Τσίπρας- Αναστασιάδης διαφώνησαν συμφωνούντες: Η ΔΔΟ “βάση λύσης” για τον ένα, «ενδιάμεσο στάδιο» για τον άλλο
ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ
Του Πάμπου Σ. Χατζηλαμπή
Αν δώσουμε βαρύτητα στην αναφορά του Προέδρου της (ακόμα) Κυπριακής Δημοκρατίας Νίκου Αναστασιάδη πως η Διζωνική Δικοινοτική Ομοσπονδία (ΔΔΟ) αποτελεί ενδιάμεσο στάδιο προς την οριστική λύση του Κυπριακού, αβίαστα μπορούμε να πούμε πως αυτό αποτέλεσε την είδηση της επίσκεψης του Πρωθυπουργού της Ελλάδας Αλέξη Τσίπρα στο Νησί.
Γιατί οι διακηρύξεις του Αλέξη Τσίπρα στη Λευκωσία για δίκαιη και βιώσιμη λύση με σεβασμό στα ανθρώπινα δικαιώματα όλων των κυπρίων, βασισμένη στα ψηφίσματα του ΟΗΕ και τις αρχές της Ευρωπαϊκής Ένωσης, εκφράζουν έννοιες ασυμβίβαστες με την Διζωνική Δικοινοτική Ομοσπονδία που, όπως είπε, αποτελεί τη βάση λύσης του προβλήματος.
Αν αυτές οι δηλώσεις του Έλληνα Πρωθυπουργού δεν αποτελούν δείγμα του ολισθηρού και ενδοτικού βερμπαλισμού των τελευταίων δεκαετιών, που χαρακτηρίζει και την κυπριακή και την ελλαδική πλευρά, στον οποίο ο Αλέξης Τσίπρας, δεν μπόρεσε να αντισταθεί είναι σίγουρα η εκδήλωση μιας βαθειάς διαφωνίας με τον Νίκο Αναστασιάδη στην οποία, ηθελημένα ή μη, δεν καταγράφηκε ακόμα από τα ΜΜΕ.
Γιατί η φράση «ενδιάμεσο στάδιο» που χρησιμοποίησε ο αμφισβητούμενης αξιοπιστίας και ακεραιότητας Πρόεδρος της (ακόμα) Κυπριακής Δημοκρατίας για την ΔΔΟ έχει αμφίσημη έννοια.
Μπορεί κάλλιστα να ερμηνευτεί είτε ως έκφραση της διάθεσής του να διαλύσει το Κράτος του οποίου προεδρεύει επιλέγοντας αυτή προσωρινή «στάση» πριν από την «οριστική λύση», είτε ως προσπάθεια να χρυσώσει το χάπι στους συμπατριώτες του (και, φυσικά σύσσωμο τον ελληνισμό) πριν ικανοποιήσει τις επιδιώξεις της Τουρκίας και του «ξένου παράγοντα».
Δηλαδή των ΗΠΑ και των συμφερόντων τους, της Βρετανίας και της (τελευταίας) παρουσίας της στην περιοχή, αλλά και της εδραίωσης του περιφερειακού στρατηγικού ρόλου που επιζητεί η Τουρκία.
Είναι, φυσικά, εμφανής η πανταχόθεν προσπάθεια προβολής γενικολόγων φράσεων και λέξεων ως το βαθύτερο μήνυμα της επίσκεψης του Αλέξη Τσίπρα στην Κύπρο. Ιδιαίτερα εκεί στο «νησί των αμώμων, των αγίων, των αναξίων «ηγετών» και των υποδειγματικών συζύγων»…
Ωστόσο, από ελλαδικής πλευράς, μείναμε στα ίδια, γνωστά και επαναλαμβανόμενα, ακόμα και με ριζοσπαστική quassi «επαναστατικής υφής» νέα κυβέρνηση που ξεσηκώνει τον κόσμο με τις ανορθόδοξες πρωτοβουλίες και ενέργειές της.
Ο Αλέξης Τσίπρας, στην κοινή συνέντευξη με τον Νίκο Αναστασιάδη δεν τόλμησε να αναφερθεί ενώπιον του στη παράνομη τουρκική εισβολή και κατοχή εδαφών της Κυπριακής Δημοκρατίας ούτε θέλησε να επιχειρήσει την απάλειψη της ΔΔΟ από τη λογική του που προβάλλεται ως εφαρμογή Δικαίου και Αρχών, σεβασμός της λαϊκής βούλησης και αποκλεισμός λύσεων που να εγκυμονούν νέους κινδύνους συγκρούσεων και απειλές προς την περιφερειακή ειρήνη.
Τις αναφορές αυτές τις έκανε σε ατομικές συνεντεύξεις του σε ελλαδικά και κυπριακά ΜΜΕ. Προς εγχώρια κατανάλωση, πιθανώς.
Γιατί αυτό είναι και αποτελεί η ΔΔΟ. Διαχωρισμό των ελληνοκυπρίων και τουρκοκυπρίων με βάση τη γλώσσα τους, την εθνική καταγωγή και τη θρησκεία τους και μη αναγνώριση των βασικών ανθρωπίνων δικαιωμάτων τους. Αυτών της επιστροφής των προσφύγων στις εστίες τους, και αυτών της περιουσίας, της διακίνησης και εγκατάστασης και της δραστηριότητάς τους σε όλη την επικράτεια της πατρίδας τους.
Είναι περιφρόνηση προς κάθε μορφή Δικαίου και κάθε διεθνώς παραδεδεγμένης αρχής, έξωθεν επιβολή μιας αμφίβολης αποτελεσματικότητας λύσης, δημιουργία μιας ακόμα εστίας δυνητικών (βεβαίων, θα έλεγα) συγκρούσεων παντοίων και αλλότριων συμφερόντων, εχθρικών -επιπλέον- προς αυτά των Κυπρίων, ελληνοκυπρίων και τουρκοκυπρίων.