Η Πατρίδα περνά τις πιό κρίσιμες στιγμές της…
ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ
Το παρακάτω κείμενο έγραψε ο συνάδελφος Δημήτρης Απόκης, πρώην ανταποκριτής στην Ουάσιγκτον, στον “τοίχο” του στο Facebook, απ’ όπου και το πήραμε:
Του Δημήτρη Γ. Απόκη
Αγαπητοί φίλοι,
Οι ώρες που περνάει η πατρίδα είναι ιστορικές και αποτελεί ανευθυνότητα για οποιονδήποτε έχει να συνεισφέρει στη δημόσια συζήτηση που βρίσκεται σε εξέλιξη να μην το κάνει . Να μην καταθέσει τη γνώμη του σε μια κρίσιμη στιγμή που η Ελλάδα οδηγείται σε ένα ψευδεπίγραφο Δημοψήφισμα του οποίου το αποτέλεσμα μπορεί να την οδηγήσει σε μια πραγματική τραγωδία ανεπανάληπτων διαστάσεων.
Δυστυχώς όπως όλα δείχνουν, δεν έχει γίνει ευρύτατα αντιληπτό το διακύβευμα ενώπιον του οποίου βρίσκεται η χώρα. Πολλοί συμπολίτες μας κινούνται βασιζόμενοι στην πλάνη, ότι δεν είναι δυνατόν να υπάρξει τραγωδία. Η Ευρώπη και οι αποκαλούμενοι Θεσμοί την τελευταία στιγμή θα κάνουν πίσω , γιατί θα φοβηθούν το κόστος. Ακόμη, πολλοί μέσα στην αμηχανία των κοσμογονικών, για τα δεδομένα της μεταπολιτευτικής Ελλάδας, εξελίξεων των τελευταίων ημερών συνεχίζουν να πιστεύουν ότι κάποιο αόρατο χέρι, όπως π.χ. ο Αμερικανικός Παράγοντας, θα κουνήσουν το μαγικό ραβδί και θα επανέλθει η ομαλότητα.
Πλανώνται όλοι οικτρά.
Είχα τη μεγάλη τύχη να περάσω 17 χρόνια της ζωής μου, εργαζόμενος στους προθαλάμους της εξουσίας και στις αίθουσες ενημέρωσης τύπου, της μοναδικής υπερδύναμης του κόσμου των Ηνωμένων Πολιτειών. Επίσης, είχα την απίστευτη τύχη να σπουδάσω στα πανεπιστήμια αυτής της μεγάλης χώρας.
Μπορεί να κάνω λάθος, αλλά πιστεύω ότι αυτή η περίοδος μου άνοιξε τα μάτια και μου έδωσε τη δυνατότητα, να αναλύω εξελίξεις και κρίσεις με μια ρεαλιστική ματιά, αποβάλλοντας από την εξίσωση το θυμικό.
Όσοι από εμάς είχαμε την τύχη να δούμε την χώρα μας ,την Ελλάδα, από το εξωτερικό γνωρίζουμε ότι είναι μια χώρα με βαθιά συστημικά προβλήματα. Μια χώρα η οποία παράγει ελάχιστα, εισάγει σχεδόν τα πάντα, και κυριαρχείται από ένα αδηφάγο δημόσιο τομέα.
Μοναδικά asset για αυτή τη βαθιά άρρωστη χώρα, η απίστευτη ομορφιά της, ο λαμπρός ήλιος της και η μοναδική στον πλανήτη πολιτιστική της κληρονομιά . Προτερήματα τα οποία της παρέχουν τη μοναδική βαριά βιομηχανία της , τον Τουρισμό.
Ο χειρισμός της διαπραγμάτευσης των τελευταίων μηνών με τους Θεσμούς, και κυρίως η απόφαση της κυβέρνησης να προχωρήσει σε Δημοψήφισμα την Κυριακή, με πραγματικό (όλα τα άλλα είναι αστειότητες) ερώτημα την παραμονή στην Ευρώπη και το Ευρώ, έχει φέρει την Ελλάδα στα πρόθυρα μιας ανείπωτης καταστροφής.
Μιλώντας με δεκάδες φίλους από το εξωτερικό, αλλά και σοβαρούς επιχειρηματίες και πρόσωπα με βαθιά πείρα στο εσωτερικό, αντιλαμβάνομαι ότι η κατάσταση είναι τόσο κρίσιμη που ακόμη και εμένα τον γενικά απαισιόδοξο για τις εξελίξεις με ξεπερνάει.
Διοχετεύουν μια πλασματική εικόνα ότι η Ευρώπη και κυρίως το Ευρώ θα γονατίσει από τις επιπτώσεις του κλεισίματος των Τραπεζών και την επιβολή ελέγχου κεφαλαίων στην Ελλάδα.
Τα δεδομένα αποδεικνύουν ότι η οποιαδήποτε ζημιά για το Ευρώ είναι μικρή και όχι ικανή να προκαλέσει πανικό στις ευρωπαϊκές πρωτεύουσες και τα κέντρα εξελίξεων. Στις Βρυξέλλες και στο Βερολίνο, έχουν προετοιμασθεί επαρκώς για να αντιμετωπίσουν αλλόφρονες αυτοκτονικές τάσεις.
Όσοι πιστεύουν ότι οι Τράπεζες θα ανοίξουν σύντομα εάν δεν επικρατήσει σύνεση, κάνουν μεγάλο λάθος.
Τα ταμεία έχουν αδειάσει και είναι αμφίβολο εάν τα χρήματα που υπάρχουν φτάνουν, ακόμη και με το όριο των 60 Ευρώ στις αναλήψεις, μέχρι την Κυριακή του Δημοψηφίσματος.
Οι επιχειρήσεις αρχίζουν να έχουν σημαντικό πρόβλημα στις προμήθειες τους , πως θα συνεχίσουν να πληρώνουν όταν το χρηματοπιστωτικό σύστημα είναι ουσιαστικά νεκρό. Η αγορά έχει πεθάνει.
Να μην μιλήσουμε για μισθούς και συντάξεις. Το ότι θα συνεχίσουν να καταβάλλονται αποτελεί ανέκδοτο. Πολύ σύντομα είναι πολύ πιθανό να βρεθούμε στη δύσκολη θέση να καλύψουμε μισθολογικές και όχι μόνο υποχρεώσεις με τα γνωστά IOU (κάνει να λαμβάνεις). Το κούρεμα καταθέσεων επίσης μπορεί να βρίσκεται στην επόμενη γωνία.
Όσο για το πλήγμα στον τουρισμό, οι ταξιδιωτικές οδηγίες και η εικόνα που περνούν σε καθημερινή βάση πλέον τα διεθνή μέσα μαζικής ενημέρωσης, είναι μεγάλο.
Ακόμη πιο ανησυχητικό είναι το γεγονός να ακούει κανείς τον Υπουργό Εξωτερικών να απειλεί με βέτο την ΕΕ. Το κενό περιεχομένου φλερτ με την Ρωσία, όχι μόνο δεν αποδίδει τίποτα αλλά δημιουργεί πρόβλημα. Μια προσεκτική ανάγνωση των χθεσινοβραδινών δηλώσεων του Εκπροσώπου του Λευκού Οίκου, αποδεικνύει ότι παρά τα αντιθέτου λεγόμενα, από άσχετους με την εξωτερική πολιτική των ΗΠΑ, η Ουάσινγκτον δεν βάζει ούτε πρόκειται να βάλει ουσιαστική πλάτη.
Στα Βαλκάνια η κατάσταση βράζει υπόγεια. Κοσσυφοπέδιο, Σερβία, Σκόπια, κλπ.
Το Ισραήλ διεξάγει μυστικές συνομιλίες για επαναπροσέγγιση με την Άγκυρα, κλείνοντας το παράθυρο ευκαιρίας που είχαμε με την ισχυρή διεθνώς, φίλη χώρα του Ισραήλ.
Από άκρη σε άκρη της Ευρώπης, η Ελλάδα μια χώρα που παραδοσιακά διακρίνονταν για το προσόν να έχει πολλούς φίλους, βρίσκεται κυριολεκτικά απομονωμένη. Η μια πίσω από την άλλη, δηλώσεις ευρωπαίων ηγετών το αποδεικνύουν.
Και τέλος, το σημαντικότερο από όλα. Το διχαστικό κλίμα το οποίο τα τελευταία εικοσιτετράωρα προωθείται στο εσωτερικό της χώρας. Η προσπάθεια δαιμονοποίησης των υποστηρικτών του ΝΑΙ στην Ευρωπαϊκή προοπτική της χώρας, είναι όχι μόνο επικίνδυνη αλλά και απαράδεκτη.
Το μόνο που δεν χρειάζεται αυτή τη στιγμή η χώρα είναι πρακτικές διχασμού και δημιουργία εμφυλιοπολεμικού κλίματος. Είμαστε όλοι Έλληνες και όλοι πονάμε την πατρίδα μας. Πιστεύουμε στη Δημοκρατία , την οποία δημιούργησαν οι προγονοί μας και την κληροδότησαν στην υπόλοιπη ανθρωπότητα. Έχουμε διαφορετικές απόψεις, που συνήθως τις εκφράζουμε με πάθος. Αλλά σε μια κρίσιμη φάση , όπως αυτή που διανύουμε τώρα, είναι σφάλμα ολέθριο να μας κυριεύσει το θυμικό και ο εγωισμός.
Με ομοψυχία και ενωμένοι ας εκφράσουμε την άποψη μας, αλλά ας μην σφαχτούμε. Στο τέλος, εάν αυτό γίνει, μόνο εμείς και ιδιαίτερα η Ελλάδα θα χάσει.
Τώρα, όσο αφορά το κρίσιμο ερώτημα, η άποψή μου είναι ότι την Κυριακή πρέπει να στηρίξουμε το ΝΑΙ στην Ευρώπη. Οτιδήποτε άλλο βάζει δυναμίτη στα θεμέλια και στο μέλλον της χώρας. Σέβομαι την αντίθετη άποψη, αλλά δικαιούμαι να τη θεωρώ ολέθρια για τον τόπο.
Η χώρα είναι παντελώς απομονωμένη, με έντονα σύννεφα να μαζεύονται γύρω της. Η οικονομία είναι πλήρως γονατισμένη και τα συστατικά μιας Perfect Storm (Απόλυτης Θύελλας) είναι ξεκάθαρα.
Συμπερασματικά λοιπόν, η υπερψήφιση του ΝΑΙ την Κυριακή είναι μονόδρομος για την επιβίωση της χώρας. Από Δευτέρα μετά από ένα ξεκάθαρο ΝΑΙ στην Ευρώπη και το Ευρώ, μια κυβέρνηση εθνικής ενότητας μπορεί να διαπραγματευτεί την επάνοδο της χώρας πάνω στις ράγες, αποτρέποντας βίαιο εκτροχιασμό. Μια κυβέρνηση που θα δεσμευτεί αμετάκλητα σε ένα οδικό χάρτη σε βάθος μεταρρυθμίσεων στο κράτος , βασισμένων στην αξιοκρατία και τα πραγματικά προσόντα. Θέτοντας στο περιθώριο το πελατειακό κράτος και την επιβράβευση της ανικανότητας.
Κανείς δεν έχει το αλάθητο, αλλά αυτό πιστεύω και θεωρώ με την όποια εμπειρία διαθέτω, υποχρέωσή μου σε αυτή την κρίσιμη στιγμή για τη χώρα να το καταθέσω. Η σιωπή τέτοιες ώρες είναι ατόπημα.
ΝΑΙ στην Ευρώπη γιατί η Ελλάδα είναι η Ευρώπη.