Η κάθαρση και το Κυπριακό: Για να υπάρξει συμφωνία και να είναι στερεή
ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ
Του Κώστα Βενιζέλου
Η οικονομική χρεοκοπία αντιμετωπίζεται ακόμη και με δανεικά. Η οικονομική κρίση αντιπαλεύεται φτάνει να έχεις μπούσουλα και να μην αποδεχθείς πως για να σωθείς πρέπει η χώρα να μετατραπεί σε αποικία χρέους.
Η κρίση των θεσμών για να μπορέσει να ξεπεραστεί πρέπει να υπάρξουν ανατροπές και κάθαρση. Και η κάθαρση δεν σημαίνει μόνο να φυλακίζονται όσοι εμπλέκονται σε ατασθαλίες( αυτό πρέπει να γίνει και σύντομα), αλλά παράλληλα θα πρέπει να τεθούν εκτός του συστήματος, όσοι βρίσκονται στο μεγάλο κάδρο που δείχνει τους ενόχους. Όσοι βρίσκονται στο μεγάλο κάδρο και ήταν πρωταγωνιστές στο παιχνίδι της διαπλοκής και των υπόγειων συναλλαγών, των σκοτεινών καναλιών της διαδρομής του βρόμικου χρήματος πρέπει να εκτεθούν και να τιμωρηθούν. Η κοινωνία πρέπει να τους θέσει εκτός, να τους απομονώσει, να τους στείλει στο απομονωτήριο.
Όσο εκκρεμούν, για παράδειγμα, οι υποθέσεις για την οικονομία, τις τράπεζες, την Focus, συντηρείται και η απαξίωση, που μεγαλώνει καθημερινά με τις νέες αποκαλύψεις που βγαίνουν στη δημοσιότητα. Όσο συνεχίζεται η αργόστροφη εξέταση των υποθέσεων, τόσο θα χάνεται η εμπιστοσύνη έναντι των θεσμών. Είναι προφανές πως για τα όσα συνέβησαν στην οικονομία κάποιοι φταίνε και πρέπει να πληρώσουν. Και δεν είναι όλα «λάθος εκτίμηση», δεν οφείλονται σε παραλείψεις και «ανθρώπινα λάθη» ( όπως τους Κύπριους διαιτητές). Κάποιοι κέρδισαν προς ίδιον όφελος αφήνοντας την οικονομία να καταρρέει. Στοίβαζαν δικά τους χρήματα, εκθέτοντας σε κινδύνους την οικονομία, τη χώρα. Τι θα γίνει με τον πολύκροτη υπόθεση της Focus; Έχουν εντοπιστεί οι διαδρομές του χρήματος; Η παραδοχή είναι μαγκιά, η προσπάθεια συγκάλυψης επιβεβαιώνει πως η ιδεολογία της αρπαχτής είναι κυρίαρχη και πως τα υπόλοιπα είναι μόνο προϊόν προς πώληση σε αφελείς οπαδούς, που φανατίζονται τσάμπα.
Αυτό το σκηνικό, που είναι φτιαγμένο χωρίς πάτο, δημιουργεί κλιμάκωση της κρίσης, που βαθαίνει τραβώντας προς τα κάτω όλους.
Και μέσα σε όλα αυτά, βρισκόμαστε ενώπιον μιας νέας αρχής για το Κυπριακό. Πώς θα συζητούνται θέματα που αφορούν το μέλλον της χώρας όταν στο εσωτερικό κυριαρχούν οι στρεβλώσεις και τα σκάνδαλα; Ποιος θα πείσει ποιον για το πακέτο που θα σερβιριστεί στο τέλος ως «η λύση του Κυπριακού»; Το Κυπριακό δεν είναι απομονωμένο και εκτός του ευρύτερου κοινωνικού γίγνεσθαι. Άλλωστε πέραν από το γεγονός ότι είναι ένα ζήτημα εθνικής επιβίωσης έχει και την κοινωνική του διάσταση. Είναι ένα ζήτημα το οποίο αντιμετωπίζεται ως ένα θέμα γύρω από το οποίο αναπτύσσονται δυνάμεις, συμφέροντα, κοινωνικές κι άλλες πραγματικότητες.
Συνεπώς, για να μην μας περικυκλώσει η γραφικότητα και υποστηρίξουμε, μέσα στον άκρατο ενθουσιασμό των ημερών, ότι η λύση του Κυπριακού θα…καθαρίσει και το στάβλο του Αυγεία, θα πρέπει να γίνει αμέσως η κάθαρση. Για να μπορεί να σταθεί- σε στερεή βάση και από την κοινωνία και μια συμφωνία στο Κυπριακό (όχι η όποια λύση που θέλουν οι υπερβάλλοντες και αιθεροβάμονες). Και τούτο δεν χρειάζεται χρόνο. Αποφασιστικότητα χρειάζεται.