Του Πανίκου Παναγιώτου – www.philenews.com
Αδίκαστα και ατιμώρητα εγκλήματα, με συγκεκριμένα ονόματα και συμφέροντα, φέρνουν ανείπωτες τραγωδίες. Αφού πρώτα κομμάτιασαν χώρες, δημιουργώντας χάος και τρομοκράτες, τώρα μετατρέπουν στεριές και θάλασσες σε απέραντα νεκροταφεία.
Πού είναι όλοι αυτοί που περηφανεύονταν για τα κατορθώματά τους όταν σκορπούσαν τον θάνατο στο Ιράκ, ανοίγοντας τους ασκούς του Αιόλου στην περιοχή;
Ο φανατισμός, ο ρατσισμός και το μίσος δεν έπαψαν ποτέ να ξαγρυπνούν σε γειτονιές του κόσμου. Αλλά, πάντα εκδηλώνονται σε ευρύτερα πληθυσμιακά σύνολα, όταν κάποιοι φροντίζουν να διαμορφώνουν τις «κατάλληλες συνθήκες» και με την πολιτική του «διαίρει και βασίλευε» προωθούν πάσης φύσεως οικονομικά και στρατηγικά συμφέροντα, τσαλαπατώντας βάναυσα κάθε αρχή και λογική, κάθε έννοια διεθνούς Δικαίου και έννομης τάξης.
Επομένως, αν σήμερα η Μεσόγειος γεμίζει πτώματα κι αν χώρες του ευρωπαϊκού Νότου κατακλύζονται με απελπισμένους μετανάστες είναι επειδή σε κέντρα πρωτευουσών και χρηματοπιστωτικών αγορών λαμβάνονται αποφάσεις με ανήθικα και κερδοσκοπικά κριτήρια, χωρίς να υπολογίζεται ο ανθρώπινος πόνος, η δικαιοσύνη και η ειρήνη.
Όσα μέτρα και να ληφθούν, όση βοήθεια και να δοθεί από τις Βρυξέλλες για την αντιμετώπιση του φαινομένου της μετανάστευσης, οι στρατιές των κατατρεγμένων δεν θα σταματήσουν να αυξάνονται αν δεν σταματήσει πρώτα ο ιμπεριαλισμός, η υποκρισία και η βιαιότητα Δύσης και Ανατολής που θέριεψε τα τέρατα του τζιχαντισμού, κι αν δεν σταματήσει επίσης η αντιμετώπιση τρομοκρατικών ενεργειών και αυταρχικών καθεστώτων μέσα από την τακτική των δύο μέτρων και των δύο σταθμών.
Φέτος, συμπληρώνονται εβδομήντα χρόνια από την ίδρυση των Ηνωμένων Εθνών. Στο τελευταίο δεκαήμερο του Σεπτεμβρίου, θα πραγματοποιηθούν στη Νέα Υόρκη πανηγυρικές εκδηλώσεις, παρουσία ηγετών των 193 κρατών-μελών του Οργανισμού. Για ποια όμως επιτυχία θα πανηγυρίσουν; Για τη δραματική αύξηση της φτώχειας, για την πελώρια συγκέντρωση του πλούτου στα χέρια των λίγων, για την αυξανόμενη απειλή από τα πυρηνικά και την κλιματική αλλαγή, για την ανασφάλεια και την αστάθεια σε παγκόσμιο επίπεδο, για τους σύγχρονους θρησκευτικούς και πολιτισμικούς πολέμους; Αντί γιορτής, θα ήταν προτιμότερο να παραταχθούν στη σειρά και να φασκελωθούν ομαδικά, μήπως γεννηθεί κάτι καινούργιο, πιο ηθικό και ελπιδοφόρο.
ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ ΕΘΝΟΣ