Βαρύ φορτίο το δημοψήφισμα σύντροφε Αλέξη…




Του ΜΙΧΑΛΗ ΙΓΝΑΤΙΟΥ

Είναι ενοχλητική η επιμονή του υπουργού Οικονομικών να χρησιμοποιεί το δικαίωμα του λαού να αποφασίζει για τις τύχες του ως απειλή στους εσωτερικούς και εξωτερικούς εχθρούς. Το δημοψήφισμα αποτελεί ύψιστο εθνικό καθήκον και για τους κυβερνώντες και για τους πολίτες, και δεν αποτελεί πλυντήριο για τα ανομήματα των πολιτικών. Εχει κουράσει πολύ αυτή η επιμονή του στο δημοψήφισμα, που συνοδεύει πάντα με την “προειδοποίηση” στο δημοσιογράφο ότι δεν κάνει τη δήλωση για να τη δει πρωτοσέλιδη… Εμ βέβαια, έτσι για να περνά η ώρα θέτει την απειλή του δημοψηφίσματος.

Ο κ. Βαρουφά­κης έχει θέσει επανειλημμένα το ζήτημα αυτό στις τελευταίες συνεντεύξεις του. Τα δημοψηφίσματα, υπό κανονικές συνθήκες, βοηθούν να ξεπεραστούν τα αδιέξοδα. Οταν δεν χρησιμοποιηθούν σωστά μπορεί να ανοίξουν μεγάλες εθνικές πληγές.

Προεκλογικά, ο ΣΥΡΙΖΑ, και μετεκλογικά η κυβέρνηση του Αλέξη Τσίπρα έχουν πολιτευτεί στη βάση ενός προγράμματος διακυβέρνησης της χώρας που φαίνεται να οδηγεί σε… τοίχο. Εχουν περάσει 50 τόσες ημέρες από την εκλογή του κ. Τσίπρα, και μέχρι της στιγμής δεν έχει παραχθεί το παραμικρό έργο που θα απάλυνε τον πόνο του λαού. Εισήλθαν σε αδιέξοδες διαπραγματεύσεις με τους δανειστές, οι οποίοι μέχρι στιγμής άρονται και φέρονται από το γερμανικό μίσος που εκφράζεται με τον χείριστο τρόπο από τον Σόιμπλε. Η συμπεριφορά του είναι το ολιγότερο βρώμικη και απάνθρωπη.

Ο Γερμανός υπουργός Οικονομικών δεν κρύβει τα αισθήματά του, που είναι έντονα ανθελληνικά, ούτε και τους σκοπούς του. Και πρέπει ο αναξιόπιστος και ανεύθυνος πολιτικός κόσμος της χώρας μας, έστω και τώρα, να αντιληφθεί ότι ο κ. Σόιμπλε μας βλέπει όλους το ίδιο. Δεν ξεχωρίζει κόκκινους και μπλε, διότι εάν η οργή του αφορούσε μόνο τον ΣΥΡΙΖΑ, θα είχε φροντίσει να εξυπηρετήσει τους κ. Σαμαρά και Βενιζέλο και δεν θα τους έστελνε σαν αρνιά στη σφαγή. Δεν δίνει μία «δραχμή» για κανέναν. Το σχέδιο τιμωρίας αφορά όλους τους πολίτες, ανεξαρτήτως κόμματος και ιδεολογίας.

Η σημερινή κυβέρνηση δεν δικαιούται να φορτώσει τον λαό με τη λήψη της μεγάλης απόφασης, που βασικά αφορά το μέλλον της χώρας στην Ευρωζώνη. Είναι ευθύνη του πρωθυπουργού η απόφαση αυτή. Ο κ. Τσίπρας είναι υπεύθυνος πρωθυπουργός και ομολογώ ότι η μετεκλογική του συμπεριφορά με έχει εκπλήξει, διότι άφησε στην Κουμουνδούρου το κομματικό καπέλο.

Η προσωπική αντιπαράθεση του κ. Βαρουφάκη με τον Βόλφγκανγκ Σόιμπλε εμένα δεν με χαλά, διότι η ταπείνωση έχει και τα όριά της. Δυστυχώς, δεν θα αποβεί υπέρ της Ελλάδας -έχουμε να κάνουμε με παρανοϊκό. Η Ελλάδα είναι μία καταχρεωμένη χώρα, η Γερμανία είναι ο μεγαλύτερος δανειστής και οι πολιτικοί μας τής έδωσαν το δικαίωμα να επιβάλλει τις «λύσεις» που εξυπηρετούν τα συμφέροντά της. Αισθάνομαι, λοιπόν, ότι μέχρι τώρα ο πρωθυπουργός απλά κτυπά το χέρι του στο μαχαίρι, ενώ θα έπρεπε να αναζητήσει ένα “τρίτο δρόμο” που δεν οδηγεί σε αδιέξοδο… Γνωρίζει τί πρέπει να κάνει, και δεν πρέπει να καθυστερήσει άλλο.

Hellasjournal - Newsletter


%d bloggers like this: