Η στάση τους έναντι του Αλέξη: Διαφωνούν, αλλά συζητούν…




Του ΤΑΣΟΥ ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΥ

Με το τέλος του πρώτου γύρου των διμερών επαφών της νέας ελληνικής κυβέρνησης με τους ευρωπαίους εταίρους, θα έλεγε κανείς, που δεν έχει νοοτροπία οπαδού, ότι τα αποτελέσματα δεν είναι αρνητικά, αλλά ούτε και θετικά. Παρά τις αβρότητες που ακούσαμε δεν υπήρξε ένδειξη αλλαγής στάσης των πιστωτών μας.

Είδαμε επίσης πολλούς από αυτούς να μην εμφανίζουν τις μύχιες αρνητικές σκέψεις τους στις κοινές συνεντεύξεις με τους Τσίπρα και Βαρουφάκη, αλλά να το κάνουν αργότερα με δηλώσεις τους. Όλες οι δηλώσεις αυτές ήταν εναρμονισμένες με την γραμμή Βερολίνου, που συνοψίζονται στη φράση τηρήστε τις δεσμεύσεις που έχετε αναλάβει.

Τώρα μένει να δούμε πως θα αντιμετωπίσουν τη νέα κυβέρνηση στα συλλογικά όργανα, που θα συνέλθουν τις  επόμενες ημέρες. Γιατί κακά τα ψέματα, σε αυτά,  αναμένεται να δοθεί η πραγματική μάχη. Το ότι συμφωνήσαμε ότι διαφωνούμε του Σόιμπλε, ήταν η φράση κλειδί, που όμως συνοδεύτηκε με την συνέχιση της συζήτησης, πράγμα που σημαίνει, ότι οι πόρτες των συνομιλιών παραμένουν ανοιχτές.

Από εδώ και πέρα το βάρος πέφτει στην κυβέρνηση, που οφείλει να χειριστεί με μαεστρία τις περαιτέρω συζητήσεις και διαπραγματεύσεις με σκοπό να αποκομίσει τα μεγαλύτερα δυνατά οφέλη. Στις διαπραγματεύσεις κι αυτό αποτελεί κανόνα διαχρονικό , προκειμένου  να υπάρξει μια θετική κατάληξη, γίνονται αμοιβαίες παραχωρήσεις. Κανείς δεν πετυχαίνει το εκατό τις εκατό των επιδιώξεών του.

Ήδη ακούσαμε για πρώτη φορά δια στόματος Βαρουφάκη, ότι το 67% του προγράμματος θα το έκανε και ο ΣΥΡΙΖΑ. Αυτό δημιούργησε ήδη αντιδράσεις εντός του κυβερνητικού στρατοπέδου,  μια και ο έτερος οικονομολόγος του κυβερνητικού κόμματος, έσπευσε να χαρακτηρίσει τη δήλωση εκτός γραμμής,  ταυτιζόμενος με την μέχρι προεκλογική θέση του ΣΥΡΙΖΑ, που έλεγε, σχίζουμε τα μνημόνια.

Τώρα αν τις υποχωρήσεις αυτές, προκειμένου να επιτευχθούν κάποιοι σημαντικοί στόχοι, τις χαρακτηρίσουν ορισμένοι κολοτούμπα,  λίγο ενδιαφέρει, μια και το ζητούμενο και μείζον, είναι μια άλλου τύπου ανάπτυξη,  που θα έχει άμεσο αποτέλεσμα νέες θέσεις εργασίας και παράλληλα μια νέα θεραπευτική αγωγή για τους μεγάλους ασθενείς, που είναι η δημόσια διοίκηση, η παιδεία, η υγεία και το σοβαρό και αποτελεσματικό κοινωνικό κράτος.

Γιατί η διαφθορά, η φοροδιαφυγή και τα τόσα άλλα στραβά που υπάρχουν στη χώρα μας, έχουν αφετηρία μια αναποτελεσματικά διοίκηση, που είναι προϊόν του πελατειακού κράτους. Ενός κράτος που λειτουργούσε υπέρ των «ημετέρων» και εναντίον του κοινωνικού συνόλου. Με δυο κουβέντες, αν δεν είχες μπάρμπα στην Κορώνη, δεν είχες στον ήλιο μοίρα αυτής της χώρας. Ήσουν ξένος στη χώρα σου, με αποτέλεσμα σπουδαία μυαλά, να αναγκασθούν να ξενιτευτούν, για να βρουν την τύχη τους στο εξωτερικό.

Να δούμε αν  τα νέα πρόσωπα της πολιτικής σκηνής, θα ξεφύγουν από τα πεπατημένα και αν θα ανοίξουν τις μέχρι τώρα ερμητικά κλειστές πόρτες σε νέους με πραγματικά διαφανείς διαδικασίες, που δεν είναι παιδιά του κομματικού σωλήνα.

Κι επειδή η ελπίδα πεθαίνει τελευταία, θα δούμε αν και αυτή τη φορά θα διαψευσθούν όσοι περιμένουν να δουν μιαν άλλη νοοτροπία στην εξουσία…

Hellasjournal - Newsletter


%d bloggers like this: