Είναι το μόνο πρόβλημα η λιτότητα;
ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ
Οι ευρωεκλογές είναι μια κρίσιμη εθνική κάλπη: Στις ευρωεκλογές του Ιουνίου παίζονται πολύ περισσότερα για το μέλλον της Ευρώπης… Τι ενώνει τους πολίτες των χωρών μελών της Ε.Ε.;
Η απάντηση του Λευκού Οίκου στην ερώτηση της Hellas Journal, αν ακυρώθηκε η επίσκεψη Ερντογάν: Θα αρνηθούμε να κάνουμε σχόλιο… Η ανάλυση-ανταπόκριση του Μιχάλη Ιγνατίου (video)
Του ΝΙΚΟΥ ΜΕΛΕΤΗ
Σε αντίθεση με ό,τι σχεδόν όλοι πιστεύουμε, «η λιτότητα δεν είναι το πρόβλημα», υποστηρίζει στο άρθρο του στο Project Syndicate ο Ρικάρντο Χάουσμαν, πρώην υπουργός Οικονομικών της Βενεζουέλας (προ τσαβισμού) και καθηγητής του Χάρβαρντ.
Εξηγεί πολύ απλά ότι κανείς δεν είναι ιδεολογικά υπέρ της λιτότητας και ότι η Ελλάδα μέχρι το 2014, έχοντας τεράστιο δανεισμό, δεν έχει πληρώσει ούτε ένα ευρώ σε τόκους. Και προσθέτει κάτι επίσης σημαντικό. Από το 1998-2007 η Ελλάδα είχε τον δεύτερο μεγαλύτερο ρυθμό ανάπτυξης στην Ευρώπη (3,8%), αλλά μέχρι το 2007 ξόδευε 14% του ΑΕΠ περισσότερο από εκείνα που παρήγαγε. Το τεράστιο αυτό ποσό πήγαινε κυρίως στην κατανάλωση.
Η διακοπή χρηματοδότησης από τις αγορές υποχρεώνει την Ελλάδα να προσαρμόσει τις δαπάνες της σε αυτό που παράγει. Και το πρόβλημα, σύμφωνα με τον κ. Χάουσμαν, είναι ακριβώς αυτό: ότι παράγει πολύ λίγα προϊόντα που ο υπόλοιπος κόσμος θα ήθελε να καταναλώσει.
Και τίθεται το ερώτημα: ποιο είναι το περισσότερο εξαγώγιμο προϊόν μας; Λάδι, είναι η απάντηση. Γνωρίζετε ότι φέτος που βούλιαξε η παραγωγή στους δύο μεγαλύτερους παγκόσμιους παραγωγούς, την Ιταλία και την Ισπανία, το ελληνικό λάδι έφευγε σε βυτία σαν αυτά που κάηκαν στην τραγωδία της Αδριατικής και δίνονταν στους Ιταλούς για να το επεξεργαστούν και να καλύψουν την παγκόσμια πελατεία τους; Και στην Ελλάδα σε χιλιάδες στρέμματα ελαιώνων οι ελιές έμειναν να σαπίζουν στο χώμα, γιατί το μάζεμά τους είναι «ασύμφορο», τη στιγμή που στην Ιταλία και στην Ισπανία η ελαιοπαραγωγή είναι ανταγωνιστική.
Μάλλον πρέπει γρήγορα να τα ξαναδούμε όλα από την αρχή. Αν δεν τελειώνουμε σύντομα με την εκκρεμότητα της χρηματοδότησης της χώρας, να κοιτάξουμε μπροστά, στην παραγωγική ανασυγκρότησή της, με δυσκολίες, θυσίες και κόπο, τότε φέρνουμε πιο κοντά τη νέα πιο σκληρή λιτότητα. Με νέα φτώχεια, νέους ανέργους.
Η λιτότητα δεν καταργείται με Προεδρικό Διάταγμα και με αποφάσεις συνεδρίων. Γιατί τελικά η λιτότητα έρχεται όταν δεν μπορείς να παράγεις περισσότερα από όσα ξοδεύεις. Και αυτό είναι το μεγάλο πρόβλημά μας.
[email protected] – www.ethnos.gr