί και δεν θα υποχωρήσουν ούτε έναν πόντο από τις απαράδεκτες θέσεις τους, που οδηγούν μόνιμα σε αδιέξοδο.

Θεωρώ το δημοψήφισμα ως κίνηση διχασμού των πολιτών. Ο κ. Τσίπρας είναι «φρέσκος» πρωθυπουργός και έχει ακόμα τη λαϊκή εντολή, όπως δείχνουν οι δημοσκοπήσεις. Αρα μπορούσε να πάρει και αποφάσεις και να μη φορτώσει τις ευθύνες στον λαό.

Για να τελειώνουμε με αυτή την ιστορία: Το δημοψήφισμα ΕΠΡΕΠΕ να γίνει τον Απρίλιο ή τον Μάιο του 2010. Τότε έπρεπε να ζητηθεί η γνώμη των πολιτών. Από τη στιγμή που η χώρα οδηγήθηκε βάσει σχεδίου στο μνημόνιο, τα δημοψηφίσματα δεν αλλάζουν τίποτα πιά. Τα δανεικά είναι πολλά και δυστυχώς θα χρειαστούν και άλλα, τα οποία ΔΕΝ θα δώσουν ούτε οι Ρώσοι, ούτε οι Κινέζοι. Το κούρεμα είναι (μακρυνό και άπιαστο, θα έλεγα) όνειρο και η χώρα είναι βυθισμένη μέχρι τη μύτη στα χρέη. Το τελευταίο που χρειαζόταν η χώρα ήταν ο εθνικός διχασμός…

ΣΗΜΕΙΩΣΗ Ι: Το δημοψήφισμα στην Κύπρο ήταν κοινή απόφαση Ελληνοκυπρίων, Τουρκοκυπρίων και διαπραγματευτών του ΟΗΕ. Προήλθε από τη σοφή εισήγηση του Γλαύκου Κληρίδη να αποφασίσουν οι πολίτες για το μέλλον τους. Και αποφάσισαν ότι δεν επιθυμούσαν υποταγή στην Τουρκία. Αρα ο Τάσσος Παπαδόπουλος δεν μετέθεσε τις ευθύνες του στους πολίτες.

ΣΗΜΕΙΩΣΗ ΙΙ: Για να είμαι δίκαιος με τις πολιτικές δυνάμεις της Ελλάδας. Το ΚΚΕ και ο Αντώνης Σαμαράς τάχθηκαν με το ΟΧΙ από την αρχή. Πολλοί πολιτικοί της Ν.Δ. τάχθηκαν επίσης με το ΟΧΙ, αλλά αρκετοί υποστήριξαν το ΝΑΙ. Το ΠΑΣΟΚ του κ. Παπανδρέου και ο κ. Κώστας Σημίτης, επίσης μας ζήτησαν να αυτοκτονήσουμε -ο πρώτος συνεργάστηκε με τους Αμερικανούς για να μας επιβάλουν το φιλοτουρκικό σχέδιο. Ο ΣΥΡΙΖΑ στη συντριπτική του πλειοψηφία, εκτός της ομάδας του κ. Παναγιώτη Λαφαζάνη και του κ. Αλέξου Αλαβάνου, υποστήριξαν το αμερικανικό ρατσιστικό σχέδιο. Οι αυτοαποκαλούμενοι ηγέτες του ΝΑΙ στο αυριανό ελληνικό δημοψήφισμα, υποστήριξαν και το σχέδιο Ανάν. Ο κ. Κώστας Καραμανλής κράτησε μία ανεξάρτητη στάση, καθώς ήταν πρωθυπουργός μόνο λίγων εβδομάδων –κάποιοι την χαρακτήρισαν «μεσοβέζικη». Βεβαίως, ο καθένας έχει δικαίωμα να υποστηρίζει ότι του ζητά η καρδιά του. Σεβαστό…

WWW.MIGNATIOU.COM, WWW.ETHNOS.GR

Hellasjournal - Newsletter


%d bloggers like this: