Πρωθυπουργοί, υπουργοί Οικονομικών και πολιτικοί που ψήφιζαν τους νόμους ευθύνονται για το Μνημόνιο




Του ΜΙΧΑΛΗ ΙΓΝΑΤΙΟΥ

Χθες, «γιορτάσαμε» την πέμπτη «επέτειο» από τη “διάσωση” της χώρας και την υπαγωγή της στο Μνημόνιο. Πόσοι άραγε θυμούνται ότι την Κυριακή 9 Μαϊου του 2010, μας ανακοίνωσαν τη «σωτηρία» μας με την παροχή ενός υπέρογκου δανείου ύψους 110 δις ευρώ, η οποία δεν ήταν τελικά σωτηρία αλλά δρόμος προς την καταστροφή;

Εκείνη την ημέρα δημιουργήθηκε ένας σκληρός και χωρίς ευαισθησίες μηχανισμός, που επέβαλαν οι εταίροι και φίλοι Ευρωπαίοι, μετά από την απόφαση του τότε πρωθυπουργού Γιώργου Παπανδρέου να οδηγήσει την Ελλάδα στους «Θεσμούς» επειδή φοβήθηκε να αναλάβει το πολιτικό κόστος και να πάρει τα αναγκαία μέτρα, τα οποία απαιτούσαν οι δύσκολες περιστάσεις της ελληνικής οικονομίας.

Βεβαίως, για να είμαστε δίκαιοι και με σεβασμό στην αλήθεια και τη δεοντολογία, ο κ. Παπανδρέου παρέλαβε μία δεινοπαθούσα οικονομία από τον Κώστα Καραμανλή. Ο τελευταίος, φοβούμενος την ανατροπή του από μερικούς βουλευτές του, που τον απειλούσαν πως θα καταψηφίσουν τα μέτρα στη Βουλή, δειλίασε ενώ είχε αποφασίσει τη σύγκρουση. Είναι στα ελαφρυντικά του βεβαίως ότι προσκάλεσε στο Μαξίμου τον κ. Παπανδρέου, στον οποίο είπε όλη την αλήθεια, και του ζήτησε να συμπορευθούν μαζί. Ο τότε πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ, άλλα έλεγε στους Αμερικανούς, άλλα στον κ. Καραμανλή και όταν βρισκόταν στο πεζοδρόμιο με τους συνδικαλιστές ξεσάλωνε… Με δεδομένη την “αμερικανική παιδεία” του ήταν περίεργος ο δεσμός του με την κρατικοδίατη ηγεσία των συνδικαλιστών, που ανήκαν στο ΠΑΣΟΚ. Εδειχνε να τους τρέμει…

Κατά τη γνώμη μου, η τραγωδία της οικονομίας και η πορεία προς την καταστροφή, ξεκίνησε από το 2000 όταν ο τότε πρωθυπουργός Κώστας Σημίτης ομιλούσε στους ιθαγενείς ως η χώρα μας να είχε ανεξάντλητα αποθέματα πετρελαίου και φυσικού αερίου. «Μεθυσμένος» από την εισδοχή της Ελλάδας στη ζώνη του ευρώ, για την οποία χρησιμοποιήθηκαν ψεύτικα στοιχεία, ισχυριζόταν πως η οικονομία …πετούσε. Δεν έλεγε την αλήθεια, όπως δεν είπαν την αλήθεια όσοι ακολούθησαν. Η δήθεν καλή κατάσταση της οικονομίας ήταν μία μεγάλη πολιτική, και όχι μόνο, απάτη.

Οι μέρες που διανύουμε είναι κρίσιμες, αλλά και επικίνδυνες. Με τα σημερινά δεδομένα –και δεν κινδυνολογώ- οδηγούμαστε ομαδικά στο γκρεμό. Συνολικά, το πολιτικό προσωπικό της χώρας δρα και αντιδρά ως η Ελλάδα και ο λαός της να έχουν επιλύσει όλα τα προβλήματα. Συμβαίνει ακριβώς το αντίθετο. Οι δανειστές έχουν καταστήσει υποχείριο τους την πατρίδα μας και δεν πρόκειται να μας επιτρέψουν να πάρουμε ανάσα. Αυτή τη μέρα, πέντε χρόνια από την επιβολή του Μνημονίου και παράδοσης μέρους της κυριαρχίας στους δανειστές, δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι οι πολιτικοί είναι αυτοί που οδήγησαν την Ελλάδα στην καταστροφή.

Hellasjournal - Newsletter


%d bloggers like this: