HP: Η Συρία είναι το νέο Αφγανιστάν στη Μεσόγειο και η αποτυχία της εξωτερικής πολιτικής της Τουρκίας
ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ
Στη συμμαχία Τουρκίας-Σαουδικής Αραβίας για την ανατροπή του καθεστώτος Άσσαντ στη Συρία, αλλά και στην αποτυχία εν γένει της τουρκικής εξωτερικής πολιτικής στην περιοχή, που οδηγηθεί στη μετατροπή της Συρίας σε ένα νέο Αφγανιστά στις μεσογειακές ακτές, αναφέρεται άρθρο γνώμης του Behlül Özkan, βοηθού καθηγητή στο Πανεπιστήμιο του Μαρμαρά, στην HUFFINGTON POST με τίτλο «America, Turkey and Saudi Arabia Are Pouring Fuel on the Fire in Syria».
Όπως επισημαίνεται, μεταξύ άλλων, για να γίνει κατανοητή η συμμαχία Τουρκίας-Σαουδικής Αραβίας θα πρέπει να ανατρέξουμε στο 2011, όπου εν μέσω της Αραβικής Άνοιξης ο Ερντογάν πόνταρε στην ανατροπή δικτατόρων , όπως του Άσσαντ, του Καντάφι, του Μουμπάρακ και άλλων θεωρώντας ότι η Μουσουλμανική Αδελφότητα θα αναλάμβανε την εξουσία σε ολόκληρη τη Μέση Ανατολή. Πρόκειται για την «Ισλαμική Τάξη» που ονειρεύονταν ο Ερντογάν και οι σύντροφοί του, της οποία θα ηγούντο η Τουρκία.
Το συριακό ωστόσο εγχείρημα του Ερντογάν, το πιο φιλόδοξο στα 90 χρόνια της Τουρκικής Δημοκρατίας, αποδείχθηκε καταστροφικό για την εξωτερική πολιτική της Τουρκίας. Ο Ερντογάν, έχοντας από την αρχή την πρόθεση να ανατρέψει τον Άσσαντ, είναι ένας από τους υπεύθυνους για τον σημερινό όλεθρο της Συρίας, μαζί με τη Σαουδική Αραβία, το Κατάρ και τις ΗΠΑ. Τον Μάρτιο του 2013 δημοσίευμα των New York Times ανέφερε ότι πραγματοποιήθηκαν 120 πτήσεις με πολεμοφόδια από το Κατάρ και τη Σαουδική Αραβία προς την Τουρκία έχοντας ως τελικό προορισμό τους επαναστάτες της Συρίας. Σύμφωνα με πληροφορίες τα πολεμοφόδια μεταφέρθηκαν στη Συρία μέσω της τουρκικής ΜΙΤ.
Από το 2012 η πόλη Άδανα κατέστη το νευραλγικό κέντρο για την παροχή βοήθειας στους Σύρους αντάρτες και το οποίο στελεχώθηκε από πράκτορες του Κατάρ, της Σαουδικής Αραβίας και των ΗΠΑ. Η αμερικανική στήριξη προς του αντάρτες της συριακής αντιπολίτευσης δεν αποτελεί μυστικό. Τον Μάιο του 2012 ο αρχηγός της πολεμικής αεροπορίας των ΗΠΑ, Philip Breedlove, επισκέφθηκε την Τουρκία και ένα κέντρο εκπαίδευσης στην πόλη Kırşehir, κοντά στην Άγκυρα, το οποίο δημιουργήθηκε πρόσφατα για την εκπαίδευση των Σύρων επαναστατών. Εκεί υπό την εποπτεία των ΗΠΑ και της Τουρκίας θα εκπαιδευτούν 15.000 Σύροι μαχητές τα επόμενα τρία χρόνια.
Όπως επισημαίνεται, ωστόσο, η εξωτερική πολιτική της Τουρκίας δεν απέτυχε μόνο στη Συρία, αλλά και σε ολόκληρη τη Μέση Ανατολή, καθώς δεν διαθέτει πλέον πρέσβεις σε πέντε χώρες της περιοχής, τη Συρία, την Αίγυπτο, το Ισραήλ, την Υεμένη και τη Λιβύη. Το 2010 η κρίση του Mavi Marmara με το Ισραήλ αποτέλεσε την πρώτη ένδειξη των διπλωματικών δυσχερειών της Τουρκίας, ενώ ακολούθησε δύο χρόνια αργότερα η πτώση ενός τουρκικού καταδιωκτικού αεροπλάνου στη Συρία. Μόλις αυτή την εβδομάδα η Λιβύη βομβάρδισε τουρκικό εμπορικό πλοίο στα ανοιχτά του Tobruk.
