Χριστίνα Ματθαίου: «Σπάστε τους φόβους σας και ζήστε. Η δύναμη δεν έχει όρια”…
Της ΕΛΛΗΣ ΑΥΞΕΝΤΙΟΥ
Πολλοί είναι οι άνθρωποι εκείνοι, που προσπαθούν να καλύψουν το συναισθηματικό και επικοινωνιακό κενό τους, καταφεύγοντας στο φαγητό. Τρώνε πάρα πολύ γρήγορα , η τροφή είναι σχεδόν αμάσητη, τρώνε έως ότου αισθανθούν δυσάρεστα, καταναλώνουν μεγάλες ποσότητες φαγητού ενώ δεν υπάρχει φυσική πείνα.
Τρώνε μόνο λόγω αμηχανίας και εκδηλώνουν συναισθήματα θλίψης, ντροπής κι ενοχής μετά το επεισόδιο. Νοιώθουν αδυναμία ή φόβο, μειώνουν αρκετά την κοινωνική τους ζωή και απομονώνονται. Οι άνθρωποι που, ταλαιπωρούνται από διατροφικές διαταραχές, υπερφαγία – παχυσαρκία συγκεκριμένα, τρώνε προκειμένου να καλύψουν το συναισθηματικό τους κενό και να μειώσουν το στρες και την πίεση που νοιώθουν. Το φαγητό εξάλλου , ενεργεί ως αγχολυτικό την ώρα που το καταναλώνεις, ασχέτως αν μετά αφήνει τα σημάδια του , εσωτερικά και εξωτερικά.
Η προπονήτρια – δημιουργός της τέχνης του weight fight Χριστίνα Ματθαίου, εξηγεί πως ο φόβος μας κρύβεται πίσω από τις διατροφικές διαταραχές, υπερφαγία – παχυσαρκία συγκεκριμένα. «Και τι είναι ο φόβος; Μια επινόηση του μυαλού. Η επιθυμία μας όμως και η θέληση για ζωή, είναι πιο ισχυρή απ’ ότιδήποτε. Αυτό λέω και στα «παιδιά μου», «σπάστε τους φόβους σας και ζήστε. Μπορείτε. Η δύναμη δεν έχει όρια. Δεν έχει σύνορα.
Θυμάμαι τα λόγια του αθλητή μου, του Κώστα, όταν είχε χάσει 37 κιλά. Σήμερα κατάφερα να παίξω με τα παιδιά μου. Δε λαχάνιασα. Δεν κουράστηκα. Δεν απογοητεύτηκα όπως στο παρελθόν. Μπορώ πλέον να κάνω τα απλά τα καθημερινά, τα δεδομένα. Μπορώ να σκύψω, να δέσω τα κορδόνια μου και να ντυθώ χωρίς βοήθεια.
Η Μαίρη κατάφερε να χάσει ήδη 54 κιλά. Βρήκε την αυτοπεποίθηση της. Την αίσθηση του χιούμορ της που είχε χάσει. Βγαίνει πάλι έξω με τους φίλους της χωρίς να ντρέπεται για την εμφάνιση της. Ξέρεις, ιδιαίτερα οι νέες γυναίκες, υποφέρουν από χαμηλή αυτοεκτίμηση και αισθήματα απόρριψης και ενοχής. «Αστειεύομαι και γελάω, μου εκμυστηρεύεται χωρίς να νοιώθω ότι με κοροϊδεύουν. Αισθάνομαι πλέον γυναίκα και νοιώθω ότι μπορώ να καταφέρω τα πάντα.
Η Κλεοπάτρα από την άλλη, μητέρα τριών παιδιών, εξηγεί πως από τη μέρα που ξεκίνησε τη μέθοδο του weight fight, αισθάνεται πιο χαρούμενη, πιο υγιής, με απίστευτη ενέργεια. Δεν παίζω πια κρυφτό με τους καθρέφτες και το σώμα μου, αντιθέτως, μου αρέσει κιόλας. Από τη στιγμή, που κατάφερα και βγήκα νικήτρια από τη μάχη των κιλών, θεωρώ πως μπορώ να πολεμήσω πολλά ακόμα κι αυτά που θεωρούσα ανίκητα.
Η απώλεια των κιλών είναι ένας δύσκολος αλλά ένας εφικτός στόχος. Το κλειδί κρύβεται στο να καταφέρεις να μετατρέψεις το προσωπικό σου σκοτάδι σε φως. Να μην πάψεις να χαμογελάς και να ονειρεύεσαι. Να συνεχίζεις, να προσπαθείς ακόμη και τις στιγμές που φοβάσαι πως θ’ αποτύχεις. Δεν πνίγεσαι, αν πέσεις στο ποτάμι, αλλά αν παραμείνεις βυθισμένος σ’ αυτό.
Πολλοί με ρωτάνε τί διαφορά έχει το weight fight από κάποιο άλλο είδος άθλησης… Η διαφορά μας λοιπόν, είναι πως είμαστε μια μεγάλη οικογένεια. Μπορεί ο ένας ν΄ ακουμπάει στον ώμο του άλλου. Και ο πρώτος στόχος που προσπαθώ να επιτεύξω, είναι να τονώσω την αυτοπεποίθηση των «παιδιών» μου – αθλητών μου. Να μην ντρέπονται για τις όποιες σωματικές τους ατέλειες, να αποδεχτούν τον εαυτό τους, και με αποφασιστικότητα δύναμη και στήριξη να ενδώσουν στις αλλαγές. Άλλωστε, τίποτα στη ζωή δεν επιτυγχάνεται δια μαγείας, απαιτείται δύναμη, θέληση, πάθος, απόφαση και συνεχής υπομονή και επιμονή…
Στην παρέα του weight fight, μπορεί να μπει όποιος θέλει. Δεν υπάρχουν στεγανά, ούτε διακρίσεις, ούτε διαφορετικότητες, ΕΙΜΑΣΤΕ όλοι ίδιοι. Στη δική μας αθλητική παρέα μοιραζόμαστε εκτός από ασκήσεις, τις έννοιες μας, τα προβλήματα μας, αυτοσαρκαζόμαστε… Πολεμάμε τα κιλά χωρίς να χάνουμε τη διάθεση μας, γραμμώνουμε το σώμα μας, «χαϊδεύουμε» τις ατέλειες μας ακολουθώντας το πρόγραμμα του weight fight, με απόλυτη εμπιστοσύνη για το ιδανικό αποτέλεσμα…
Το weight fight λοιπόν, είναι ένας συνδυασμός αερόβιας άσκησης και πολεμικών τεχνών. Μεταξύ των άλλων που προσφέρει, ενισχύει και την υγεία του αθλητή, τη γνώση για το ποιος είναι και σ΄αυτό που επιθυμεί να γίνει, τονώνοντας το συναισθηματικό και ψυχικό του κόσμο, αφυπνίζοντας τη διάθεση για μια δεύτερη ευκαιρία στη ζωή…
Παρακολουθώντας το πριν και το μετά των αθλητών μου, διαπιστώνω πως μαζί ζούμε στιγμές ευτυχίας και αυτή είναι και η ικανοποίηση μου… Αφού η εμπειρία μου , μου δίδαξε πως η ευτυχία είναι μια σκάλα που δεν μπορείς να τη σηκώσεις με τα χέρια στις τσέπες…
Και ναι, οι φόβοι μας και οι αδυναμίες μας δεν είναι παντοτινοί…. Γιατί η ζωή ξεκινάει όταν πάψεις να φοβάσαι κι ίσως εκεί που φοβάσαι να πας, να βρίσκονται όλα όσα ψάχνεις…