Η αγελάδα του γείτονα και ο Γιάνης Βαρουφάκης




Του ΝΙΚΟΥ ΜΕΛΕΤΗ

Ποιος αμφισβήτησε ότι έχουμε μια κυβέρνηση με αριστερές πολιτικές; Μια κυβέρνηση που αποκαθιστά την κοινωνική δικαιοσύνη; Που κάνει τα πρώτα σοσιαλιστικά βήματα…

Πρωτοπόρος ο Γιάνης Βαρουφάκης.

Σκέφθηκε ότι αφού δεν μπορεί να μοιράσει αυξήσεις σε πολλούς και φτωχούς, αρκούν οι περικοπές σε ελάχιστους μεν, καλοπληρωμένους δε. Ενώ οι άλλοι έλειπαν στη Ρίγα, έκανε το βήμα. Ενα από αυτά που βάζουν την αριστερή σφραγίδα στο κυβερνητικό έργο. Χτύπησε τους ακριβοπληρωμένους «μανδαρίνους» του ΤΧΣ. Και ανακοίνωσε ότι περικόπτει τους μισθούς τους κατά 40% με μια εξοικονόμηση για το κράτος 300 χιλιάδων ευρώ ετησίως.

Σε μια περίοδο που τα εισοδήματα των εργαζομένων έχουν συρρικνωθεί, οι συγκεκριμένες αμοιβές «αποτελούν πρόκληση για το σύνολο της ελληνικής κοινωνίας», ανέφερε η ανακοίνωση του κ. Βαρουφάκη.

Βεβαίως μετά ο ίδιος ο υπουργός παραδέχεται ότι δεν έχει τέτοια εξουσία εάν δεν του δώσει το ΟΚ ο πρόεδρος του Euroworking Group ο γνωστός κ. Βίζερ. Αλλά και εκεί είχε έτοιμη την απάντηση. «Δεν θα μας πουν όχι αυτοί που δεν θέλουν την αναστολή των μειώσεων στις επικουρικές συντάξεις και της αύξησης του κατωτάτου μισθού», είπε ο κ. Βαρουφάκης και τους τέλειωσε.

Κάποιος θα μπορούσε να κατηγορήσει τον υπουργό για λαϊκισμό. Οτι κάνει εξαγγελίες θορυβώδεις για να καλύψει το προφανές υπαρξιακό πρόβλημα που αντιμετωπίζει ως μέλος της κυβέρνησης και ως πρώην κορυφαίος διαπραγματευτής.

Διαφορετικά θα είχε ενδιαφέρον την ίδια στιγμή να πει ο κ. Βαρουφάκης πόσο στοίχισε στη χώρα η παράταση της αβεβαιότητας στην οποία ο ίδιος συνέβαλε αποφασιστικά, πόσο στοιχίζει ο διορισμός εκατοντάδων συμβούλων και παρασυμβούλων στον κρατικό μηχανισμό. Να πει στους πολίτες πόσα χρήματα δαπανήθηκαν από τη Βουλή για τα άτοκα δάνεια στους βουλευτές, τα πολυέξοδα ταξίδια των αποστολών της Βουλής στο εξωτερικό που πραγματικά προκαλούν όταν την ίδια ώρα ο πρωθυπουργός μετακινείται με εμπορικές πτήσεις και με τη μικρότερη δυνατή συνοδεία. Ολα αυτά είναι λαϊκισμός όμως.

Ενώ μια μείωση 4% ή 5% σε μισθούς και συντάξεις θα μας φανεί σαν ευλογία Θεού μπροστά στο κούρεμα του 40% των μισθών του ΤΧΣ. Εάν δώσει την άδεια ο Βίζερ φυσικά. Αλλά η ικανοποίηση από το να βλέπεις την αγελάδα του γείτονα να ψοφά θα έχει μείνει…

Αυτά όμως δεν είναι λαϊκισμός, ίσως είναι είναι ο νέου τύπου σοσιαλισμός.

[email protected]

Hellasjournal - Newsletter


%d bloggers like this: