ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ
Του Πανίκου Παναγιώτου – www.philenews.com
Συχνά, γίνεται επίκληση της έννοιας του λαού. Αλλά, για ποιον λαό μιλάμε; Υπάρχει κράτος στον κόσμο που έχει ενιαίο λαό; Δηλαδή, που όλοι οι πολίτες του έχουν τα ίδια δικαιώματα και τα ίδια όνειρα; Μεγαλώνουν όλα τα άτομα στο ίδιο περιβάλλον, με τις ίδιες ευκαιρίες και δυνατότητες;
Μερικές φορές μιλάμε επίσης για την «ωριμότητα» ή τη «σοφία του λαού» και πολλοί την επικαλούνται για να προωθήσουν τις θέσεις τους. Εις το όνομα του λαού έγιναν επαναστάσεις και εθνικά-κοινωνικά απελευθερωτικά κινήματα. Για «χάριν του λαού» όμως, όπως και εις το όνομα του Θεού ή της πατρίδας, έχουν γίνει τεράστια εγκλήματα, κάθε μορφής και μεγέθους, σε όλο τον κόσμο.
Στην ίδια χώρα, στην ίδια ήπειρο, στον ίδιο πλανήτη υπάρχουν παιδιά χωρίς γάλα, παιδιά που πεθαίνουν από πείνα και άλλα που κρατούν στα χέρια τους το τελευταίου τύπου κινητό ή ηλεκτρονικό παιχνίδι. Υπάρχουν νέοι που δεν έχουν λεφτά να σπουδάσουν και άλλοι που σπαταλούν όσα θέλουν και όπου θέλουν για γνώση και ψυχαγωγία. Υπάρχουν άνθρωποι που πασχίζουν καθημερινά για να σταθούν όρθιοι μέσα από την ανεργία, τη φτώχεια, την εκμετάλλευση, τον πόλεμο, την προσφυγιά, τον κατατρεγμό και άλλοι που επιχειρούν να διαφύγουν τη φορολογία για τις πολυτελείς επαύλεις τους.
Υπάρχουν αυτοί που συμπάσχουν με τον πόνο του άλλου και εκείνοι που προκαλούν όλο και περισσότερο πόνο σε άλλους. Υπάρχουν εξουσιαστές, πλούσιοι και ισχυροί που δεν ξέχασαν ποτέ από πού έρχονται και βρίσκουν τους τρόπους να βοηθούν και να απλώνουν τα χέρια τους ως στήριγμα των αδυνάτων και των φτωχών, και υπάρχουν και οι αδίστακτοι, οι κλέφτες, οι άπληστοι που πατούν επί πτωμάτων χωρίς να λογαριάζουν δικαιώματα πολιτών και εργαζομένων, νόμους και ηθικές αξίες.
Υπάρχουν αυτοί που σέβονται τη ζωή, το περιβάλλον, την τέχνη, τη διαφορετικότητα (φύλο, θρησκεία, χρώμα, εθνικότητα, ταξική προέλευση) και εκείνοι που καταπολεμούν τους διαφορετικούς, που ξεπουλούν πατρίδες, που καταστρέφουν τη φύση, που λεηλατούν τον πολιτισμό.
Για ποιον λαό λοιπόν μιλάμε όταν ακόμη υπάρχουν τόσες πολλές και έντονες διαφορές, κι όταν το χάσμα ανάμεσα στο καλό και το κακό, ανάμεσα σε ανθρώπους και κοινωνικές ομάδες, αντί να συρρικνώνεται διευρύνεται όλο και περισσότερο εξαιτίας νοοτροπιών, συμφερόντων, πολιτικών επιλογών και καταστρατήγησης κάθε έννοιας δικαιοσύνης;