Εκστρατείες εκφοβισμού ως μέσο νομιμοποίησης της λιτότητας
ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ
Του Γιώργου Βενιζέλου*
Το πιο σημαντικό δίδαγμα των διαπραγματεύσεων της νέας ελληνικής κυβέρνησης με τους Ευρωπαίους είναι ότι η κυρίαρχη τάση στην παγκόσμια όπως και στην ευρωπαϊκή πολιτική οικονομία προσπαθεί με νύχια και με δόντια να κρατήσει το πολιτικοοικονομικό status-quo όρθιο. Με εκφοβισμούς και εκβιασμούς, οι Ευρωπαίοι εταίροι προσπάθησαν να σταματήσουν την εκλογή ΣΥΡΙΖΑ αλλά και στη συνέχεια, να αποτρέψουν οποιανδήποτε προσπάθεια για μεταρρυθμίσεις χωρίς να σέβονται τις εκλογές.
Οι Ευρωπαίοι φίλοι μας όμως, δεν εμμένουν στο δόγμα της λιτότητας και των ιδιωτικοποιήσεων γιατί «αγωνιούν» για το καλό μας. Εμμένουν σ΄ αυτό για ιδεολογικούς λογούς. Η ρητορική του συντηρητισμού, της λιτότητας, της ελεύθερης αγοράς και του κεφαλαίου ούμπερ άλες, δεν είναι μονόδρομος. Είναι το δόγμα, το οποίο λόγο διάφορων μηχανισμών καθημερινής χρήσης, αλλά και του καθεστώτος φόβου και ανασφάλειας, δεν αφήνει περιθώριο ούτε για να υψώσεις το ανάστημα αλλά ούτε και για να μπορείς καν να φανταστείς το εναλλακτικό.
Εναλλακτική πορεία υπάρχει, τόσο στη θεωρία όσο και στην πράξη. Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ διαπραγματεύτηκε σε τρία Γιούρογκρουπς και πήρε κάτι πολύ πιο θετικό σε σχέση με αυτά που η προηγουμένη κυβέρνηση, ΝΔ και ΠΑΣΟΚ, εξασφάλιζε. Έγινε μάλιστα και η πρώτη ελληνική κυβέρνηση που διαπραγματεύτηκε με τους δανειστές.
Στην Κύπρο όμως; Για ενάμιση χρόνο τα πράγματα πήγαιναν… ‘’καλά’’ για την τωρινή κυβέρνηση που λόγο της ντελικάτης επικοινωνιακής στρατηγικής και της ευφράδειας λογού, «εναρμονισμένη» εννοείται με την ανικανότητα, σε κάθε επίπεδο, της προηγουμένης κυβέρνησης, έριξε την ευθύνη στους προκατόχους της. Ναι φταίνε και οι προηγούμενοι. Αλλά ο ΔΗΣΥ, ένα κόμμα που εκφράζει τα ιδεώδη της Μέρκελ και του Σόιμπλε και ως εκ τούτου ης τρέχουσας τάσης που αντιμετωπίζει την κρίση με ιδιωτικοποιήσεις και λιτότητα, δεν θα έκανε πίσω. Άρπαξε την ευκαιρία, και βρίσκοντας νομιμοποίηση στην ανικανότητα των προηγουμένων, ξεπουλάει τα πάντα.
Ο Πρόεδρος του ΔΗΣΥ, Αβέρωφ Νεοφύτου, μιλώντας στο κρατικό ραδιόφωνο ανέφερε λίγο-πολύ ότι η ελληνική κυβέρνηση δεν έκανε τα πράγματα καλυτέρα αλλά χειροτέρα. Το μέλλον θα δείξει. Προς το παρών οι εξ Ελλάδος- και καλά θα κάνουμε και εμείς να ακολουθήσουμε το παράδειγμα τους- έχουν δικαίωμα να ονειρεύονται. Ναι, χωρίς την ψευδαίσθηση ότι το μνημόνιο έφυγε, αλλά με την ελπίδα ότι η δημοκρατία, η λαϊκή κυριαρχία και ο σεβασμός σιγά- σιγά θα υπερισχύσουν. Αν η Ευρωπαϊκή Ένωση θέλει να ονομάζεται (έστω και λίγο) δημοκρατική, τα ‘’τελεσίγραφα’’ πρέπει να τελειώσουν. Η εξαντλητική λιτότητα που μόνο μαρασμό για τους πολλούς φέρνει πρέπει να εγκαταλειφθεί και η λαϊκή εντολή, οι εκλογές δηλαδή, πρέπει να τυγχάνει απόλυτου σεβασμού. Η αλλαγή αυτή όμως δεν μπορεί να επέλθει ‘’από τα πάνω’’. Θέλει Κίνημα και λαό που θέλει να συγκρουστεί, χωρίς να φοβάται να χάσει τα…εναπομείναντα.
Είδαμε τι βιώνει η Ελλάδα λόγο των μνημονίων και ασφαλώς γνωρίζουμε τι περνάμε και εμείς τώρα. Ας μην καταπιούμε καμία ρητορική που εισηγείται ότι ‘’δεν υπάρχει εναλλακτική’’ και ας ακολουθήσουμε το παράδειγμα των Ελλήνων και από τον Νοέμβρη και των Ισπανών. Η Ευρώπη θέλει αλλαγή, πρόοδο και δημοκρατία. Ο λαός βρίσκεται αντιμέτωπος με την ανεργία και την ανέχεια. Αντί να χάψουμε τα κατευναστικά ‘’ θα τα καταφέρουμε όπως το 74’ ‘’, να υπάρξει αντίδραση.
* Ο Γιώργος Βενιζέλος είναι μεταπτυχιακός Φοιτητής Διεθνών Σπουδών στο Πανεπιστήμιο του Λονδίνου.