Λιγότερο τραγική αλλά σημαντική εξέλιξη αποτελεί η εξαίρεση της Τουρκίας από την νέα εταιρική σχέση Αιγύπτου, Ελλάδας και Κύπρου για την εκμετάλλευση του φυσικού αερίου στην Αν. Μεσόγειο. Την ώρα που η Τουρκία καθίσταται ολοένα πιο απομονωμένη στη Μέση Ανατολή η Σαουδική Αραβία παραμένει ο μόνη της πραγματική σύμμαχος. Στη συμμαχία αυτή ωστόσο είναι η Σαουδική Αραβία που θέτει τους κανόνες και όχι η Τουρκία.
Εξαιτίας της αποτυχίας της εξαιρετικά φιλόδοξης εξωτερικής της πολιτικής η Τουρκία δεν είχε άλλη επιλογή από το να ενταχθεί στην ευρύτερη σουνιτική συμμαχία υπό την ηγεσία της Σαουδικής Αραβίας, και με δεδομένο κυρίως την ανάγκη των σαουδαραβικών και άλλων κεφαλαίων από τις χώρες του Κόλπου για την ενίσχυση της κλονιζόμενης οικονομίας της.
Τέσσερα χρόνια πριν η Τουρκία προσπάθησε να θέσει τους κανόνες της στη Μέση Ανατολή, ενώ τώρα καταλαμβάνει τη δεύτερη θέση πίσω από τη Σαουδική Αραβία. Σήμερα υπάρχουν δύο εκατομμύρια Σύροι πρόσφυγες στην Τουρκία, ένα μεγάλο μέρος των εδαφών κατά μήκος των συνόρων με τη Συρία βρίσκεται υπό τον έλεγχο του ISIS, ενώ εξτρεμιστικές ισλαμικές οργανώσεις συγκεντρώνουν νεοσύλλεκτους από όλο τον κόσμο συμπεριλαμβανομένης της Τουρκίας για τον συνεχιζόμενο πόλεμο στη Συρία.
Τον Ιούνιο του 2014 το τουρκικό Προξενείο στη Μοσούλη δέχθηκε επίθεση από τον ISIS, ενώ απήχθησαν ως όμηροι 49 Τούρκοι πολίτες, κυρίως διπλωμάτες, οι οποίοι απελευθερώθηκαν μετά από μια μυστική συμφωνία με την τουρκική κυβέρνηση. Μετά από τέσσερα χρόνια όλες οι προβλέψεις του Ερντογάν σχετικά με τη Μέση Ανατολή αποδεικνύονται εσφαλμένες. Σύμφωνα με τη στρατηγική του η απομάκρυνση του Άσσαντ θα έσωζε τον ίδιο και τη χώρα. Το δεδομένο όμως της ολέθριας κατάστασης στο Ιράκ μετά την ανατροπή του Σαντάμ και της Λιβύης μετά την ανατροπή του Καντάφι κανείς δεν μπορεί να φανταστεί την εικόνα της μετά Άσσαντ εποχής στη Συρία.
Κατά τη διάρκεια της δεκαετίας του’80 το Πακιστάν, η Σαουδική Αραβία και οι ΗΠΑ εξόπλισαν χιλιάδες ξένους Τζιχαντιστές, τους Μουτζαχεντίν, που συνέρρεαν στο Αφγανιστάν για να πολεμήσουν κατά της Σοβιετικής Ένωσης. Ο Ρήγκαν μάλιστα συναντήθηκε με μια ομάδα ηγετικών στελεχών τους στον Λευκό Οίκο το 1983. Μόλις δύο δεκαετίες αργότερα ωστόσο κατέστη σαφές ότι οι ΗΠΑ έπαιζαν ένα επικίνδυνο παιχνίδι στηρίζοντας τους «μαχητές της ελευθερίας».
Δυστυχώς το ίδιο σενάριο επαναλαμβάνεται στη Συρία με την Τουρκία να αναλαμβάνει τον ρόλο του Πακιστάν. Οι ΗΠΑ, η Τουρκία και η Σαουδική Αραβία δημιούργησαν στην πραγματικότητα ένα νέο Αφγανιστάν στις ακτές της Μεσογείου και αντί να προσπαθήσουν να σβήσουν την πυρκαγιά στη Συρία συνεχίζουν να ρίχνουν και άλλο λάδι στη φωτιά.
http://www.huffingtonpost.com/behlal-azkan/america-turkey-saudi-arabia-syria_b_7278586.html