Η “θανάσιμη” σύγκρουση Ερντογάν-Σίσι στη Μ. Ανατολή
ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ
Στην αντιπαράθεση της Τουρκίας με την Αίγυπτο για το ποια από τις δύο χώρες θα επικρατήσει στη Μέση Ανατολή και στην Αν. Μεσόγειο αναφέρεται εκτενής ανάλυση των Soner Cagaptay, διευθυντή του Turkish Research Program στο The Washington Institute και Marc Sievers, διπλωματικός σύμβουλος στο Washington Institute for Near East Policy, στο FOREIGN AFFAIRS με τίτλο «Turkey and Egypt’s Great Game in the Middle East».
Όπως επισημαίνεται, μεταξύ άλλων, με την άνοδο του στρατηγού Abdel Fattah el-Sisi στην εξουσία, στην Αίγυπτο, η Τουρκία σύντομα κατέστη μία από τους μεγαλύτερους αντιπάλους της χώρας στη Μέση Ανατολή, ενώ οι μεταξύ τους σχέσεις επιδεινώθηκαν περαιτέρω μετά την απόφαση της Αιγύπτου να διενεργήσει αεροπορικές επιθέσεις κατά του Ισλαμικού Κράτους στο Ιράκ και στόχων της al-Sham (ISIS), στη Λιβύη, στις 16 Φεβρουαρίου. Η Αίγυπτος και η Τουρκία θεωρούν και οι δύο τους εαυτούς τους ως περιφερειακές δυνάμεις και, σήμερα, ως τις ηγέτιδες δυνάμεις του σουνιτικού Ισλάμ.
Αναφορά γίνεται επίσης και στο Κυπριακό και στον τρόπο αυτό λειτούργησε στο πλαίσιο του ανταγωνισμού των δύο χωρών. Υπενθυμίζεται ότι τη δεκαετία του ’80 η Τουρκία, υπό τον Π/Θ, Turgut Ozal, πραγματοποίησε την μεταστροφή της προς τη Μέση Ανατολή, γεγονός που αντί να αναθερμάνει τις σχέσεις μεταξύ των δύο χωρών ανέδειξε τον ανταγωνισμό τους στην Αν. Μεσόγειο. Η Τουρκία πχ απογοητεύθηκε από την απουσία στήριξης εκ μέρους της Αιγύπτου στο Κυπριακό, ενώ, από την άλλη πλευρά, προκαλούσε εκνευρισμό στο Κάιρο η στενή εταιρική σχέση της Τουρκίας με το Ισραήλ, που επισκίαζε τις ισραηλο-αιγυπτιακές σχέσεις.
Στο πρόσφατο παρελθόν, τον Νοέμβριο του 2014, ο Abdel Fattah el-Sisi, χρησιμοποίησε το χαρτί της Κύπρου, πραγματοποιώντας μια τριμερή σύνοδο κορυφής με τους Κύπριους και Έλληνες ηγέτες για την προώθηση συμφωνίας σχετικά με την τροφοδότηση της Αιγύπτου με φυσικό αέριο από τα υποθαλάσσια κυπριακά κοιτάσματα, θέτοντας υπό αμφισβήτηση την εξουσία της Τουρκίας στην Αν. Μεσόγειο.